Film:&nbsp;Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant MayhemYönetmen:&nbsp;Jeff RoweYapım yılı:&nbsp;2023Süre:&nbsp;99 dakikaŞayet çocukluğunu 1990’ların başında yaşadıysan muhtemelen sen de en az beş dinozor türünün ve en az dört Rönesans ressamının adını ezbere sayabilen bir çocuktun. 1993 yılında yetişkinler Steven Spielberg’ün Schindler’s List&nbsp;filmiyle gözyaşlarına boğulurken aynı yıl yönetmenin Jurassic Park&nbsp;filmiyle 7’den 70’e herkes için bir dinozor çılgınlığının kapıları açılmıştı. Dinozorlar her yerdeydi: oyuncaklarda, “Dinozor” dergisinde, telefon bağlantısıyla televizyon canlı yayınında oynanan oyunlarda, kıyafetlerde, çocuk menülerinde… Üstelik o dönem hayatımızdaki tek sürüngenler dinozorlar da değildi: Rönesans ressamları dedim ya; Ninja Kaplumbağalar (Teenage Mutant Ninja Turtles)&nbsp;çizgi filmiyle Leonardo, Donatello, Michelangelo ve Raphael isimleri tüm çocukların hafızasına kazındı. Öte yandan onların favori yiyeceği olması sebebiyle Türkiye’de pizza tüketimi patladı.Anaokulu yıllarımda bir çocuğun sahip olabileceği en havalı şeyler sıralamasında Ninja Kaplumbağa kostümü, gameboy&nbsp;ve McDonald’s’ta düzenlenen doğum günü partisinin hemen ardından geliyordu. Peki ama hangisi? Leonardo liderlik, Donatello zekâ, Michelangelo eğlence, Raphael ise öfke demekti. Seçimini iyi yapmalıydın. Yıllar sonra kendini bir Ravenclaw olarak tanımlayacak olan ben, o zaman da Donatello ile özel bir bağ kurmuştum. Üstelik en sevdiğim rengi soranlara “mor” yanıtını veriyordum. Kartondan bir kaplumbağa kabuğu, göz deliklerine sahip mor bir kumaş parçası, üzerinde D harfi taşıyan bir kemer ve plastik bir sopa (bō)… Bağdat Caddesi’ne çıkan sokaklardan birinde, merdiven altı bir oyuncakçıdan anneannemin aldığı bu ucuz Donatello “kostüm” seti, benim için paha biçilmezdi.Çok sevdiğim o çizgi filmin ardından yıllar içinde gösterime giren birkaç gerçek aksiyon filmi Ninja Kaplumbağalar&nbsp;yorumunun hiçbiriyle duygusal bağ kuramadım ne yazık ki. Ortak yanları Teenage Mutant Ninja Turtles’ın “teenage” kısmını hissettiremiyor oluşlarıydı bana kalırsa. Geçtiğimiz haftalarda gösterime giren Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem’in karşısına aynı hayal kırıklığını kim bilir kaçıncı kez yaşayacağımdan emin, kaygılı bir şekilde geçtim. Oysa tam da aynı sebeple bu kez çok sevdim. Jeff Rowe ve ekibinin filmi, Ninja Kaplumbağalar’ın her şeyden önce birer ergen olduğunu asla unutmamış, unutturmamaya da ant içmişti.<img src="https://images.aposto.com/2023/7/4/1691653751667.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem | Kaynak: UIP TürkiyeJeff Rowe daha önce Netflix animasyonu The Mitchells vs. the Machines’te yönetmen yardımcısı olarak çalışmış bir isim. Film estetik anlamda ve animasyon teknikleri açısından onu oldukça andırıyor zaten. Rowe, senaryoyu ise aynı zamanda filmin yapımcıları olan Seth Rogen ve Evan Goldberg ikilisiyle birlikte yazmış. Rogen ve Goldberg’in, bugüne kadar Superbad’den Knocked Up’a, Pineapple&nbsp;Express’ten This Is the End’e, Neighbors’tan Sausage Party’ye “ergen esprileriyle” dolu onlarca yapımda senarist ve yapımcı olarak yer alan bir ikili olması; filmin mizahını, çağdaşlığını ve “ergenliğini” açıklar nitelikte.Ninja Kaplumbağalar’ın günümüze taşınan hikâyesi alışıldık şekilde, yetişkin bir fare ve dört yavru kaplumbağanın kanalizasyona dökülen bir maddeden etkilenerek mutasyona uğramasıyla başlıyor. Usta Splinter, kendi oğulları bellediği ve himayesi altına aldığı kaplumbağaları ninja öğretileriyle yetiştiriyor ve dışarıdaki dünyanın acımasız insanlarına karşı kendilerini koruyabilmelerini sağlıyor. Filme renk, enerji ve çeşitlilik katan orijinal hikâyesi, yine bir mutasyonun ürünü olan Süper Sinek’le ilgili. Bu hikâyede Splinter ve oğulları yalnız değil; sanki bir X-Men hikâyesi gibi, dünyaya ve insanlara karşı farklı görüşleri ve planları olan “iyi mutantlar” ve “kötü mutantlar” söz konusu. Tek istekleri sıradan birer ergen gibi yaşamak, dışarıdaki dünyanın insanları tarafından kabul görmek olan ergen kaplumbağalar; bir anda kendilerini bir savaşın içinde buluyorlar. Bu savaş sadece onlar için değil, insan dostları April ve tüm mutantlar için bir kabul görme mücadelesine evriliyor. Teenage Mutant Ninja Turtles,&nbsp;“yarı-kabuk giymiş kahramanlar” olarak asayişi sağlamanın ötesinde, o nostaljik çizgi filmin de ilerisine taşınarak farklı olanın kabul görme arzusunun bir metaforuna dönüşüyor benim için.<img src="https://images.aposto.com/2023/7/4/1691699125497.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem | Kaynak: UIP TürkiyeFilm; The Mitchells vs. the Machines’i hatırlatan görselliğinin yanı sıra müzik kullanımı ve Jackie Chan’den Maya Rudolph’a, Ayo Edebiri’den Paul Rudd’a uzanan ünlü isimlerle dolu seslendirme kadrosuyla da öne çıkıyor. 90’larda izlediğim hikâyenin günümüz New York’una taşınması, Kaplumbağalar’ın elinde iPhone’lar olması ya da April’ı sarı tulumlu yetişkin bir haber spikeri olarak değil, gazeteci olma heveslisi siyah bir lise öğrencisi olarak görmek gibi dönüşümler; bu tür değişikliklere karşı dirençli ve muhafazakâr izleyicinin aksine beni memnun etti. Zaten herhangi bir dönüşüme itirazın varsa belki de mutasyon geçirmiş kaplumbağalarla ilgili bir hikâye sana göre değildir, ne dersin?Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem&nbsp;4 Ağustos’tan beri gösterimde.Benzer işler:<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018, B. Persichetti, P. Ramsey &amp; R. Rothman)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Mitchells vs. the Machines (2021, Michael Rianda)</li></ul>

