<img src="https://images.aposto.com/2024/1/5/1708095387273.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Marbella, İspanya<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; European Best Destinations'ın 1 milyonu aşkın turistin oylarıyla belirlediği listeye göre 2024'te Avrupa'nın turistik kentleri arasında Güney İspanya'nın sahil kasabası Marbella&nbsp;birinci&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.timeout.com/news/this-city-has-been-voted-europes-best-destination-in-2024-021524" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">seçildi</a>. 20 destinasyonun bulunduğu listede Monaco ikinci, Malta ise üçüncü oldu.

Aposto Gündem

Punto 

Pistin karakteristiği, ayarlar, lastikler, yeni sıralama format, favoriler

Azerbaycan GP’sine hazırlık

<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1681806845763.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.47" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Andrey Rublev/ATP• Monako'nun Monte Carlo kentinde düzenlenen Monte-Carlo Masters’ta Andrey Rublev final setinde 1-4 geriye düştüğü maçta Holger Rune'yi 5-7, 6-2, 7-5 yenerek ilk Masters zaferini kazandı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">5 numaralı seri başı Andrey Rublev, daha önce iki kez ATP Masters Seri finaline ulaştı ve her iki durumda da ikinci olarak turnuvadan ayrıldı. &nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu sonuçla beraber dünya 5 numarası Andrey Rublev, ilk Masters 1000 kupasını kazanmış oldu.</li></ul>Andrey Rublev:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 64, 154); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); box-sizing: border-box;">Sonunda başardım. Gerçekten tarihi bir turnuva olan Monaco'da yaptım. Bunun bir parçası olmak bir zevk. Böyle bir maçı 4-1 kaybedip geri dönebilmek ve maçı kazanmak çok güzel. Bugün bir peri masalı gibi.</blockquote>Bununla birlikte: Bu sonuçla beraber bu sezon 18. galibiyetini alan Andrey Rublev 5. sıraya yükselirken, rakibi Holger Rune dünya sıralamasında 7. sıraya yükseldi.Dahası:&nbsp;Andrey Rublev, Açık sezonda Ivan Lendl (1988) ve Ilie Nastase'den (1971) sonra Monte Carlo'da hem yarı finallerde hem de finallerde geri dönüş galibiyetleri elde eden üçüncü oyuncu oldu ve 1990'da Monte Carlo'da kazanan Andrei Chesnokov'dan sonra toprak zeminde ATP Masters unvanını kazanan ikinci Rusya vatandaşı oyuncu olarak kayıtlara geçti.

