Spotify’da Rick Rubin’in prodüktörlüğünü üstlendiği 60 sanatçının şarkılarından oluşan bir müzik listesini dinliyordum. Johnny Cash, Santana, Jaz-Z, Metallica, Kanye West, Adele, Slipknot, Shakira, Eminem, Jay Z, Neil Young, System of A Down, Red Hot Chili Peppers, Weezer, Lana Del Rey... Son 40 yılın popüler kültür sahnesinin en önemli sanatçıları... Rick Rubin’in imzası bu sanatçılar gibi daha pek çok sanatçının başarı hikayesinin altında duruyor.Rick Rubin; LL Cool J, Run DMC, Public Enemy ve The Beastie Boys gibi rap ustalarının kariyerlerini başlatarak hiphopun bugünkü hâline gelmesine yardımcı olan isimlerden. Rubin bu müzisyenlerin potansiyellerini açığa çıkarıp, kariyerlerinde başka bir seviyeyeye ulaşmalarını sağladı.Sanatçı, 1981’de New York Üniversitesi’nde felsefe okuduğu yıllarda punk'a ilgi duyuyordu. Ta ki rap'le tanışana dek... Bu müziğin üzerindeki etkisini şöyle anlatıyordu:&nbsp;“Harika bir rap’çi olmak için virtüöz olmanıza gerek yoktu. Söyleyecek bir şeyin olması yeterliydi.”&nbsp;Rubin, o dönem New York’un gelişmekte olan hiphop mekanlarında bir çevre edindi. Ardından yurt odasında Def Jam Recordings’i kurdu. Başarısız rap şirketleriyle dolu bir dünyada Rubin'in başarısı iyice parlıyordu. O dönemi şöyle anlatıyordu:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Hip hop’ı müzik olarak görmüyorlardı; başka bir şey olduğunu düşünüyorlardı. Müzik sektöründeki deneyimli, akıllı insanlar bile bunun müzik olduğunu bilmiyordu. Ben de ‘Bu açığı kapatmanın bir yolu var mı?’ diye düşündüm. Run-DMC, Steven Tyler ve Joe Perry ile Aerosmith’in&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=4B_UYYPb-Gk" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Walk This Way</a>’inin cover’ını yaptık. O zamanlar rap’te cover şarkılar yapılmadığı için kendi sözlerini yazmak istediler. Ben de dedim ki, ‘Bu egzersizin tüm amacı Aerosmith şarkısını yenilemek çünkü bu zaten bir rap şarkısı. Eğer bunu yaparsanız rap müziği anlarlar.’ Bu bir deneydi ve insanların hip hop’ın ne olduğunu anlamasını sağladık.”&nbsp;</blockquote>Rubin’in meşhur olmasını sağlayan işlerden biri de Johnny Cash’in kariyerini yeniden ayağa kaldırmaktı. Prodüktör, Cash’i Nine Inch Nails’in ikonik parçası <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/28cnXtME493VX9NOw9cIUh?si=cf7dd94c36214185" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hurt</a> başta olmak üzere kendi kuşağı dışındaki sanatçıların şarkılarını yeniden yorumlamaya ikna etti. Cash, böylece ölümünden hemen önce başka bir neslin de kulaklarına yerleşti.Peki, Rubin’in birbirinden bambaşka türlerde, bu kadar farklı sanatçıyla çalıştığı baş döndürücü kariyerinin sırrı neydi?