Yıl 2002, 6. sınıfta Fen Bilgisi dersi için okulun bodrum katındaki bir sınıftayız. Nerede olduğumu, öğretmenin az sonraki surat ifadesini ve kendimle duyduğum gururu hatırlıyorum sadece o günden. Konumuz cinsellik olsa gerek çünkü polenleşmeye dair bir şey de hatırlıyorum varla yok arası. Sonraki sahnede 12 yaşındaki ben, elimde kitabım, tahtaya iki tane robot dizerken buluyorum kendimi.&nbsp;Hala cinsel birleşmeyi anlatmanın en dahiyane yöntemlerinden biri olduğuna inandığım iki robot üzerinden, uyarılma, ereksiyon ve cinsel birleşme anlatılıyor bu kitapta. Kitap gençlere yönelik, öyle robot fetişi kitabı falan değil. Ben de kitaptan baka baka çiziyorum. Öğretmenimin suratı, giydiği beyaz önlüğünün renginde… Çok iyi bir iş çıkardığımı hissetmiş, ‘ay ne var canım’ coolluğundan yerime oturmuştum. Sonra ne oldu, ne konuşuldu ya da konuşulmadı, ailem arandı mı falan orasını bilmiyorum.&nbsp;Hazdan, orgazmdan haberi yoktu tabii bu robotların; varsa da biz okuyucularla bu paylaşılmıyordu. Aralarında bir sohbet muhabbet, onaylaşma süreci, sonra ‘nasıldı?’ değerlendirmesi de yine yoktu… Klitoris falan da yoktu ortada elbet. Ama birçok 12 yaşındaki gencin bileceği üzere, klitorisin yeri pek yakında fark edilecekti…&nbsp;Ne olurdu bilseydik? Hadi ortaokulda değil ama lisede en azından. Adını, işleyişini. Hadi lisede de bilemedik, üniversitede de mi öğrenmeyecektik? Peki ya sonrasında? Bilimin en büyük ihanetlerinden biri, cinselliğimizle ilgili bizden bizde olanları saklamak… Ama biz bunun da üstesinden gelecektik. Keşke bu kadar mücadele vermeseydik. Vermemiz gerekmeseydi…

ereksiyon ile ilgili hikayeler