Kadınların spor dünyasında var olabilmek için aştıkları engellerin büyüklüğünü, o dünyanın baş mimarı Pierre de Coubertin’in kadın sporcularla ilgili sözlerinden anlayabilirsiniz. Neler demişti modern Olimpiyat Oyunları'nın kurucusu? Mesela kadınların Olimpiyat Oyunları'na dahil edilmesini “uygulanamaz, yavan, yanlış, estetik dışı” bulan oydu.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ona göre bu saha erkeklere özel kalmalı, kadınların en büyük sportif başarısı ise “kendisi için rekorlar peşinde koşmaktan ziyade oğullarını başarı için yüreklendirmek” olmalıydı.&nbsp;</li></ul>Coubertin, Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) başkanlığını yürüttüğü yıllar boyunca kadınların Olimpiyat Oyunları'ndan uzak tutulması için elinden geleni yaptı. Bugünden bakınca korkunç bir kadın düşmanı olan Coubertin’in sözleri, o günün ana akımı için sıradandı. Çünkü o ana akımın dalgalarında kadınlara yer yoktu.&nbsp;Kadınlar ya kendilerine söylendiği gibi sporu bırakıp kenara çekilmeli, çocuklarını doğurmalı ve onları iyi sporcular olarak yetiştirmeliydi ya da okyanusun diplerinden gelip kendilerine ait olanı “zorla” ele geçirmelilerdi. İkinci seçeneği hayata geçirmek için kulaç atanları Baron bile engelleyemedi.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Alice Milliat: Coubertin’in baş belası</h2>1917’de Fransa Kadın Sporları Federasyonu’nun kurulmasında öncü rol üstlenen Milliat, Coubertin’i rahat bırakmayanların peşinde geliyordu. 1911’de kurulan Femina Sport’un 1917’de Fransa’da ilk ulusal kadınlar atletizm yarışmasını düzenlemesi sonrası Milliat, IAAF’ten kadınların atletizm yarışmalarına dahil edilmesini istedi. Bu talep reddedilince 1921’de Uluslararası Kadın Sporları Federasyonu’nun (FSFI) kurulmasına önayak oldu. 1922’de Paris’te beş ülkeden sporcuların katılımıyla ilk “Kadın Olimpiyatı” düzenlenirken başroldeki isimlerden biri oydu. Milliat’nın farklı spor dallarından kadınları yüreklendiren ve örgütleyen enerjisi “kadın belası”nın Coubertin’in peşini bırakmamasını sağladı.&nbsp;Coubertin için anlamı büyük olan 1924 Paris Olimpiyat Oyunları’nda kadınlar bir kez daha atletizm sahalarından uzak tutuldu. Bu, onun için bir Pirus zaferiydi. Aynı yıllarda bir yandan kadın katılımının çok daha eşit olduğu işçi olimpiyatlarının yaygınlaşması IOC’yi geri adım atmaya zorladı. Kadınlar, “Kadın Olimpiyatı” düzenlememe (daha doğrusu bu organizasyonun adından olimpiyat oyunlarını çıkarma) karşılığında 1928 Amsterdam’la birlikte atletizm pistlerini fethetti.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Geniş açı: Verilen sözlerin tutulmaması ve 22 daldan sadece 5’inde kadınların yarışmasına izin verilmesi Milliat’nın önderliğinde “Amsterdam Boykotu”nu beraberinde getirdi.&nbsp;</li></ul>1924 Paris’te %5 olan kadın sporcuların toplam sporcular içindeki oranı, 1928 Amsterdam’la %10’a yükseldi ve uzun süre bu seviyelerde kaldı. 1937’de Coubertin hayata gözlerini yumarken Milliat’la birlikte 1936 Berlin’deki 331 kadın sporcunun hâlâ kabuslarına girdiği söylenir! Milliat içinse mücadele henüz yeni başlıyordu. 