Bizleri yılın ikinci Slam’ine götürecek olan toprak sezonuna kavuştuk. Toprağın ilk Masters turnuvası Monte Carlo, dağlar ve deniz arasındaki tesisinin sunduğu müthiş manzarasıyla kalbimizi bir kez daha fethetmeyi başarırken, yeni bir Masters şampiyonunun sahneye çıktığı yer oldu.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Seyir zevki&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1681807761327.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Monte Carlo Masters&nbsp;Büyük bir bölümü sert kortta geçen teniste doğal zeminler olan toprak ve çim sezonları yoğun tempolara, üst üste büyük turnuvalara sahip olmasıyla heyecan yaratıyor. ABD’de yeşil-gri, Avrupa’daysa kiremit rengi toprak üzerinde, hareket kabiliyeti, oyun zekası ve fiziksel eforun üst düzeyde olduğu bir oyun tarzı gerektiren bu zemin, doğası gereği uzun rallilere ve oyun çeşitliliğinin getirdiği harika puanlara sahne olabiliyor. Sert kortta esip gürleyen kimi oyuncuların toprakta zorlandığını görebiliyoruz, çünkü doğal zeminler özellikle hareket kabiliyeti anlamında farklı meydan okumalar sunuyor. &nbsp;Bu kısa ama alevli sezonun ilk büyük turnuvası olan Monte Carlo, turun en özel turnuvalarından biri. Monte Carlo Country Club’da 126 yıldır düzenlenen, 1990 yılından bu yana Masters formatını alan bu turnuva, dağlar ve deniz arasında yer alan konumuyla hem tribünden hem de ekran başından takip eden izleyiciler için müthiş bir oyun zevkinin yanında harika bir manzara da sunuyor. Özellikle üst seviyedeki oyuncuların büyük bir kısmının ikamet ettiği yer olan Monaco’da düzenlenmesi, oyuncular için de bu turnuvayı özel kılıyor. Eleme turlarından itibaren turnuva boyunca 10.200 kişi kapasiteli Court Rainier III boş kalmıyor. &nbsp;Yeni bir şampiyon&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1681807960457.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Monte Carlo MastersRafael Nadal’ın 2005-2012 arasında üst üste 8 kez, toplamda 11 kez şampiyon olduğu Monte Carlo Masters’ta son 2 yılın şampiyonuysa Stefanos Tsitsipas olmuştu. Toprağın en iddialı isimleri Nadal ve Alcaraz’ın yokluğu, sert kortun başarılı ismi Medvedev’in toprağa hala adapte olamayışı, Zverev’in sakatlık sonrası eski performansına hala dönememiş olması düşünüldüğünde, Monte Carlo’da Tsitsipas’ın bir üçleme yapması en yüksek olasılık gibi görünüyordu. Tabii ki burada 2 kez şampiyonluk yaşayan Djokovic de iddialı isimlerden biriydi. Toprakta iyi performans gösteren Casper Ruud, Holger Rune, Jannik Sinner gibi isimler turlar ilerledikçe favori adayları arasında yer bulmaya başladı. Ancak sonuçta, sanıyorum ki pek fazla kişinin aklına gelmeyen oldu. 500’lük turnuvalarda kupaları toplayıp büyük turnuvalarda bir türlü bu başarıya ulaşamayan Andrey Rublev, 2. kez çıktığı Monte Carlo finalinde, kariyerinin ilk Masters kupasını kaldıran isim oldu.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kabuğundan çıkmak: Andrey Rublev&nbsp;</h2>Eğer sıkı bir Punto takipçisiyseniz, bu başlık size tanıdık gelecektir. Tam 2 sene önce, 2021’in Nisan ayında Monte Carlo’da ilk Masters finaline çıktığında, Andrey Rublev için bu başlıkta <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/bir-tenis-oyuncusunun-ic-ve-dis-faktorlerle-basa-cikabilme-sekli-bazen-oyunun-fiziksel-tarafinin-bile-onune-gecer-iste-bu-basa-cikabilme-mucadelesinin-icinde-bir-tenisci-andrey-rublev-tenisi-kucuklugunden-beri-bir-kacis-noktasi-olarak-goren-bir-kaplumbaganin-sirtinda-tasidigi-evi-gibi-tenisi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bir yazı kaleme&nbsp;</a>almıştık. Şimdi, o yazıyı yeniden okumak için iyi bir zaman olabilir. &nbsp;Andrey Rublev’in korttaki hareketlerini, bağırışlarını, kendine zarar verişlerini gören birisi bunu oldukça itici, hatta aptalca bulabilir. Ancak Rublev’i tanıdıkça, hayat hikayesini ve karakterini öğrenip, genç bir adam olarak büyümesine tanıklık ettikçe, onu anlamaya başlıyorsunuz ve bu&nbsp;“başa çıkma mücadelesi” sizin için ayrı bir merak konusu oluyor. Rusya’nın en önemli tenis antrenörlerinden birinin oğlu olması, 20 yaşına kadar ekonomik ve günlük kararlarda ailesine bağlı olması, tenis kulübünde ve babannesi-dedesinin yanında geçen çocukluğunun onu yalnızlaştırması gibi faktörlerin karakter gelişimini nasıl etkilediğini bu yazıda detaylı olarak anlatmıştık. Ailesinin yanından ayrılıp kendi yolunu çizmeye başladığı 20 yaşında ilk 30’un kapısına dayanması ve bu noktada yaşadığı büyük sakatlığın ardından bu yolu tekrar tırmanması, Rublev’i bu günlere getiren merdivenin büyük basamakları. &nbsp;Rublev’i sıralamada ilk 10’a taşıyan yıldan da ayrıca bahsetmek gerekiyor. 2020 yılında sezona Doha ve Adelaide’i kazanarak girip Hamburg, St. Petersburg ve Viyana’da yaşadığı şampiyonluklarla pandemi döneminde geçen sezonu 8. sırada tamamlayan Rublev, o günden bu yana istikrarlı olarak bir ilk-10 oyuncusu. 