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Meditasyon ve konsantrasyon</h2>Rick Rubin’in keşfettiği Angus and Julia Stone’dan Julia, onunla yaptığım bir röportajda Rubin ile çalışmayı şöyle tarif etmişti:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bize çok güven verdi. Sanatçı olma ve müzik yapma kararım konusunda daha güvenli hissetmemi sağladı. Rick, şarkı yazmak ve şarkı söylemenin gerçekten değerli bir şey olduğunu bana zamanla anlattı. Galiba bazen bir müzisyen veya sanatçının gerçekten bir şeylere katkı sağlayıp sağlamadığını ya da tamamen narsisist bir duruş mu sergilediğini sorguluyordum. Büyük ihtimalle ikisinin bir karışımıdır tabii.Ama Rick, bir şekilde bunu yapmam gerektiğini bana hissettirdi. Onunla her şey hakkında rahatlıkla konuşabilirsiniz. Müziği çok seviyor; bu yüzden de etrafındaki herkesin müziğin ne kadar önemli olduğunu fark etmesini sağlıyor. Bence onu bu kadar harika yapan şey de bu: Müzik yaparken özen göstermenin ve farkındalığın önemini devamlı hatırlatması."</blockquote>Rubin, 14 yaşından beri transandantal meditasyon yaparak konsantrasyona dayanan sessiz bir mantra uyguluyor. Bu uygulama sırasında düşünceler de ortaya çıkıyor. Rubin’in mesleki ve kişisel yaşamına yaklaşımını besleyen de bu meditasyonlar. Zaten kendisi de mesleki başarılarını müzikteki yetkinliğine bağlamıyor. Bunun yerine, müzisyenleri bireyselliklerini benimsemeye ve onları kalabalıktan ayıran şeylere yönelmeye teşvik ediyor. Başka bir deyişle farklı olmaya.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Başaşağı yaratıcılık rehberi</h2>Dünyanın yaşayan en önemli müzik insanlarından biri olan Rubin'in <a fr-original-style="" href="https://domingo.com.tr/products/yaratici-eylem-bir-var-olma-bicimi" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yaratıcı Eylem: Bir Var Olma Biçimi</a> adlı kitabı bir yılın ardından Domingo Yayınları’ndan Türkçe olarak yayımlandı. Kitap, Goodreads’te “Yılın En İyi Kurgu Dışı Kitabı Ödülü Finalisti”, Waterstones ve Barnes&amp;Noble’da “Yılın En İyi Kitabı Finalisti” oldu. Kitapta Rick Rubin’in prodüktör olmanın dışında sanatçılara nasıl akıl hocalığı yaptığına da şahit oluyorsunuz. Rubin, bir sanat ürününün ortaya çıkış sürecini motive edici metinlerle ortaya koyuyor. Adeta “Rick Rubin sanat üretim tarikatı”nın el kitabını elinizde tuttuğunuz hissini veriyor. Prodüktör, dünyaya deneyimlerinden yola çıkarak bir yaratıcılık felsefesi sunuyor.&nbsp;Kitap, sanat üretim sürecini başlangıcından itibaren ele alarak, onu ortaya çıkarma, onunla yaşama, deneme-yanılma ve ardından vedalaşma aşamalarına eğiliyor; sanatın arkasındaki motivasyonlara dair sorulara cevap arıyor.Rubin, sanatçıları "kırılgan mizaçlı kişiler" olarak tanımlıyor. Pek çok sanatçının erken ölmesinin nedeninin de bu derin varoluşsal ızdıraplar olduğuna işaret ediyor. Yani sanat, ona göre hem bir lütfu hem de lanet...Kitabın ilk bölümleri, kişisel gelişime o kadar odaklanmış ki açıkçası ortalarına gelene dek "Nasıl olmuş da bu kitap bu kadar sevilmiş?" düşüncesini kafamdan atamıyorum. Fakat bu kısımdan sonra, kitap okuruna bir rehber olmaya