2. Dünya Savaşı sonrası elde edilen her yeni kazanımda onun öncüsü olduğu “ilk kavga”nın izleri vardı. Bu yüzden Paris 2024 Olimpiyat Oyunları’nda Coubertin’le birlikte o da onurlandırıldı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Fanny Koen: ‘Uçan Anne’</h2>1948 Londra, 2. Dünya Savaşı sonrası düzenlenen ilk olimpiyat oyunlarıydı ve ağır ekonomik şartlar nedeniyle “Tasarruf Olimpiyatları” olarak anıldı. Bu ağır şartlar, zaten zor koşullarda yarışan sporcuları daha çok fedakarlığa itiyordu. Hollanda’nın Nazi işgali altında geçirdiği, “Hongerwinter” (Açlık Kışı) olarak bilinen 1944 yılından sağ çıkan, 1945’te ikinci çocuğunu doğuran Fanny Koen çetin şartların yabancısı değildi.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/5/1741350744543.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1936 Berlin’de yarıştıktan sonra bu kez 30 yaşında Londra’nın yolunu tutma kararı aldığında medyanın da etkisiyle “evde oturup çocuklarına bakması” ve “kısa şortlarla koşmasına izin verilmemesi” gibi mesajlar içeren birçok hadsiz mektup almıştı. Her şeye rağmen Londra’ya gitti ve üçten fazla pist yarışında yer almanın yasaklanması üzerine yüksek atlama ve uzun atlama yarışlarından çekilerek 100 metre, 200 metre, 80 metre engelli ve bayrak yarışlarında boy gösterdi. 4 dalda da altın madalya kazandı.&nbsp;“Uçan anne” lakabıyla ülkesine döndüğünde Amsterdam’da bu kez onu binlerce kişi karşıladı. 1999’da IAAF tarafından “Yüzyılın kadın sporcusu” seçildi ve onun başarısı kadınların ‘yaş ve annelik sebebiyle spor yapamayacağı’na dair algının kırılmasında önemli rol üstlendi.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Billie Jean King: Yıldız, vizyoner, örgütçü</h2>12’si grand slam’lerde olmak üzere toplam 67 tekler şampiyonluğu, 101 çiftler şampiyonluğu, 11 karışık çiftler şampiyonluğu… Billie Jean King’in kariyeri şampiyonluklarla ve ilklerle dolu. Ama onun büyüklüğü kortta kendi için başardıklarından çok meslektaşı hemcinsleri için başardıklarından ileri geliyor. <img src="https://images.aposto.com/2025/2/5/1741351026071.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Teniste açık dönemin başlamasıyla 1968’de profesyonelliğe geçen Billie Jean King, ilk olarak erkeklerle kadınlar arasındaki eşitsiz ödül düzenine savaş açtı. 1972 Amerika Açık’ta şampiyon olurken aynı turnuvanın erkekler şampiyonu Ilie Nastase’nin kendinden 15.000 dolar daha fazla kazandığına dikkat çeken King, bu eşitsizlik giderilmezse bir sonraki turnuvayı boykot edeceğini açıkladı. King’e birçok kadın tenisçinin destek olmasıyla Amerika Açık 1973’te eşit ödül düzenine geçildiğini ilan etti. Aynı yıl King, profesyonel kadın tenis turu WTA’in kurucuları arasında yer aldı.20 Nisan 1973’te Houston’daki Astrodome’da 30.500 kişinin önünde oynanan "Cinsiyetler Savaşı" müsabakasında eski bir tenisçi, bir kumarbaz ve kadın düşmanı bir şovmen olarak tanımlanabilecek 55 yaşındaki Bobby Riggs karşısında 6-4, 6-3, 6-3’lük setlerle galip geldi ve bu büyük propaganda şovunun kadın düşmanı bir rüzgar yaratmasının önüne geçti.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir adım geriden: Riggs, ilk ‘cinsiyetler savaşı’ maçında Margaret Court’u 6-2, 6-1 yenmiş ve maç sonrası oluşturulan kamuoyu bu tehlikeyi ortaya koymuştu.</li></ul>King’in öncülük yaptığı bir diğer büyük adım 1981’de aynı zamanda kişisel asistanı olan Marilyn Barnett’ın aralarındaki ilişkiye dair kamuoyuna yaptığı açıklamayla geldi. King, tüm sponsorlarını kaybetme pahasına ilişkiyi doğruladı ve lezbiyen olduğunu açıklayan ilk büyük spor yıldızı olarak bu alanda da öncü oldu. King hâlâ kadın sporunun sadece büyük bir yıldızı değil aynı zamanda vizyoneri ve örgütçüsü olarak hemcinslerine yol göstermeyi sürdürüyor.

