Yaklaşık 15 gün önce başlayan NBA’in yeni sezonu şu ana dek en yüksek beklentilerin bile üzerinde bir heyecana ve rekabete sahne oluyor. Yine de bir eşleşme var ki, iki maçıyla da bize tadına doyulmayacak bir ziyafet verdi ve “Acaba eski bir rekabetin ateşi yeniden mi yanıyor?”&nbsp;sorusunu sordurdu. &nbsp;Boston Celtics ve Cleveland Cavaliers NBA’in tarihsel hiyerarşisinde 2000’lere kadar iki ayrı kutupta yer aldı. Celtics ligin ilk kurulduğu yıllardan itibaren kısa periyodlar hariç hep zirve mücadelesi veren bir kulüp oldu. Cavs ise 2003’te LeBron James’in lige girişine kadar çok fazla o seviyelere çıkamadı. Ancak 2000’lerde iki takım ortak noktada buluşmayı başardı. 2003’te James’in Cavs tarafından draft edilmesi ve Celtics’in 2007 yazında Paul Pierce’ın yanına Kevin Garnett ve Ray Allen’ı ekleyerek büyük üçlüyü oluşturması yeni bir rekabetin başlangıç noktaları oldu.<img src="https://images.aposto.com/2022/10/6/1667627775929.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sporting NewsCleveland, LeBron James’in&nbsp;takımda olduğu toplam 11 sezonun dokuzunda playoff’ta boy gösterirken bunlardan beşinde rakibi Celtics’ti. Her ikisi de konferans yarı finalinde olmak üzere 2008 ve 2010’da tecrübeli yıldızlarıyla genç LeBron’u alt eden Celtics bu iki yıl da finale çıktı ve 2008’de şampiyonluk ipini göğüslemeyi başardı. Fakat LeBron şampiyonluğa yürüyen rakibine çelme takmaya çok yaklaşmıştı. Unutulmaz bir yedinci maçta Celtics sahadan 97-92 galip ayrılırken, playoff tarihinin en unutulmaz düellolarından birinde Paul Pierce’ın&nbsp;41 sayısına James 45 sayıyla cevap vermiş ancak takımının elenmesine mâni olamamıştı.LeBron Miami’den döndükten sonraysa işler değişti. Artık kendisi tecrübeli bir yıldızdı ve Celtics’in büyük üçlüsü dağılmıştı. 2015’te rakibini süpüren Cavs, 2017’de de seriyi 4-1’le geçti. 2018 Playoff’u ise bir başka müthiş eşleşmeye sahne oldu. Yine yedinci maça taşınan seride tek bir fark vardı; bu kez gülen LeBron ve Cleveland’dı. Bu yılların tamamında NBA Finalleri’ne yükselme başarısı gösteren Cavaliers, ilginçtir ki tek şampiyonluğunu Boston’la playoff’ta karşılaşmadığı 2016 yılında aldı.Bu rekabetteki belki de en büyük şanssızlık LeBron’lu Cleveland’ın; Celtics’in şu anki çekirdeğini oluşturan iki yıldızı Jayson Tatum&nbsp;ve&nbsp;Jaylen Brown ile sadece 2018’deki eşleşmede karşılaşmış olması. Tatum ve Brown çaylak ve ikinci yılındaki oyuncularken değil de şu anki seviyelerindeyken bu eşleşme yaşansa, ortaya farklı bir tablo ve çok daha ilginç seriler çıkabilirdi.Ancak çok da üzülmemize gerek yok. Çünkü LeBron 2018 yazında takımdan ayrılsa da Cavaliers aradan geçen dört sezonda müthiş bir mesafe kat etti. Hem draft’tan hem de takas yoluyla kaptığı yıldızlarla ligde geleceği en parlak takımlardan biri, belki de birincisi konumuna yükseldi. Cleveland sezona 6-1’lik harika giriş yapsa da şampiyonluğu konuşmak için hala erken. Bununla birlikte birkaç sezon içinde bu konudaki en büyük favorilerden biri olacağı da bugünden net şekilde görülüyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/10/6/1667628308026.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Celtics BlogCeltics ise sezona&nbsp;Ime Udoka&nbsp;kriziyle başlamasına rağmen ilk üç maçından galibiyetle ayrıldı ve özellikle hücumda geçtiğimiz sezona oranla çok daha etkiliydi. Sonraki dört maçın üçünü kaybetseler de ciddi bir problemleri olduğunu söylemek haksızlık olur. Özellikle bu üç mağlubiyetin ikisi uzatma sonunda geldiği için.Celtics’in uzatma sonucu kaybettiği iki maç da Cleveland maçlarıydı. Özellikle ilk maç şu ana kadar zaten üst düzey başlayan sezonun belki de en iyi maçıydı. İkinci maçtaysa hücumlar istenen seviyede değildi belki ama bu da sezonun kesinlikle en iyi müsabakalarından biri oldu. İki takımın yaş ortalaması, oynadıkları basketbol, Celtics’in geçtiğimiz sezon çıktığı seviye ve Cavs’in potansiyeli göz önünde bulundurulduğunda bu iki mücadele bize şunun müjdesini veriyor olabilir:&nbsp;Celtics-Cavaliers rekabeti geri döndü.Boston, Cleveland’a kıyasla tabii ki hem yaş olarak hem çıktığı seviye itibariyle daha tecrübeli. Ancak hala genç denebilecek bir kadroları var. Takımın en önemli iki yıldızı Tatum ve Brown 25 ve 26 yaşında. Diğer ana parçalardan Marcus Smart 28, Robert Williams ise yine 25 yaşında. Tatum ve Brown bu takımda kaldığı sürece diğer oyuncular, özellikle de Al Horford gibi yaşı ilerlemiş olanlar performans olarak geriye gitse ve takımdan ayrılsa bile Boston iddialı olacak. İki yıldızın önünde şu anki seviyelerini koruyabilecekleri veya aşabilecekleri en az yedi-sekiz yıl var.Cleveland’ın ana parçalarıysa takım dağılmadığı sürece onları en az 10 sene zirve adayı yapabilecek potansiyele sahip. Donovan Mitchell 26, Jarret Allen&nbsp;24, Darius Garland&nbsp;22 ve Evan Mobley&nbsp;21 yaşında. Tabii ki potansiyelin olması bunun gerçeğe dönüşeceğini garanti etmiyor. Basketbol da hayat gibi kötü sürprizlerle dolu. Ama görmek istemediğimiz ihtimalleri göz ardı edersek bu iki takımın 2020’lerin sonuna hatta 2030’ların başına kadar rekabet halinde olması şaşırtıcı olmayacak.