2021 yılında yalnızca 1 şampiyonluk yaşasa da, 3 farklı zeminde final görmesi Rublev’in kariyer gelişimi açısından heyecan uyandırmıştı, üstelik bu finallerden ikisi Masters finaliydi! Monte Carlo ve Cincinnati’de final oynayan Rublev’in bu finallerde kendi jenerasyonundan Zverev ve Tsitsipas karşısında özellikle mental olarak gösterdiği zayıflık, onun büyük turnuvaları kazanmasının önünde en büyük engel gibi görünüyordu. Kendisiyle kavgasını yenmeden, rakibini de yenemeyecek gibiydi. &nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dönüşüm yolculuğu&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1681808527979.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fernando Vicente ve Andrey Rublev/ATP2021 Monte Carlo finalinin ardından “Rublev’in önünde artık Masters ve Grand Slam’lerde elde edilecek başarılar var” diyerek bitirdiğimiz yazı ile Rublev’in elinde Monte Carlo kupasını görmemiz arasında tam 2 sene var. Peki bu 2 senede ne değişti? &nbsp;2023’ün başında Rublev, ekibinde bazı değişikliklere gitti. Uzun süreli koçu Fernando Vicente’nin yine başta olduğu ekibe güç ve kondisyon koçu Marcos Borderias ve antrenör Alberto Martin katıldı. Yardımcı antrenör olarak görev yapan ‘Beto’ eski bir tenisçi olmasının yanı sıra Barcelona Üniversitesi’nden Spor Psikolojisi diplomasına sahip. ATPTour.com’a verdiği röportajda Martin, Rublev için kortta “agresiflik ve sakinlik arasında bir denge” kurmanın öncelikleri olduğunu söylüyor. Amaç onu kendine özgü yapan bu özelliklerini bir kenara bırakması değil, bunları dengeye sokmak. Rublev’in vuruş gücü yüksek agresif oyunuyla, kort dışında herkesin gördüğü sakin ve sevecen kişiliği arasında bir denge kurmak gerçekten de Rublev için doğru anahtar olacak gibi, ancak bunu başarmak oldukça zor. &nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Her şeyin başı denge&nbsp;</h2>Tabii ki çocukluğundan beri kortta kendisiyle kavga halinde olan birini 25 yaşında bir dokunuşla değiştirmek mümkün değil, ancak Rublev’in sene başından beri bunu denediği gözle görülüyor. Fernando Vicente’yle yakın arkadaş olması, tenis oyuncusu geçmişine sahip olması ve Rublev’i değiştirmeye çalışmadan dengeye sokmak isteyen bir yaklaşıma sahip bir spor psikoloğu olması, Beto’yu Rublev için en doğru kişilerden biri yapıyor. Rublev yeni ekibiyle kurduğu ilişkiyi şu sözlerle açıklıyor: “Benim için tenis dışında da bir bağ kurmak çok önemli. Ne kadar iyi bir koç olduğu farketmez, bu bağlantı yoksa ben çalışmaya devam edebilecek biri değilim. Bu bir sevgili ilişkisi gibi, bu bağlantıyı sık bulamazsın.” &nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kupaya çıkan doğru yol&nbsp;&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1681808817785.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Monte Carlo MastersKendisi kendini iyi ifade edemediğini düşünse de, bence kendini en iyi tanıyan ve fikirlerini en iyi ifade edebilen tenisçilerden biri Rublev. Bu yüzden onun bu gelişimini takip etmek oldukça keyifli. Yine onun sözlerine dönelim: “Bir süredir doğru şeyleri yaptığımızı hissediyorum. Kort dışındaki hazırlıklarımız için de bu böyle. Maçlara henüz yansıtamasam da antrenmanlarda bunun sonuçlarını görüyordum ve doğru bir yolda ilerlediğimi farkediyordum. Bir gün bunu bir yerde yansıtabileceğimi ve iyi sonuçlar elde edebileceğimi düşünüyordum ama bu kadar hızlı olmasını beklemiyordum”. &nbsp;Önceki iki Masters finalinde Rublev kazanamayacağının sinyallerini henüz maçın başından vermişti. Bu seferki finaliyse, teniste popüler olan bir tabirle roller-coaster’a benzetebiliriz. Oldukça formda olan, merak ve heyecan uyandıran, Rublev’in sahip olamadığı Masters kupasına 19 yaşında sahip olan Holger Rune karşısında ilk seti 5-7 ile kaybettikten sonra 2. seti 6-2’lik üstünlükle kapatması, karar setinde 4-1 30-0’dan geri dönüp maçı kazanmasını mental olarak güçlü kalabilmeyi başarmasına bağlıyor. “Önceki Masters finallerinde seti kaybetmeye yaklaştığım an mental olarak tamamen aşağıya gidiyordum. ‘Artık bitti, hiç şansım yok’ diye düşünüyordum. Bugün ise kendime ‘bu maçı kaybedeceksen bile son ana kadar savaş, inanmayı bırakma, belki ekstra bir şans bulursun’ dedim, her puanda bunu demeye devam ettim ve eşitliğe geldim. 5-5’ten 7-5’e kadar ise hiçbir şeyi hatırlamıyorum”.&nbsp;Kendisi çok farkında değil ama Avustralya Açık’tan beri yaptığı açıklamalarda bu yaklaşımın izleri görülüyor. Ve bu yaklaşım aslında kendisinin hayran olduğu birine çok benziyor: Rafael Nadal.&nbsp; &nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dönüm noktası&nbsp;</h2>Bu ilk Masters kupası Rublev’in kariyerinde nihayet bir dönüm noktası olabilir mi? Rublev bu soruya şöyle cevap veriyor: “Bilmiyorum, hala aynıysam, hala eskisi gibi aptalsam bir sonraki turnuvada yine bağırıp çağıran bir oyuncu olurum”.&nbsp;Rublev’in kendiyle savaşında nasıl galip gelmek istediğini her cümlesinde duyuyoruz aslında. O, kendine ördüğü kozadan çıkması gerektiğinin farkında. Geçen seneyle bu sene arasındaki fark ise artık bundan korkmuyor olması. Etrafında güvendiği, onu anlayan ve bu yolculuğuna eşlik etmek isteyen kişilerin varlığı, ülkesine ve kendi tabiriyle aptalca hareketlerine rağmen gördüğü sevginin günden güne artması ve doğru yolda olduğunu hissettiği anda sonuçlarını somut olarak görmesi umarım onun için bir dönüm noktası olur. O zaman bu yazıyı da, biraz totem yaparak, aynı cümleyle bitirelim. Rublev’in önünde artık Masters ve Grand Slam’lerde elde edilecek başarılar var