Punto 

Kadınlar en başından beri spor sahalarında var olabilmek için erkeklere karşı mücadele etmek zorunda kaldı. Bu mücadelenin 20. yüzyıldaki aşamalarını Alice Milliat, Fanny Koen ve Billie Jean King'le hatırlıyoruz. 

Suyun akışını değiştirenler: Sporcu kadınlar

Baron Pierre de Coubertin’in dediği gibi Olimpiyat Oyunları’nda aslolan “kazanmak değil katılmak” ama rekabetçi sporların zirvesinde madalyaların ışıltısının da “birazcık” göz kamaştırıcı olduğunu kabul etmek lazım.&nbsp;Olimpiyat Oyunları, tarih boyunca büyük şampiyonlara tanıklık etti. Bazıları bir kez parlayıp söndü, çok azı birden fazla kez madalya sevinci yaşadı. Kimileri ise deyim yerindeyse branşlarına ambargo koydu. Bu şampiyonların hepsi yetenekliydi kuşkusuz ama ortak bir özellikleri daha varsa o da azimleriydi. Onlara destek olan antrenörlerini, takım arkadaşlarını, aile üyelerini ve taraftarları da unutmamak lazım tabii.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/7/5/1722579016068.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Paavo Nurmi: Olimpiyat’ı kurtaran adam</h2>Nasıl ki modern Olimpiyat Oyunları tarih sahnesinden yok olup gitmemesini Paris 1924’e borçluysa, Paris 1924 de başarısının ciddi bir kısmını Paavo Nurmi’ye borçlu. Fransız spor yazarı Gabriel Hanot’nun spora, başarıya ve rekor kırmaya adanmışlığını “fanatiklik” seviyesinde bulduğu ve hatta bu uğurda bazı temel sosyal özellikleri yitirdiğini iddia ettiği “Uçan Fin,” Antwerp 1920’de kazandığı 3 altın madalya sonrası Paris 1924’ü de 5 altın madalyayla tamamlamıştı.10.000 metre, 1.500 metre, 5.000 metre, bireysel ve takım kros yarışları… Nurmi’nin ustalaşmadığı ve kazamayacağı orta ve uzun mesafe yarışı yok gibiydi. Medyaya pek konuşmazdı bu yüzden—Hanot’nun acımasız sözlerinden anlaşılabileceği gibi—gazetecilerin favorisi değildi ama rakiplerine saygısı büyüktü. Onlara verdiği bir tavsiye ise “rakipleriyle değil kendileriyle yarışmaları” üzerineydi.O, yoksul bir ailenin ancak çalışarak bir yerlere gelebilecek çocuğuydu ve 1912 Stockholm’de altın madalya kazanan Hannes Kolehmainen’den aldığı ilhamla hayattaki amacını bulmuştu. Fin ordusunda geliştirdiği atletik seviyesiyle, savaş sonrası Olimpiyat Oyunları’nı domine etmişti. Sakin, soğuk, sert görünümünün altında tahammülsüz bir “kazanan” vardı ve bu irade onu “sadece kendisiyle yarışan” bir madalya makinesine çevirmişti.Aktif sporculuk hayatı bitince kısa bir süre antrenörlük yaptıktan sonra müteahhitlikten zengin olması, kazandıklarını borsada katlaması da şaşırtıcı değil. Dönemin müreffeh bir geçmişten gelmeyen tüm “halk çocuğu” sporcuları gibi Olimpiyat’ın yerine göre katılaşabilen “amatörlük” ilkesini ihlal eden sportif meşgaleleri de vardı. Onun gibi bir koşucu, hem de bu kadar popüler olup, bundan nasıl para kazanmasın? Los Angeles 1932 öncesi IAAF, onun amatörlük statüsünü sorguladı ve Olimpiyat Oyunları’nın başlamasına 2 gün kala aldığı cezayla Olimpiyat kariyerini Kolehmainen gibi maraton şampiyonluğuyla tamamlama fırsatını yitirdi. 