NoMBe personası ile müzik yapan Noah McBeth ile ilk nerede tanıştım emin değilim. Belki bir Spotify listesi, bir müzik kritiği ya da bir arkadaşımın tavsiyesi. Sadece 2018 yılında bir gün uzun bir otobüs yolculuğu sırasında kaydedilen albümlerim listesinde olduğunu fark ettim ve işte, sihir orada başladı. Alman müzisyenin çıkış albümü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4DYlqTiUl96D7ZTXiqn3t1?si=gvh1_X5XRgm1-qgNDjU_bg&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">They Might’ve Even Loved Me</a>‘yi dinlemeden duramadığım bir dönemden geçtim. Bu albüm hayatımın o kadar büyük bir parçası oldu ki hâlâ daha sürekli döndürdüğüm o nadir uzunçalarlardan biri olmayı başardı.Önce biraz Noah McBeth’ten bahsedelim. Kendisi Almanya, Heidelberg kökenli olmasına rağmen şu anda Los Angeles’ta konumlu. Küçük yaşlarda klasik müzik ve piyano ile başlayan müzik eğitimi, yeni ilhamlar ile apayrı bir yola saparak onu R&amp;B dünyasına sürüklemiş. Ünlü R&amp;B vokali Chaka Khan’ın vaftiz oğlu olduğunu düşününce pek de şaşırtmadı tabii ki. New York’ta geçen uzun bir süreden sonra Los Angeles’ta müzik kariyerine odaklanarak dört senelik bir çıkış uzunçaları hazırlama yoluna koyulmuş. Her ay yeni bir şarkı ile devam eden bu sürecin meyvesi olarak böylece ilk albümüne kavuştuk. Pharrell’ın radarına girmesi ve Alt-J ile turne yollarına düşmesi de bu albüm sayesinde oldu.Her ne kadar türsüz müzik ve farklı ilhamlar son dönemlerde belirli albümleri diğerlerinden daha öne çıkaran önemli faktörler olsa da konsept albümler hayatımdaki en büyük yeri tutan çalışmalar oluyor. NoMBe‘nin çıkış albümü de hayatından çok kısa süreliğine dahi olsa gelip geçmiş kadınlara ithafen yazılmış şarkılardan oluşuyor. Vaftiz annesi Chaka Khan, karşılıksız kalan ya da lise aşkları ve hatta tek gecelik ilişkilerini bir mercek hâline getirerek tamamen saf ve katıksız bir biçimde kadınlara bakıyor McBeth. Erkeklerin gözünde objeleşen kadınlar, albümün açılış şarkısı Man Up‘ta erkeklere seslenme sebebi oluyor. Hemen ardından gelen Wait ömrünüzün geri kalanının parti marşı olma özelliğine sahipken ardından gelen Eden ile başarısızlığa uğramış bir aşkı dini ögelerle işliyor. Can’t Catch Me‘de gitar ağırlıklı indie pop ile Priests’e selam çakarken birkaç şarkı sonrasında Lorde yazmışçasına tutkunun derinliklerinde Sex şarkısı ile kayboluyorsunuz. Aşk, romantizm ve tutku ile dolu 18 şarkılık bu uzunçalarda McBeth sizi hiçbir koşulda hayal kırıklığına uğratmıyor.&nbsp;Geçtiğimiz aylarda gelen ikinci albümü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/7y4gd4smT0nu2MG4BZMBFR?si=kaVurqzHSw2Xih5vXuqw5A&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">CHROMOTOPIA</a> ise beni uzun zamandır bir ikilem içerisinde bekletti. Albümden gelen tekliler, bana ilk albümdeki ışığı vermedi. Maalesef haklı çıktım ve NoMBe'nin ikinci albümünden beklediğim verimi alamadım. Yine de kendisinin kaliteli müzik yapan ve hâlâ hak ettiği ilgiyi göremeyen bir müzisyen olduğunu düşünüyorum. Çıkış albümünün güzelliği ise seneler boyunca kalbimde sürecek.

NoMBe ile ilgili hikayeler