Rublev’in önünde artık Masters ve Grand Slam’lerde elde edilecek başarılar var.

Toprağın ilk Masters’ı: Monte Carlo 

Bir başka Euroleague sezonu daha geride kaldı ve birbirinden çekişmeli, sürprize açık eşleşmeler oluştu. Özellikle hemen hemen kapalı bir lig formatına döndükten sonra standardın yukarı çekildiği ve rekabetin arttığı ligin normal sezonu dahi Avrupa basketbolunu sevenler tarafından heyecanla izlenirken playoff aşamasının getirecekleri de şimdiden merak konusu. NBA mi Euroleague mi tartışmalarının ayyuka çıkacağı bu dönemin eski kıtadaki çarpışmalarından biri de Monaco ile Maccabi arasında yaşanacak.Yenilik HevesiMonaco, ilk Euroleague vizesini 2020-2021 sezonunu Eurocup şampiyonu olarak tamamlayarak almıştı. Koç Sasa Obradovic yönetimindeki ilk Euroleague sezonunda playoff yapma başarısı gösteren Fransa temsilcisi bu sezon üzerine koyarak devam etti. Hızlı bir giriş yaptığı sezonu istikrarlı performansıyla dördüncü olarak tamamlayan Obradovic’in öğrencileri ev sahibi avantajını da eline aldı.İskeleti neredeyse geçen yılın aynısı olan kadro bu sezon oturmuş bir görünüm sergiledi. Kıtanın en yetenekli oyuncularından biri olduğu konusunda tartışma olmayan Mike James’in zaman zaman oluşturduğu huzursuzluklar dışında saha içinde uyumlu bir Monaco vardı. James’in üç maç kaçırdığı sezonda beş oyuncu hiç maç kaçırmadı. Jordan Lloyd ve Elie Okobo’nun başarılı performansları dikkat çekiciydi ve James’in olmadığı maçlarda dahi yokluğunu aratmayacak seviyede katkı sağladılar.İlk beş maçın dördünü kazanarak başladıkları sezonda hiç tam tersi bir sekansa yakalanmadılar. Bu da paniğe sürüklenmemelerini sağladı. Çekirdek kadronun koçla ve birbiriyle oynamaya alışmış olması bu istikrarlı grafiğin temel sebebiydi. Koç Obradovic, 25 maçtan fazla kez sahaya sürdüğü dokuz oyuncusunun tamamına 15 dakikanın üzerinde süre verdi. Daha az maçta ancak daha uzun sürelerde oynayan oyuncuları da düşününce kriz yaşanabilecek zamanları koçun iyi tolere ettiğini söylemek mümkün.İç dış dengesini sezon boyunca iyi kurdu Monaco. %54,6 ile ikilik, %31,7 ile üçlük isabeti yakaladılar ve rakip potalara maç başına ortalama 83,3 sayı bıraktılar. Ortalama 80,9 sayı yemelerine rağmen iyi bir sonuca ulaşmalarının sebebi ise mağlubiyetlerinin de galibiyetlerinin de net olmasıydı. 15,5 asiste karşılık yalnızca 10,6 top kaybı yapmaları hem bu durumu hem de Monaco guardlarının kendi düzenlerini sağlarken rakiplerine hükmettiklerini gözler önüne serdi.Monaco, normal sezondaki 21 galibiyetinin 13’ünü kendi sahasında aldı. Deplasman performansının idare edecek seviyede olduğu düşünülünce ev sahibi avantajı onlar için çok şey ifade ediyor.Şampiyonun HasretiEuroleague’in A lisans sahibi, şampiyon gediklisi Maccabi; geçtiğimiz sezon beş yıllık playoff hasretine son vermişti. Ancak Real Madrid engeline takılan İsrail ekibi yenilenen kadrosuyla bu yıl da playoff başarısı gösterdi. Üstelik çok daha iddialı ve rakiplerini korkutan bir performansla.Maccabi, 2022-2023 sezonuna koç dahil olmak büyük bir kadro değişikliği ile başladı. Oded Kattash koçluk görevini devraldı ve Scottie Wilbekin, Angelo Caloiaro, James Nunnaly, Ante Zizic gibi isimlerden boşalan yerleri doldurarak iddialı bir ekiple sezona giriş yaptı.Özellikle kısa rotasyonuna yapılan sansasyonel eklemeler aynı zamanda soru işaretlerini de beraberinde getirdi. Bayern Münih ve Baskonia’daki başarılı performanslarının ardından üst sıraları hedefleyen bir takıma liderlik etmesi beklenen Wade Baldwin ile Fenerbahçe’deki istikrarsız döneminin ardından özellikle Eurobasket karnesiyle dikkatleri üzerine çeken Lorenzo Brown’ın katılımı elbette Maccabi cephesinde heyecan yarattı. Ancak uyumluluk konusunda şüpheler de haksız sayılmazdı elbette.Diğer yandan Austin Hollins, Alex Poythress, Josh Nebo, Darrun Hilliard gibi Euroleague seviyesinin vazgeçilmez rol oyuncuları da Maccabi ve koç Kattash’ın hedeflerine ortak olmak için takıma katıldı.Her ne kadar yeni kurulmuş bir ekip olsalar da saha içindeki uyumu erken yakalamış gibi göründü ilk beş maçta İsrail ekibi. Devam eden süreçte aldığı mağlubiyetlerle dengeye oturan derecesini sezonun sonuna kadar korumayı başaran Maccabi, kısa rotasyonunun sürüklediği bir oyun izletti. Brown-Baldwin ikilisinin maç başına toplamda 33,2 sayı, 10,7 asist bulmasının yanında takımın kalanının istikrarlı şekilde skora katkı sunması, ribaunt ve savunma konusunda üzerine düşeni yapmasıyla Maccabi özellikle iç sahada istediğini almış oldu.Kattash’ın öğrencileri Menora Mivtachim Arena’da yalnızca iki maç kaybetti. Ancak deplasmanda ise beş galibiyette kaldı. Bu yüzden playoff için ev sahibi avantajını elde edememiş olmaları en önemli eksi olarak göze çarpıyor.Tercih Edilir Ev SahibiHem Monaco hem de Maccabi, kısa rotasyonunun sürükleyerek sonuca ulaştırdığı iki ekip olarak dikkat çekiyor. Bunun yanında Maccabi kısalarının performansının dengi bir performans izlemedik bu sezon. Larkin-Micic ikilisinden sonra Brown-Baldwin ikilisi ligi domine eden guardlar oldular. Bu yüzden kısaların çarpışmasında Maccabi bir adım daha öne çıkıyor.İki ekibin de ev sahibi oldukları maçlarda daha iyi performans sergilediği göz önüne alınınca ise Monaco daha avantajlı görünüyor. Buna rağmen Maccabi açısından ev sahibi avantajını kaybetmiş olmalarına olumlu yönden bakmak için bir sebep var: ilk dörtteki ekiplerden deplasmanı en az ürkütücü olan takımın Monaco olması.Tüm etkenler sahada kendini gösterdiğinde nasıl bir sonuç çıkacağını kestirmek güç tabii. Maccabi’nin deplasman takımları içerisinde şansı en yüksek olan takım olduğu da bir gerçek. Sezon boyu göze hoş gelen oyunlarıyla iyi bir seri vadeden iki takımın mücadelesi playoff'un en keyifli müsabakalarına sahne olmaya aday.Tahmin: AS Monaco 1-3 Maccabi Playtika Tel-Aviv