1920-1928 arası 3 Olimpiyat Oyunları’nda 9’u altın 12 madalya kazanan Nurmi’nin rekoru, Roma 1960’a kadar kırılamadı.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/5/1722579057114.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Edoardo Mangiarotti: Atadan eskrimci</h2>Roma 1960’ın pek çok yıldızı vardı ama gözler Berlin 1936’dan bu yana yer aldığı 4 Olimpiyat Oyunu’nda 5’i altın 11 madalya kazanan ev sahibi Edoardo Mangiarotti’deydi. 41 yaşındaki “atadan eskrimci” Mangiarotti, Roma’da İtalyan takımıyla epede altın, flörede gümüş kazandı ve toplam madalya sayısını 13’e yükselterek Paavo Nurmi’nin 32 yıllık rekorunu kırdı.Dedik ya, eskrimci bir aileden geliyordu Mangiarotti, öyle ki babası Giuseppe, ülkesinde 17 epe şampiyonluğu kazanmış, Londra 1908’de boy göstermiş bir eğitmendi. İtalyan eskrimine Fransız varyasyonlarını kazandırmasıyla meşhurdu ve çocuklarını da eskrimci olmaları için eğitti. Hepsi yetenekliydi ama kuşkusuz en kararlıları, babasından aldığı tavsiyeyle, sağ elini kullanmasına rağmen rakiplerini şaşırtmak için soluna da başvuran Mangiarotti’ydi.&nbsp;Berlin 1936’da ilk altın madalyasını kazandığında 17 yaşındaydı. Savaş sonrası Londra 1948’de 2’si gümüş 1’i bronz 3 madalya kazandı. Ama kariyer zirvesini Helsinki 1952 ve Montreal 1956’de yaşadı. Bireyseldeki tek altın madalyasını 1952’de epede kazandı, takım epe ve takım flörede de İtalyan takımıyla şampiyonluğa ulaştı. Emekliye ayrıldığı 1961 yılına kadar dünya şampiyonalarında da 13’ü altın 26 madalya kazandı. Sporu bir rekortmen olarak tamamladığında en çok merak edilen şey, savaş olmasaydı kaç madalya daha kazanmış olacağıydı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/7/5/1722579203047.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.14" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Larisa Latynina: Sovyet harikası</h2>Modern Olimpiyat Oyunları, kadınlar için adil bir alan değildi. Bizzat oyunların kurucusu Pierre de Coubertin, kadınları spor sahalarında görmek istemiyor, onlar için en büyük sportif şanın “oğullarını başarı için yüreklendirmekten geçtiğini” savunuyordu. Elinden geldiğince kadınları uzak tuttu ama 1920’lerle birlikte baraj kapakları açılmıştı bir kere.&nbsp;Kadınlar söke söke aldıkları Olimpiyat kontenjanlarını yıllar geçtikçe artırdılar. Helsinki 1952 ile birlikte SSCB’nin “Olimpik aile”ye katılması bu anlamda dramatik bir değişime yol açtı. Çünkü SSCB, kadınları spora kazandırmak için köy köy gezilen bir ülkeydi. Annesinin temizlikçilik yaparak büyüttüğü Larisa Latynina, küçük yaşta ekonomik zorlukların yanı sıra Nazi işgali ve 2. Dünya Savaşı’nın ağır yüküyle baş etmeye çalışan bir coğrafyada büyüdü. Neyse ki eğitim alabileceği çok iyi okullar vardı.