Albüm: Ghost, ImperaSüre: 46 DakikaPlak Şirketi:&nbsp;Loma VistaKartonet&nbsp;Impera’yı pandemi vurdu diyebiliriz. Normal şartlarda Ekim 2020’de çıkması planlansa da sonuç hiç öyle olmadı. Pandemide kayıt planları sarktı. Süreç uzadıkça şarkıların demoları ilerleyemedi ve bir sonraki duyuruya kadar albümden bir haber alınamadı. Bu gelişmenin ardından grup, Meliora’da birlikte çalıştıkları prodüktör Klas Ahlund’un sorumluluğunu arttırıp Tobias Forge'la albümün anahtarını teslim etti. Verilen kararın doğruluğu, 2020’nin son çeyreğinde anlaşıldı ve Impera’nın kayıtları başarıyla tamamlandı. Ne zaman albümün dinleyiciyle buluşacağı bir sır gibi saklansa da Halloween Kills’in soundtrack’inde albümün ilk teklisi Hunter’s Moon yer aldı. Hunter’s Moon’da olumlu eleştirilerle karşılaşan Ghost, ikinci teklisini albümün ismi ve tarihiyle birlikte duyurmanın doğru bir karar olduğuna hemfikirdi. İkinci tekli Call Me Little Sunshine’ın ardından da Twenties’i paylaşmak, albümün anlatısına sirayet eden orta çağ gibi güç ihtiyacının bir karşılığı olarak değerlendirilebilir.Güç ihtiyacının bir diğer karşılığına da albümün çıktığı gece <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=XHy1POIGkKM" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tanıklık edildi</a>. Çaldıkları her yeri karanlık bir manastıra çevirmekte mahir olmak onlara yetmemiş olacak ki albümün lansmanını gerçekten bir manastırda gerçekleştirdiler. Görsel diliyle 70’lerin sonuna ışınlayan performans, beslendikleri kaynakları dinleyicilerine gösterdikleri bir tercih olarak görülebilir.Neden dinleyelim?&nbsp;Papa Emeritus ve havarilerinin beşinci stüdyo albümü olan Impera, her bir zerresiyle Ghost’un müziğinin tanımı. Dinleyicisinin bunu fark etmesine izin vermesiyse hem ödülü hem de laneti. Önce neden lanet olarak gördüğümü açıklayayım. 2010’da varlıklarını duyurdukları Opus Epoynmous’la hem müzikal hem de estetik tavırlarıyla dikkat çekmişlerdi. Kariyerlerini tamamen zıtlık ve şok etmek üzerine kuran bir grubun yaptığı her işin birbirine fazlaca benzemesi bu sebeple şaşırtıcı. Bir de yazım aşamasındaki performansını maalesef sesine yansıtmakta güçlük çeken Tobias Forge’nin vokal performansında hayal kırıklığı yarattığını söylemek mümkün. Ancak Forge’nin vokali ya da albümler arası geçişkenliğin yüksek oluşu işin kalitesine ket vurmadı.&nbsp;Ödül kısmına gelirsek. Impera, grubun alıştığı formülleri mükemmelleştirme çabasının en yeni sonucu. Sözler her zamankinden daha karanlık, daha şeytani, daha ürkütücü. Gitar tonuna gelecek olursak riff’lerden, sololara büyük bir işçilik var. Grubun ilk döneminde klavyeler nasıl başroldeyse bugününde de gitarlar öyle. Birbirine benzeyen işlerin içindeki en önemli üslup değişiminin sebebi bu. Değişimin en net duyulduğu şarkılar olan Spillways ve Call Me Little Sunshine için albümün içindeki başyapıtlar diyebilirim. Biraz daha ilk albümlere yakın bir tonda değerlendirebileceğimiz Darkness At The Heart Of My Love’ın da adı geçmeli. Harika bir akustik gitar bölümüyle açıldıktan sonra davul abartıdan kaçınarak sade bir partisyonla kendine alan yaratmış. Papa Emeritus olarak tanınan Tobias Forge, albümün söz yazımı bakımından zirvelerinden birine de ulaşınca bize tebrik edip dinlemekten başka bir opsiyon bırakmamış.Benzer işler:&nbsp;King Diamond,&nbsp;Them&nbsp;&amp; Candlemass, Psalms for the Dead.

Tobias Forge ile ilgili hikayeler