NBA mi Euroleague mi tartışmalarının ayyuka çıkacağı bu dönemin eski kıtadaki çarpışmalarından biri de Monaco ile Maccabi arasında yaşanacak.

Gerçek Rekabet

Gelen güncellemeler, takımların ve pilotların haftalık performansı

Suudi Arabistan GP’sine hazırlık

Derin bir nefes alıp Quentin Tarantino eserlerinde en etkilendiğiniz 'soundtrack'in hangisi olduğunu düşünün. Keşke bugünkü konumuz bu olsaydı (benim için Pulp Fiction'ın kapanış müziği), ama değil. Oscar ödüllü yönetmen, sinemayı kasıp kavuran yapıtlarında müzik kullanımının çok önemli bir yer tuttuğunu ve bir filmi kurgulama aşamasındayken önce müziğini belirlediğini, senaryoyu daha sonra, bu ezgi etrafında geliştirdiğini söyler. 'Blockbuster' bir filmde kullanılan müziğin yerini standart kalitedeki oyunculardan oluşan bir futbol takımında menajerin doldurduğunu düşünürsek, Frank Lampard'ın yerine geçecek ismi bulmak için bir haftadır Monaco'da ziyaretler gerçekleştiren Farhad Moshiri'nin Tarantino kadar titiz davranan biri olmadığı sonucuna ulaşabiliriz. Everton hisselerinin büyük çoğunluğuna sahip olduğu 2016 yılından bu yana 9 menajer, 3 akademi menajeri ve 3 futbol direktörü eskiten İran asıllı milyarder, birbirinden tamamen zıt profiller olan Marcelo Bielsa ve Sean Dyche'a arka arkaya teklif götürerek ne kadar kafası karışık bir dönemden geçtiğinin ipucunu da verdi. Bu dönemde futbol direktörü Kevin Thelwell, Kia Joorabchian ve Tim Cahill'den gelen önerilere de açık olan Moshiri, alışkanlıklarımızın dışında gelişen bir hamleye imza attı ve Everton, -biraz da şansın yardımıyla- kendisi için -bence- en doğru yolu tercih ederek Sean Dyche ile el sıkıştı.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675432945442.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Football365Everton gündemini meşgul eden iki menajerin geçmişlerine bakarsak, Leeds United'ı 16 yıl sonra Premier Lig'e döndüren Marcelo Bielsa'nın, tek bir ana plana sadık kalan ve bu planı kusursuzlaştırmak üzerine kafa yoran Sean Dyche'a kıyasla daha geniş yelpazeye sahip olduğu ve Everton'ın uzun vadeli planlarına (ya da hayallerine) daha olumlu katkı sağlayacağını söylemekte bir beis yok. Ancak Everton'ın şu an ligde bulunduğu konum, uzun vadeli projeleri esas aldıracak kadar konforlu değil; zira burada Leicester City veya Brentford gibi örneklerden ayrı bir yola sapmış durumdalar. Veya Championship yolunu 'dünyanın sonu' olarak karşılamayacak olan Southampton veya Bournemouth gibi esnek bir yapıda da değiller. Dolayısıyla sezonun bu noktasında, eldeki malzemeyle en iyi yemeği yapabilecek pragmatist&nbsp;bir&nbsp;Britanyalı, 1951'den beri kademe düşmemiş Everton için kısa süreli de olsa biçilmiş kaftan gözüküyor: üstelik Marcelo Bielsa'nın Andrea Radrizzani'nin aksine, saha içine karışmakta hevesli olan ve menajer isteklerini yerine getirmekte hızlı davranmayan kulüp başkanlarıyla yaşadığı polemikleri de hatırladığınızda (eğer hatırlamıyorsanız, dönemin Marsilya başkanı Vincent Labrune'e ulaşmayı deneyebilirsiniz).&nbsp;Marcelo Bielsa'nın Everton logolu montu sırtına geçirmeyişine üzüleceğimiz tek nokta ise kesinlikle Toffees'in 3 sezon sonrasına yapacağı etkiyi görememek olacak. Farhad Moshiri'nin teklifini sezon ortasında kriz okyanusunda yüzen bir takımı devralmak istemediği için nazikçe geri çeviren Bielsa, komutayı yazın almak istediğini belirterek çok ilginç bir geri bildirimde bulundu ve U-21 takımının başına geçerek ekibinin maaşını cebinden ödemeyi teklif etti. Moshiri, bunu düşünmeden reddetti. Bu hamlenin de alt metninde Dyche ile uzun bir gelecek planladıkları yatıyor. Peki Sean Dyche, onlara ne vadediyor?Goodison Park'taki görevine olabilecek en zor rakip karşısında (evet, bu takım artık Arsenal) başlayacak olan Dyche, takımın