&nbsp;Önce bale sonra jimnastikle ilgilendi ve yeteneği onu Herson’dan Kiev Politeknik Enstitüsü’ne taşıdı. İlk kez Olimpiyat sahnesine çıktığı Melbourne 1956’de 4’ü altın 6, Roma 1960’da 3’ü altın 6, Tokyo 1964’te 2’si altın 6 madalya kazandı. 9’u altın 18 madalyalık Olimpiyat rekoru, 2012’de Michael Phelps tarafından kırıldığında artık 78 yaşındaydı ve bu büyük gururu haset etmeyecek kadar uzun süre taşımıştı: “Sıra erkeklerde, bakalım onlar bu rekoru kaç yıl taşıyabilecek” diye meydan okumaktan geri durmamıştı.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/5/1722579479483.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Michael Phelps: Uçan balık</h2>Olimpiyat oyunlarının en köklü, en geniş ailesi atletizmdir ama bireysel madalya sıralamalarının çoğunlukla yüzücüler tarafından doldurulduğunu görürüz. Bir 800 metreci aynı zamanda 100 metre koşamaz, üç adım atlamacının aynı zamanda 400 metre koştuğunu pek görmeyiz ama yüzmede durum böyle değil.&nbsp;Serbest, kurbağalama, sırt üstü, kelebek… 100 metre, 200 metre, 400 metre… İşte tüm bu kategorileri 15 yıl ve 4 Olimpiyat boyunca domine eden, gerçek bir “uçan balık”tı Michael Phelps. 1.93’lük boyu, 2.03’lük kol açıklığı, uzun gövdesi, palet işlevi gören ama ona yük de olmayan ayaklarıyla havuzlarda fırtınalar estirmek için tasarlanmış gibiydi.&nbsp;Her şeyin ötesinde bu listedeki tüm diğer atletler gibi zanaatında her gün daha iyiye gitmenin müptelasıydı.&nbsp;Onu tarihin açık ara en çok madalya kazanan sporcusu yapan sır, yıllarca haftanın 7 gününü antrenman yaparak geçirten azminden başka bir şey değil. Dile kolay 23 altın, 3 gümüş, 2 bronz… 2012’de rekorunu ardında bıraktığı Latynina’nın 9’u altın 18 madalyası ne kadar da mütevazı duruyor bu tablonun karşısında.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İmkansızı başarmanın formülü</h2>Bu olağanüstü atletleri, başlangıç noktasından finiş çizgisine taşıyan başlıca etken tabii ki azim ve yetenekleri ama hiçbir başarı da yalnız başına elde edilmiyor. Bugün antrenörleri, takım arkadaşları, aileleri ve taraftarlarının yanında sponsorları da dünyanın dört bir köşesindeki sporcuları Olimpiyat Oyunları'na götüren yolda destekliyor.300 Olimpik ve Paralimpik sporcuya sponsor olan Toyota, global olarak başlatılan “Start Your Impossible” kampanyasıyla “İmkansız Yok” diyerek spora olan bu desteğini 40 ülkeye yayıyor; Olimpiyat Oyunları'nın dünyayı biraraya getirme misyonuna katkıda bulunuyor. Toyota, Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nın sadece insan başarısının değil, aynı zamanda her sporcunun ilham verici hikayesinin de bir göstergesi olduğunu belirtiyor.

Olimpiyat Oyunları'nda aslolan "kazanmak değil katılmak" belki ama madalyaların ışıltısının da "birazcık" göz kamaştırıcı olduğunu kabul etmek lazım. Başlangıcından bu yana bu ışıltıya kapılan madalya koleksiyoneri sporcular.