Duende

Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem, nostaljik animasyonu günümüze taşıyor.

Ninja Kaplumbağalar: Kabul görme arzusu üzerine

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">• Sinemalarda:</h3><img src="https://images.aposto.com/2023/7/2/1690905987043.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem | Kaynak: UIP Türkiye<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem&nbsp;/ Ninja Kaplumbağalar: Mutant Kargaşası&nbsp;(2023, Jeff Rowe ve Kyler Spears), 4 Ağustos’ta gösterime giriyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Other People’s Children&nbsp;/ Les enfants des autres / Başkalarının Çocukları&nbsp;(2022, Rebecca Zlotowski), 4 Ağustos’ta Başka Sinema salonlarında gösterime giriyor.</li></ul>

Sony'nin 2020'nin iddialı animasyon filmlerinden olması beklenen Connected'ı, pandemi nedeniyle önce 2021'e ertelenmiş, ardından dağıtım hakları tamamen Netflix'e satılmış ve adı senaristler Mike Rianda ve&nbsp;Jeff Rowe'in öncelikli tercihi olan The Mitchells vs. The Machines'e geri çevrilmişti. Açıkçası tüm bu değişiklikler ve yılın ilk yarısında seyirciyle buluşacak olması, filmin ortalama bir animasyon olduğunu düşünmeme, beklentilerimin düşmesine neden olmuştu. Fakat atladığım, çok önemli bir detay varmış: Filmin yapımcıları, yirmi birinci yüzyılın en iyi animasyon filmi olan Spider-Man: Into the Spider-Verse'ün arkasındaki isimler Phil Lord&nbsp;ve Christopher Miller'mış. The Mitchells vs. The Machines,&nbsp;hele ki animasyon cephesinde hayal kırıklıklarıyla dolu olan bir 2020'nin ardından, benim için şimdiden yılın en iyileri arasında yer aldı.The Mitchells vs. The Machines, herkesin cebinde akıllı telefonların olduğu, herkesin sosyal medyanın ve dijital platformların esiri olduğu ve fakat tüm bunların bir tekele bağlı olduğu, günümüzden çok da farklı ve uzak olmayan bir gerçeklikte geçiyor. Silikon Vadisi'nde tanıtılan yeni bir ürün, telefonların yerini robotların alacağını müjdeledikten saniyeler sonra, robotlar dünyayı ele geçiriyor. Tüm bu robot kıyameti, filmin sadece fonunu oluşturuyor. Filmin merkezinde ise bir büyüme hikâyesi ve sinema tutkusu var. Büyüme hikâyesi derken, aklınıza hayatın gerçekleriyle yüzleşen bir çocuğun ya da ergenin hikâyesi gelmesin. Bir ailenin, ortak bir zorluğa meydan okurken bir bütün olarak büyümesinin, birbirleriyle empati kurmanın yollarını öğrenerek gelişmesinin hikâyesi bu. Ortak düşmanları bir akıllı telefonun ta kendisi olmasına rağmen (Olivia Colman'ı bir akıllı telefon seslendirirken duymayı kim istemez?), "ah bu yeni nesil de telefonları elinden bırakmıyor" sığlığına hiç inmemeyi başarıyor. Ortak bir noktada bir araya gelebilmek ve bir aile olabilmek için bir tarafın ilgilenmeyi ve anlamayı, bir tarafın da geçmişi ve duyguları hatırlaması gerektiğini söylüyor. Ve sinema... Son günlerde muhtemelen sosyal medyada karşınıza çıkmış olan "Behold! Cinema." meme'inin kaynağı, filmin kahramanı, genç sinemacı Katie Mitchell. Katie'nin YouTube kanalındaki kısa videoları, birçok farklı döneme ve filme referanslarla saygı duruşunda bulunurken, bu saygı duruşları filmin genelinde de karşımıza çıkıyor.Uzun zamandır hem bu kadar güldüğüm hem de içten içe duygudan duyguya sürüklendiğim bir film izlememiştim. "Behold!" gerçekten, "Cinema."★★★★½

Jeff Rowe ile ilgili hikayeler