kronikleşen problemlerini çözmek için çok kısıtlı bir zamanla mücadele edecek. Burnley menajerliğinde Championship'te 11. olurken de Premier Lig'de 7. olurken de daha sonradan uzmanlaşacağı klasik 4-4-2 formasyonunu kullanan Dyche'ın Everton kulübesinde bir sürpriz hazırlıyor olma ihtimali epey düşük. Rafael Benitez ve Frank Lampard'ın neredeyse hiç denemediği, Carlo Ancelotti'nin ise Dominic Calvert-Lewin'in sakatlandığı dönemde, 3. bölgedeki skor kuraklığını ortadan kaldırmak adına Richarlison, James Rodriguez ve Gylfi Sigurdsson'la farklı kombinlediği 4-4-2 için Dyche'ın kopyalaması gereken dönem, geçici menajer Duncan Ferguson'ın 2019'daki kısa süren Everton macerası.&nbsp;Bugünlerde kendisini League One'ın mütevazi ekibi Forest Green'in başında zorlu bir maceraya atan Ferguson, Anfield'da 5 gollü bir hezimet yaşayan Marco Silva'nın -pek hoş olmayan- ayrılığının ardından yalnızca 3 maçlığına Everton'ın birinci adamı olmuş, daha sonra yerini Carlo Ancelotti'ye bırakmıştı. İskoç menajerin 3 maçta topladığı 5 puan, rakiplerini bilmediğiniz bir lensten bakıldığında dikkat çekici gelmeyebilir. Ancak Chelsea-Manchester United-Arsenal fikstüründe, 1980'lerden esintiler sunan uzun toplarla desteklediği klasik 4-4-2 ile, ya da daha argo bir tabir ile 'dinozor futbolu' ile hayatta kalmayı başaran Ferguson, kısa sürede sonuç almayı uman Dyche'a 3 sezon öncesinden bir köz kırpmış olabilir. Üstelik o kısa dönemi hafızasında tüm berraklığıyla barındıranlar, Ancelotti kadar ikna edici bir isim kapıda belirmese Ferguson'la sezonu tamamlamayı düşündüklerini de hatırlayacaktır.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675433278881.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Daily MailOyununu kabul ettirmek isteyen her büyük takım gibi topa hükmetmeye ihtiyaç duyan Frank Lampard'ın Everton'ı, sezonun bu aşamasına kadar ortalama %46 oranına topa sahip olup 20 maçta 15 puan topladı: West Ham United, Southampton ve Wolverhampton gibi doğrudan rakiplere karşı puansız tamamlanan maçların tümünde Everton, topa daha fazla sahip olan takımdı. Idrissa Gueye, Amadou Onana ve Alex Iwobi gibi vasat ve vasat altı pasörlerle denenen (ve başarılamayan) 'possession' futbolunun geçer akçe olmadığı da Etihad'daki %26 topla oynama oranıyla kazanılan bir puandan anlaşılıyordu: ayrıca bu sezonki üç galibiyetten ikisinde de Everton rakiplerine topu bırakan bir taktik anlayışla sahadaydı. Profil olarak çok benzettiğim ve tekrarlanmasını işaret ettiğim Duncan Ferguson döneminin imza galibiyeti olan Chelsea maçında Everton'ın 3-1'lik skora %30 topla oynama oranıyla ulaşması da, örneğimi güçlendirebileceğim güzel bir benzerlik.UEFA Avrupa Ligi biletini cebine koyduğu Burnley kariyerinin altın dönemi olan 2017/18 sezonunda ortalama %43 ile topa sahip olan Sean Dyche, elinin altında Jack Cork, Jeff Hendrick ve Steven Defour gibi uzun ve kısa metrajlı paslarda fark yaratabilen assetler olmadığı için Lampard'ın tutturduğu oranı bir hayli azaltmaya çalışacaktır: 2017/18 model Burnley'nin o sezonki mağlubiyetlerinden bazılarını mercek altına aldığımızda; Bournemouth, West Brom ve Crystal Palace gibi kendi seviyesine yakın takımlara karşı etkisiz kalırken %57.6 oranında topla oynadığını görüyoruz. Elindeki malzemelerden bağımsız olarak Dyche, tarz olarak da sahada yerleşik set hücumlarına kendini hapsetmeyen, kendi kalesine daha yakın bir takım görmeyi tercih ediyor.Everton'ın stoper rotasyonunda atletizm eksikliği yaşayan ve savunma hattıyla kaleci arasındaki mesafe kısaldıkça etkisini arttıran Conor Coady, James Tarkowski (Dyche'la Burnley'de çalışırken İngiltere Milli Takımı'na seçilmişti), Yerry Mina ve Michael Keane gibi isimlerin bulunması da Dyche'a savunma hattı çizgisinin çekileceği nokta hakkında