Nurmi, Mangiarotti, Latynina, Phelps: Olimpiyat Oyunları’nın madalya koleksiyonerleri

(Görsel: The Quint)Olimpiyatların kökeni Antik Yunan'da yapılan şenliklere dayanır. Tarihte yapılan ilk olimpiyatlar, Tanrı Zeus&nbsp;adına yapılan şenliklerdi. Önceleri sadece bir gün süren koşullardan oluşan oyunlara sonraları değişik mesafelerde yarışlar ve branşlar eklenerek şenliklerin süresi de beş güne çıkarıldı. İlk başlarda ölülerin ruhlarının sekiz yılda bir dirileceği inancıyla aynı sürede düzenlenen oyunlar, daha sonra dört yılda bir yapılmaya başlandı. Modern dönem olimpiyatları ise, Baron Pierre de Coubertin’in girişimi ile 1896 yılında Atina'da düzenlendi ve ardından her dört yılda bir yapılmaya <a fr-original-style="" href="https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/148037/mod_resource/content/0/Sporda%20%20Kad%C4%B1n.pdf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">başlandı</a>.Bu oyunlarda 14 ülkeden toplamda 241 sporcu yarıştı. Ancak bu sporcuların hepsi erkekti. Kadınlara tam 14 yıl boyunca yarışma hakkı tanınmadı. Tâ ki 1900’de kadınlara olimpiyatlarda yer alma şansı verilene dek…. Katılan 997 sporcudan sadece 22’si kadındı. Kadınlar antik olimpiyatlarda, sporun istenmeyenleri olmuşlardı. Bu durum modern olimpiyatların başlangıcında da devam etti. Kaldı ki Baron Coubertin’in, yaymaya çalıştığı olimpizm bakış açısı içerisinde kadınlara pek yer yoktu. Ancak 1970’li yıllardan sonra feminist mücadelenin de etkisiyle kadınlar olimpiyatlarda söz sahibi olmaya başlamıştır. Modern olimpiyatların başlangıcında Charlotte Cooper adlı bir kadın tenisçi 11 Temmuz 1900’de Paris’te tarih yazdı ve ilk kadın olimpiyat tenis şampiyonu oldu. Bu başarı birçok kadın için yol gösterici ve heves uyandırıcı olmuştur. Ertesi süreçte kadın sporcuların sayısı ve mücadele ettikleri branş sayıları da gün geçtikçe <a fr-original-style="" href="https://olympics.com/ioc/gender-equality" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">arttı</a>.Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) ise, sporda cinsiyet eşitliğine kendini adamıştır. tüzüğünde, IOC'nin rolü “kadınların ve erkeklerin eşitliği ilkesini uygulamak amacıyla, her düzeyde ve tüm yapılarda kadınların sporda ilerlemesini teşvik etmek ve desteklemek” sözleriyle <a fr-original-style="" href="https://olympics.com/en/featured-news/iwd-how-sportswomen-have-effected-change" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">belirtilir</a>.Pandemi sebebiyle bir yıl gecikmeli olarak yapılan 2020 Tokyo Olimpiyat Oyunları, 206 ülkeden 11 bin sporcuyla başladı. Tokyo’da yarışan tüm sporcuların yüzde 49’unun kadın sporcular olması sporda kadın-erkek temsiliyetinin eşitlenmesi yolunda olumlu bir örnek. Tam 120 yıl sonrasında, Tokyo’da söz konusu temsiliyetin neredeyse eşitlenmesi tarihi önemde bir gelişme. Bu başarı umalım ki gelecek yıllarda korunarak <a fr-original-style="" href="https://olympics.com/en/featured-news/iwd-how-sportswomen-have-effected-change" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">sürsün</a>.Bu yıl sporcularımız 18 branşta toplamda 108 sporcuyla ülkemizi temsil etti. Bu sporcuların ellisini kadın sporcularımız oluşturmakta. Kadın sporcuların temsil oranı yaklaşık olarak olimpiyatların genel seviyesiyle eşit. Birçok firma ve kuruluş ise başlattığı projelerle kadın sporcularımıza bu yolda destek olmaya devam ediyor. Azimli ve başarılı sporcularımız ise bu yolda emin adımlarla ilerliyorlar. Kadın ve erkek temsiliyeti 2000’lerin başından beridir yüzde 10 arttı. Türkiye’de bu anlamda en dikkat çekici örneklerden biri 2012 Londra Yaz Olimpiyatları’nda 66 kadın ve 48 erkek sporcuyla mücadele edilmesi <a fr-original-style="" href="https://olympics.com/ioc/news/international-women-s-day-a-time-for-reflection" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">olmuştu</a>. Öte yandan spordaki bu temsiliyet artışı, umarım yüzde 15 seviyelerindeki istihdam edilen kadın oranlarına da yansır…Sonuç olarak olimpiyat yolunda dünden bugüne kadınlar dikenli bir dizi yol aştılar. Hem de çoğu zaman erkeklerin koyduğu çerçeveleri, blokları, engelleri... Severek, güçle, zarafet ve hırsla bu yolda yürüdüler. Böylesine başarılı kadınlara bu yolda eşlik etmek, başarılarını dile getirmek ise bizim boynumuzun borcu... Umalım ki gelecek yıllarda genç sporcuların önünde kadın rol modeller artarak çoğalsın. Böylece 2024 olimpiyatlarında kadın-erkek temsiliyeti eşitlenir ve “Cam tavanları nasıl kırarız?” temalı soruları değil “hangi başarıları yakaladığımızı” <a fr-original-style="" href="https://www.olimpiyat.org.tr/Haber-Detay/IOCden-Cinsiyet-Esitligine-Yonelik-25-Oneri/7783" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">konuşuruz</a>.<a fr-original-style="" href="https://www.linkedin.com/in/ecedikmenli8913" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ece Dikmenli</a>

Tokyo’da yarışan tüm sporcuların yüzde 49’unun kadın olması, kadın-erkek temsiliyetinin eşitlenmesi yolunda olumlu bir örnek.

