Uyarı: Bu eleştiri hafifçe&nbsp;spoiler içermektedir. Filmdeki karakteriyle Nick Cage (Nicolas Cage),&nbsp;gözden düşmüş ve borç batağına batmış bir film yıldızıdır. Oteline 600.000 dolar borcu varken yeni bir iş arayışına girmiştir. Bunun üzerine menajeri Fink (Neil Patrick Harris), ona Mayorkalı zeytinyağı imparatoru Javi (Pedro Pascal)'nin senaryosunu gönderir. Javi ise büyük bir Nick Cage hayranıdır ve her filmini izlemiştir.Hollywood’da artık pek ilgi görmeyen Nick Cage için Javi’nin gösterdiği ilgi çok keyifli olur. Bir yandan da CIA, Nick Cage’i bulur ve Javi ile ilgili çok önemli bir görev için seçildiğini söyler. Pek çok ajan filminde rol almış bu oyuncu, bu sefer gerçekten bu rolleri oynaması gerekecektir.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left: 4px solid rgb(222, 3, 3); box-sizing: border-box;">Editörün notu: Filmin adını çevirmenler Yetenekli Bay Cage&nbsp;olarak çevirmiş; ancak bence bu biraz Yetenekli Bay Ripley'den çarpılmış gibi duruyor. Bağlantının çok güçlü olduğunu düşünmediğim için orijinal adıyla bahsetmeye devam edeceğim.</blockquote><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Film İçinde Film... İçinde Film.&nbsp;</h3>Filmin şaşırtıcı yanları arasında yapılan şakalı göndermelerin cringe&nbsp;olmaması var. Aksiyon-macera ayarında bir film çekilmesine rağmen film, baştan sonra büyülü bir his veriyor. Kullanılan renk paleti ve mercek tercihi de bunu destekler nitelikte. Sürekli izleyiciyi bir rüya içerisindeymiş gibi hissettiriyor. Öte yandan, Mayorka'ya film çekmek için giden Cage, orada yeni bir filmin senaryosu üzerine Javi ile birlikte çalışırken, bir yandan da CIA görevinden ötürü Javi'ye ihanet etmesi gerekir. Bir nevi film içinde film içinde film etkisi yaratıyor. Bunu da final tuşesiyle sağlıyor. Filmin son 20 dakikasında ajan hikayesi ve Javi-Nick ilişki arkı bir çözüme ulaşıyor. Bol aksiyonlu bir kovalamaca sahnesinden sonra bir meydanda kötü adam öldürülecekken kendimizi bir sinema salonunda buluruz. Final sahnesi, farklı oyuncuların performanslarıyla bir filme çekilmiş ve biz seyiriciler açılış gecesindeyiz. Bu da Javi ve Nick'in filmi... Bana kalırsa sadece bu finalin güzelce bağlanması bile bu filmi keyifli bir tecrübe yapıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/2/1652195236457.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.96" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Rotten Tomatoes<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eşi Benzeri Yok... mu?</h3>İzlerken filmin ne kadar taze olduğunu düşündümü fark ettim. Kendini ciddiye almayan bir senaryoyu izleyicinin ciddiye almasını bekleyen bir yapımdan ibaret aslında. Ancak bu, bir izleyici olarak beni oldukça rahat hissettirdi. Ana karakterin gerçek hayatta var olması, sanki bir filmin arka planını izliyormuşuz hissi yarattı.Hollywood’da bu birkaç kere daha yapılmıştı; ama hiçbiri bu kadar keyifli bir seyir sunmuyordu. Being John Malkovich&nbsp;örneğinde daha varoluşsal bir kriz söz konusuydu ve Charlie Kauffman’ın kaleminden çıkması da çabasıydı. Belki de The Unbearable Weight of Massive Talent’ın en büyük farkı da çekildiği dönem itibariyledir. Pandemiden çıkmış bir dünya, dengesi değişen bir Hollywood derken aslında yaşadığımız gerçeklik de bu filmde kurulan absürt mizah kadar acayip.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/2/1652195257116.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.94" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak:&nbsp;Box Office Türkiye<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Nicolas Cage'in Hollywood ile Helalleşmesi</h3>Doğum adı Nicolas Kim Coppola olan aktör, büyük üstat Francis Ford Coppola'nın yeğeni olur. Ancak tüm kariyeri boyunca kendine bağımsız bir şöhret kazanmak istediği için belli bir noktadan sonra ismini Nicolas Cage'e çevirmiştir. Bilirsiniz, Hollywood akraba kayırmayı çok sever ve kimi zaman kişilerin gerçek ışığı bundan ötürü görülemeyebilir.The Unbearable Weight of Massive Talent&nbsp;filminin güzel bir diğer yanı ise film boyunca Nicolas Cage'in kariyerinde yer alan filmlerdeki performanslarına göndermeler yapılması. Ancak sayın amcasına dair hatırı sayılır bir gönderme bulunmuyor. Bunun eksikliğini hissetmek ve büyük bir Nicolas Cage fanı olmamakla beraber, bence bu Cage'in Hollywood'a bir selam çakması ve sahalara geri döndüğünü belirttiği bir söylem niteliği de taşıyor. Bu gibi işlerin devamını görmek isterim.

Show Business

Nicolas Cage, kariyeri boyunca çok iyi ve çok kötü filmlerde eşit oranda oynadı; ama Hollywood'da hep varlığını sürdüren bir oyuncu oldu. "The Unbearable Weight of Massive Talent" ise kendisiyle ve Hollywood ile helalleşmesini konu alıyor.

Nick Cage ile ilgili hikayeler