bir ışık yakacaktır. Topu -muhtemelen-radikal şekilde Everton'a bırakmayı planlayacak olan Nottingham Forest, Bournemouth ve Brentford gibi rakiplere karşı da hem stoper hem de bek oynayabilen Ben Godfrey ve Mason Holgate, kaleciyle açılan mesafeyi kısa sürede kat etme açısından merkezde değerlendirilebilir. Orta saha ikilisinden savunma anlamında caydırıcılık bekleyen Dyche, 2. bölgede de Gueye ve Onana'nın partnerliğine güvenmekten imtina etmeyecektir. Ayrıca daha fazla pas kalitesine ihtiyaç duyduğunda, Leicester City maçı sonrası sırt sakatlığı geçiren ve dakikaları sekteye uğrayan James Garner'ın da yeniden görevlendirildiğini görebiliriz.Savunmadaki dağınıklığı 11 kişi ile topun arkasına geçerek çözmesini beklediğim Dyche'ın hücumda da yapması gereken reformlar var, keza Everton'ın 3. bölgesi de en az 1. bölgesi kadar pırıltısız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675435426466.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Everton Football ClubAn itibariyle ligin 19. basamağında bulunan Everton, oynadığı 20 maçta elde ettiği toplam 20.4'lük bir xG'den (beklenen gol) 15 gol çıkartmış durumda ve bu alanda West Ham United, Nottingham Forest ve Wolverhampton'la birlikte ligin en başarısız takımları arasında. Bunun da tabii ki belli başlı ikna edici sebepleri mevcut. Ağustos ayında dizinden sakatlanan Calvert-Lewin'in eksikliğinde saf bir 9 numara olmayan Anthony Gordon, Premier Lig seviyesi için yetersiz kalan Salomon Rondon ve bitiriciliği soru işareti gibi gözüken yeni transfer Neal Maupay'i ileri uçta deneyen Frank Lampard, bunun bedelini çekilen şutların gole dönüşme oranının %7 civarında kalmasıyla ödedi; Everton bu alanda ligin en başarısız 5. takımı.4-4-2'li bir ana planda 3. bölgedeki nitelik eksikliğini niceliği arttırarak çözmeye çalışacak olan Dyche'ın elinde yeterli miktarda alternatifin olmadığı da sübjektiflikten uzak bir çıkarım: çift 9 numaralı bir dizilişte kulübede oturan, sahadakilerin ikamesi olabilecek en az 2 oyuncu, yani toplam 4 kişilik bir rotasyon olması gerekir. Burnley kariyerinde Ashley Barnes, Chris Wood ve Sam Vokes gibi 'kule' tipli hücumcularla oynayan Dyche, burada o görevi hava topları hakimiyeti ve sıçrama yeteneği üst düzey olan Calvert-Lewin'e verebilir. Ancak partneri konusunda Neal Maupay ve akademi oyuncusu Ellis Simms'den başka bir alternatifi yok gibi gözüküyor, üstelik sakatlık problemleri olan Calvert-Lewin'in de bu fiziksellikle ne kadar başa çıkabileceği muamma. Dolayısıyla Everton'ın ara transfer dönemini kadrosuna bir hücumcu eklemeden kapatması pek mantıklı bir tercihmiş gibi gözükmüyor. Eldeki malzemeye bakınca, Onana'yı bazı kilitlenen müsabakalarda ileri uçta görebiliriz diye düşünmeden de edemiyorum.&nbsp;Everton kadrosuna ihtiyacı olan motivasyonu enjekte etmek adına kolları sıvayan Dyche, ilk idmanında bir anket düzenledi ve oyunculardan kötü gidişin sebeplerini kendisine sunmalarını isteyerek göreve başladı. Britanya kökenli oyuncusu fazlalıkta olan (tıpkı Dyche Burnley'leri gibi) Everton, belli noktalarda Dyche'ın aşılayacağı sisteme kolay adapte olacak bir takım gibi gözüküyor. Ya da Dyche, pragmatizminin dozajını arttırarak kendisini oyuncu grubuna adapte etmek zorunda kalacak. Bunu zaman gösterecek. Ancak yazının başında dediğim gibi, Moshiri ilk kez Championship eşiğine getirdiği Everton için sağlıklı bir karar verdi denebilir. Everton, Hamburg'un yaşadıklarını yaşamamak için üç yıl sonrasını değil 3 hafta sonrasını düşünen birine emanet edilmeli ve Dyche, üç saat sonrasını düşünen bir figür.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=YZPA_q6Uv9U" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/1/2023-02-03T14:44:28.345Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