Olimpiyatlar ve cinsiyet eşitliği

Bu Olimpiyatla ilgili öğrendiğiniz sizi en çok şaşırtan bilgi?Açılışı sunmak üzere çalışırken 1912-1948 arasında mimarlık, resim, heykel, edebiyat ve müzik dallarının olimpiyatlar programında olduğunu öğrendim. Modern olimpiyatların kurucusu Baron Pierre de Coubertin antik dönemin oyunlarının felsefesi olan insanın sadece fiziksel olarak değil zihinsel olarak da gelişmesi düşüncesini modern oyunlara da uyarlamak istemiş ve bu sanat dallarının oyunlar programında olması için çaba sarf etmiş.&nbsp;Sunarken en çok heyecanlandığınız an?Biri 400 metre engelli yarışı. Yarışın son 100 metresinde tarihe tanıklık edeceğimi fark etmiştim ama tüm zamanların en iyi yarışlarından birini anlatmış olduğumu kronometrede Warholm’un 45.94’lük dünya rekoru zamanını ve diğer sporcuların aldığı sonuçları görünce anladım.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://cdn.ntvspor.net/57732d50975247bc9f2ad2b83f1e87d6.jpg?&mode=crop&w=940&h=626.6666666666666" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://images.aposto.com/2021/7/4/1628787711561.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Eda Tuğsuz" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Görsel: NTV SporDiğeri Eda Tuğsuz’un Olimpiyat bronz madalyasına çok yaklaştığı kadınlar cirit atma finalindeki 6. Atışı. Cirit’in çimde saplandığı nokta ekrandaki sanal çizgide yarış üçüncüsünün attığı mesafeden birkaç santim daha ilerideydi. Eda’nın mesafesi açıklanana kadar geçen kısa sürede yaşadığım duyguları unutmam mümkün değil.&nbsp;&nbsp;Tokyo 2020'nin&nbsp; şu ana kadarki en unutulmaz anı/karesi neydi?Erkekler yüksek atlamada eşitliğin bozulmaması üzerine başhakem Can Korkmazoğlu, Barshim ve Tamberini’ye kuralları hatırlattı ve baraj atlayışı yapabileceklerini veya yarışmayı noktalayabileceklerini söyledi. Barshim’in şaşkınlık içinde “İki altın madalya olabilir miyiz?” sorusu ve ardından çok iyi dost olan bu iki sporcunun ortak sevinçleri en unutulmaz andı.&nbsp;Uyandınız ve şu ana kadarki sonuçları biliyorsunuz, hangi atlet olmak isterdiniz?Yasmani Copello. Ülkesini Olimpiyat finalinde temsil etmiş, ülke rekorunu tekrarlamış, Olimpiyat tarihinin en güzel yarışının bir parçası olmuş bir sporcu olmanın haklı gururunu yaşıyor olmak çok güzel bir duygu olsa gerek.Olimpiyatlara bir oyun eklenecek, hangisi? Doğrusunu isterseniz Olimpiyat Oyunları'nın daha fazla spor dalına ihtiyacı olduğunu düşünmüyorum. Eğer yeni eklemeler yapılacaksa bence Baron Pierre de Coubertin’in vizyonuna dönüp sanat formlarını tekrar oyunlara entegre etmeliler.

Baron ile ilgili hikayeler