<img src="https://images.aposto.com/2022/10/6/1667628815978.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Beacon JournalSezon başlangıcında takımları değerlendirirken tabii ki dikkatli davranmak gerekiyor. Ancak şu ana kadar iki takımın da umut vaat eden oyunlar oynadığı bir gerçek. Celtics zaten geçtiğimiz sezonun finalisti olarak sezona beklentiyle girdi. 4-3’lük derece iyi görünmese de takımın oyun olarak ileriye bazı adımlar atmaya çalıştığı ve bu adımları atarken de bazen dengesini kaybedip düştüğü görülüyor. Bu adımlardan en önemlisi hücum stratejisindeki değişim. Geçtiğimiz yıl yapabildikleri ve yapamadıkları çok belirgin bir takım olan Celtics ligin en iyi savunması olmasının yanında hücumda çokça bocalayan bir görüntüdeydi, yavaş ve hareketsiz hücum ediyordu. Bu sezonsa Udoka’nın yerine geçici olarak göreve gelen Joe Mazzulla’nın takımdan daha çabuk hücum etmesini istediği açık bir şekilde görülebiliyor.Pace istatistiğinde hala ligin altlarında olsalar bile maç başına hücum sayısı geçtiğimiz sezondan yüksek. Takımın erken hücum etmesi, şutlarının %47’sini üçlük olarak kullanması ve bu denemelerden %38 isabet sağlaması neticesinde hücum verimliliğinde 100 hücumda 115,9 sayıyla Celtics ligde beşinci sırada. İlginç olan, geçtiğimiz sezon ligin en iyisi olarak nitelenen savunmanın 100 hücumda 114,2 sayı yiyerek bu sezon şu ana kadar 20. sırada yer alması. Bunda tabii ki takımın pivotu ve ligin en iyi çember savunucularından Robert Williams’ın sakatlığının payı büyük. Bir diğer faktör de erken kullanılan hücumların başarıyla sonuçlanmadığı takdirde rakibe kolay sayı imkânı tanıması. Yeni hücum stratejisine uyum sağladıkça Celtics savunması geçen seneki düzeyine yaklaşacaktır ancak oraya ulaşması için Williams’ın sağlıklı şekilde parkeye dönmesi şart.<img src="https://images.aposto.com/2022/10/6/1667628645275.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">News5 ClevelandCleveland’ın etkileyici sezon başlangıcındaysa en önemli faktör takıma yeni katılan Donovan Mitchell’ın etkisi. Şu ana kadar 31,1 sayı, 4,4 ribaund ve 7,1 asist ortalamalarıyla oynayan Mitchell, Darius Garland’ın ilk maçın henüz başında sakatlanması nedeniyle takımı hücumda adeta sırtında taşıdı. En önemlisi, Mitchell hücumun sıkıştığı anlarda bu takımın kurtarıcısı olabileceğini şu ana kadar gösterdi. Garland ikinci Celtics maçında geri döndü ve iyi de oynadı ancak iki başlı hücumun zaman zaman sorunlar yaşadığı görüldü. Bu maçta iyi şut atamayan Cleveland hem iyi savunması hem de Celtics’in de kötü bir şut gününde olmasından yararlandı. Üstüne Mitchell’ın normal sürenin sonunu harika oynamasıyla uzatmada kazanmayı da başardı. Garland ve Mitchell’ın birlikte oynama alışkanlığı kazanmak için tabii ki biraz süreye ihtiyaçları olacak ancak bu çok uzun bir süre olmayacak. Savunmadaysa işler yolunda.&nbsp;Jarrett Allen&nbsp;gibi bir pota altı koruyucunuz ve Evan Mobley gibi versatil bir savunmacınız varsa zaten işlerin yolunda olmaması için hiçbir neden yok. Takım ilk yedi maç sonunda hem savunma hem de hücum verimliliğinde ligin en iyilerinden. 105,5 savunma reytingi Cavs’i ikinciliğe, 115,8 hücum reytingi ise altıncılığa oturtuyor. &nbsp;&nbsp;Boston’da hücum şöleni şeklinde geçen ilk maçta iki takım da %50’nin üstünde şut attı. Boston bu şartlar altında avantajı sağlayacak taraf gibiydi ancak Cleveland’ın 35 denemede %46 ile üçlük kullanması, Caris LeVert’ün&nbsp;41 sayılık kariyer gecesi ve Mitchell’ın 44 sayılık performansı ev sahibi ekip adına şanssızlıktı. Beş gün sonra Cleveland’daki ikinci maçtaysa iki takım da iyi şut atamadı. Maç %40’ın biraz üzerinde saha içi yüzdesiyle oynandı ve iki ekip de üçlüklerde %30’u bile bulamadı. Ama kötü hücum ederken bile bize harika bir maç izletmeyi başardılar ve yeniden alevlenen bir rekabetin belki de ilk kıvılcımlarını çaktılar. İkinci maçın yorumcusu Jeff van Gundy’ye katılmamak elde değil: Keşke bu iki takım her gece birbirleriyle oynasa. &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;