başlıyor. Özellikle bir sanat dalıyla uğraşıyor ve tıkanma yaşıyorsanız ya da sanatınızı dünyayla paylaşma cesaretini bulamıyorsanız Rick Rubin, sırtınızı sıvazlayarak sizi ilerlemeye teşvik edebilir.Rubin, “Eser sizin kim olduğunuzu ve ne yaşadığınızı temsil etmiyorsa nasıl güçlü bir etki yaratabilir?” diye sorarak başlıyor. Ardından üretimin temeline kendinizi koymanız konusuna odaklanıyor. Sanatçıya, izleyicinin son sırada olduğunu, eserin öznesinin kendisi olduğunu söylüyor. Ve eğer sanatınızı bir arkadaşınızla paylaşabiliyorsanız, bunu dünyayla da paylaşabileceğinize vurgu yapıyor.&nbsp;Tekdüzeliği kırmak için ise “Küçük adımlar atın, ortamınızı değiştirin, önem derecisiyle oynayın, perspektif değiştirin, bilgiyi kısıtlayın” gibi önermelerde bulunuyor. Mesela bir sanatçının başaşağı şarkı söylediğinde rahatladığından bahsediyor.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Fal kurabiyelerinden&nbsp;çıkan sözler gibi</h2>Okuduğum çoğu makalede kitabın ne kadar çığır açıcı olduğuna dair övgüler yer alıyordu. Fakat bu kitap daha çok yolun başındaki amatör sanatçılara odaklanıyor gibi. Ayrıca Doğu felsefesine Batılı bir bakış getirmeye çalıştığını hissettiriyor. Cesaretlendirici, motive edici ve manevi bir bakış... Rubin, kitap boyunca çalıştığı çoğu sanatçının ismini vermekten kaçınıyor. İsimsiz müzisyenlerin stüdyodaki davranışlarından bahsediyor. Müzisyenlerin yaratıcılıklarına dair ihtiyaçlarının özel yaşamları ve kişisel ilişkileri pahasına da olsa her şeyden önce geldiğinden de.Hayal gücünün gündelik kararları azaltarak çoğaltacağından, dingin bir zihnin öneminden—meditasyon yapmayı burada vurguluyor—ve müzisyenlerin demo kayıtlarına sıkı sıkıya sarılmaması gerektiğinden bahsediyor. Müzisyenlerin şarkıları kulaklıkla dinlemesinin yanıltıcı olduğu gibi tüyolar da veriyor.&nbsp;Ayrıca şu satırları da dikkat çekici: “‘Ben beğenmiyorum ama başkası beğenecektir’ diye düşünüyorsanız, kendiniz için sanat yapmıyorsunuz demektir. Bu düşünce ticarete atıldığınızı gösterir. Bunda yanlış bir şey yoktur sadece yaptığınız şey sanat olmayabilir.”Günün sonunda kitabın neden sehpa üstü kitabı olarak anıldığını, havalimanı kitapçılarında öne çıkarıldığını anlamış oldum. Okurunu asla yormayan kitabı iki günde bitirebiliyorsunuz. Sosyal medyada özlü sözler paylaşan hesaplara uygun “Keşfetmeye hazır yaşamak varsayımlara bağlı yaşamaktan her zaman daha iyidir"&nbsp;gibi cümleler bulabiliyorsunuz. Okuduğum bir yorumdaki gibi bunlar&nbsp;"fal kurabiyelerinden çıkan sözlere benziyor."&nbsp;Yani yaratıcı eylem üzerine bir kitap yazsanız ve dünyanın en iyi prodüktörlerinden bile olsanız bazen klişelerden kaçamayabiliyorsunuz.

Duende

Dünyanın yaşayan en önemli prodüktörlerinden Rick Rubin’in “dâhiyane” olarak anılan kitabı Yaratıcı Eylem: Bir Var Olma Biçimi, Türkçe olarak raflardaki yerini aldı. Ancak çok övülen kitap, bazılarının beklentilerini karşılamıyor.