This Is England

Sean Dyche, Everton'a heyecan verici bir gelecek için söz vermese de en ihtiyaç duyulan şeyi vadediyor: kısa sürede tırmanışı.

Pragmatizm: Everton'ın Birinci İhtiyacı

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/dans.ldn/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dan’s</a>: A few steps south of the Junction, tucked in the side street sits Dan’s. Dan’s is the perfect neighborhood wine bar. Candles light up the place, dripping and clinging to the sides of the bottles they were erected on. The wine menu is purposefully approachable. The wine list on the wall doesn’t even mention names and appellations, but how the wine will taste: fruity, juicy, dry, etc. It’s made so you can come to enjoy a couple of glasses around a large table, with no fuss.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/4/1675338465760.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dan's</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/hectorslondon/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hector’s</a>: Hector is a relatively newer addition to the Dalstonite’s evening visit itinerary. It’s a little walk away from the Junction towards De Beauvoir. What makes this small wine bar different is it's effortlessly cool. This is what I think a neighborhood wine bar would look like in Monaco. Granted it’s hard to find a seat on a popular night and it gets a bit loud inside when it’s at capacity, but the wine selection, the vermouths and the charcuterie-heavy snack menu are on point. Not perfect for a first date but rather for a pre-theatre (or a pre-Rio Cinema) booze snooze.<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/peoples_wine/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">People's Wine</a>:&nbsp;People's Wine is a fishbowl-like abode where the delicatessen snacks are written on the wall tiles, again highlighted by its natural wines. It's empty on weekdays, making it the ideal relaxation spot.<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/newcomer_winebar/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Newcomer Wines</a>:&nbsp;Newcomer Wines is one of the newcomers in the neighborhood. Slightly more on the chic side of the spectrum than the sweet side, it is a good alternative with its garden and wide selection of wines.Dalston Wine Bar Crawl is <a fr-original-style="" href="https://decafespresso.substack.com/p/a-guide-the-dalston-natural-wine" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a>. Seven wine bars, all walking distance from Dalston Junction, heavily focusing on natural wines and hosting snacks on their menus.

Soli

We're in Dalston with Berkok. Our mission: Learn something new about wine at each of the wine bars in the neighborhood before the end of the day.

To Dalston Wine Bars

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/dans.ldn/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dan’s</a>: Dalston Junction İstasyonu’nunda, birkaç adım aşağıda, kısa ve dar bir sokakta karşına çıkıyor Dan’s. Mumlar, üzerlerine oturtuldukları şişelerin kenarlarından akıyor, donan damlalar şişeyi Pamukkale’nin bir parçasına benzetiyor. Şarap menüsünün şatafatı yok. İsimler ve tarihler yerine şarabın hissini veriyorlar: Meyveli, asidik ve fresh. Buranın amacı; büyük bir masa etrafında oturup arada yanındakilerle sohbete dalıp şarabın tadına varmak.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/4/1675318958891.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dan's</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/hectorslondon/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hector’s</a>: Hector’s, Dalston’un gece hattı duraklarına nispeten yeni eklenenlerden. Dalston Junction İstasyonu’ndan De Beauvoir tarafına yürüyünce karşına çıkacak. Burayı hoş yapan; çabasız çekiciliği. Monaco’da bir şarap barını andırıyor. Özellikle hafta sonları yer bulmak çok zor bu sebeple erkenden gidip camın önünü kapmak, biraz da akustikten dolayı yüksek sesle söylenmemek gerekiyor. Vermut’un da olduğu şarap listesi, daha çok şarküteri seçkisinden oluşan atıştırmalık menüsü, dikkati çekenler. İlk buluşma için ideal değil. Rio’da film öncesi uğranmalı.<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/peoples_wine/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">People’s Wine</a>:&nbsp;People’s Wine, yine doğal şaraplarıyla öne çıkan, şarküteri atıştırmalıklarının duvar fayanslarında yazdığı akvaryumdan hâllice bir mesken. Hafta içi boş olduğundan ideal kafa dinleme noktası.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/4/1675319001481.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Newcomer Wines</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/newcomer_winebar/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Newcomer Wines</a>: Newcomer Wines, adı üstünde mahallenin yenilerinden. Biraz daha spektrumun tatlı değil şık tarafına kayan mekân, bahçesi ve geniş şarap seçkisiyle iyi bir alternatif.Mahallenin diğer, kalan, eklenen şarap barlarını gezmek için seni&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://decafespresso.substack.com/p/a-guide-the-dalston-natural-wine" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şuraya</a>&nbsp;alalım.

Berkok ile Dalston'dayız. Hedefimiz: Gün bitmeden mahalledeki şarap barlarının hepsinde şaraba dair yeni bir şey öğrenmek.

Dalston Şarap Barları

• 2023'te sokak pistlerinin sayısı 7'ye çıktı.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Monaco</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cidde</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bakü</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Singapur</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Avustralya</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Las Vegas</li></ul><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Verstappen: "Formula 1 araçları, cadde pistleri için yapılmadı."</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2023/0/4/1674731038441.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">F1

Monaco ile ilgili hikayeler