Punto 

Eski bir rekabetin ateşi yeniden mi yanıyor?

Celtics-Cavaliers rekabeti geri döndü

• NBA’de geçtiğimiz yıl Şöhretler Müzesi’ne seçilen (Hall of Fame) Tim Duncan, Kevin Garnett ve Kobe Bryant&nbsp;için tören <a fr-original-style="" href="https://www.nba.com/hall-of-fame-class-of-2020-revealed" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">düzenlendi.</a>Kariyerinin tamamında, 1996-2016 yılları arasında Los Angeles Lakers forması giyen, takımıyla 5 kez NBA şampiyonluğu yaşayan Kobe Bryant, basketbol tarihinin simgeleşmiş isimlerinden birisi hâline gelmişti.&nbsp;Kariyeri boyunca San Antonio Spurs forması giyen Tim Duncan, 5 kez NBA şampiyonluğu yaşamış ve 15 kez All-Star’a seçilmişti. Minnesota kariyerinin ardından Boston Celtics ve Brooklyn Nets formaları giyen Kevin Garnett ise 15 kez All-Star seçilmiş ve 12 kez NBA En İyi Savunma Takımı’na seçilmişti.Öte yandan bir dönem Galatasaray forması giymiş olan Tamika Catchings de törenden Şöhretler Müzesi’ne seçilen isimlerden biriydi. Kariyerinde 1 şampiyonluk yaşayan Catchings, 12 kez All-WNBA takımlarında yer alırken 5 kez de yılın en iyi savunma oyuncusu seçilmişti.

Kevin Garnett ile ilgili hikayeler