'Rick Rubin sanat üretim tarikatı'nın el kitabı

Shaking the throne of queens can have deadly consequences. You should think twice before stepping on the queen's foot. Take a deep breath before approaching. Remind her that you care about him, that you respect her, that you will always be loyal to her. Take care of her position, claim her throne. Be with your people as they lead the renaissance.Of course, this did not cross my mind when Beyoncé announced that she was preparing for a new album. You know, Beren Saat and Kıvanç Tatlıtuğ are reuniting again after years. Such excitement that it made me forget that Beyoncé would even return to the stage.Beyoncé wasn't far from the stage though. He shot a legendary clip inside the Louvre with his wife, Jay Z, with whom he had a tumultuous love affair. We watched with our mouths open. I hope everyone will be rich enough to shoot a music video at the Louvre one day. If someone threw the clip at me and the clip hit me like a slap… I have a dream.Then Beyoncé's album was leaked.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1659113636117.png" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" style="border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box; width: 100%; max-width: 550px;" ratio="1.42">🖼 The Carters - Apeshit<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">I shall not lie: I was curious, my ears were definitely ready to dance. But I waited patiently for this day for exactly the reasons I mentioned above. My respect for my queen is above all else. Renaissance is now available wherever music can be heard. Close the scene of Mete's house burning in Quick Such A Passing Time and listen to the album.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Being a boss babe is a full time job</h2>As you know, the pop community is quite mixed these days. Selena Gomez quit music; Demi Lovato believes ghosts are real; Ariana Grande will not be the subject of this article; I think Dua Lipa is in line at Hairdresser Melahat to determine her new hair color. Adele's last album did not have the expected effect. In this dark time, a savior has come. Beyoncé: "I'll take my horse and I'll chase you all!" He might even have said. I come like the government, the defender of freedom, the winner of the seven realms and so on...What was I saying? How disrespectful, my dear! If you wait two days, will you die? Wasn't there a proverb like even a crow is waiting for its baby? Have you ever waited for SAT results?Now with all seriousness:&nbsp;Are you aware that you are violating the rights of the artist?<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1659113634542.png" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" style="border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box; width: 100%; max-width: 550px;" ratio="2.84"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">The album that makes you forget the inflation-situation</h2>Of course, I couldn't browse every song because I postponed listening to the album until today. But as Beyoncé said, it's not a quiet album. Imagine an album full of party tunes, dancing, messy hair. It's not romantic either. Don't expect to listen to love songs either. It is obvious that it is a sexy, extraordinary and powerful album. If you compare it to Lemonade, it is very likely that you will not like it. But Beyoncé never does something twice. Beyoncé does not repeat, Beyoncé does not sign anything wrong. If it's clear enough that this post was written by a crazy fan, let's talk a little bit about the album. The heart would have liked to be sad, let's cry and laugh. Let's listen while we drink to the kilo of tomatoes. However, inflation is not high everywhere, and not everyone lives with livelihood concerns all the time. Beyoncé chief thought of us again. The album is for those who want to get away from the fact that the world is a bad place.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1659113634920.png" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" style="border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box; width: 100%; max-width: 550px;" ratio="1.42">🐎 Renaissance<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Could she have made the album dedicated to the Turkish economy? Even if it isn't, it's free to dream about it. It is certain that anyone listening to Renaissance will feel himself in a big nightclub. The album, consisting of 16 songs, offers an extremely energetic, super dynamic and ultra pop feast that makes butterflies fly in your stomach.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">You wish for country, and the reality is techno-pop </h2>It is possible to see Beyonce's desire to try something new, with occasional techno cries. In this album, where he is slowly moving away from R&amp;B, it's like he has sworn to be electronic. One does not miss the days of Crazy in Love. No fear, Beyoncé is the Beyoncé we still know. But let me tell you, these ears missed the country. Don't get too excited, even though the Church Girl track on the album gives a country vibe that is a huge service to the ears. Everything on this album is disco, everything is rhythmic pop. Get ready for a line of songs where you feel sexy, just as Beyonce said. You seem to hear the footsteps of a fiery and rebellious love.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1659113756064.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🪩 Renaissance<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">I'm That Girl, which is very likely to play on Turkish Fox's newly released high school series, is an it-girl song, as the name suggests. You know, there is a cool girl in every high school, everyone's eyes are on her, here is that girl's song. If you're not cool, don't listen. Or listen and feel like Serena van der Woodsen for 4 minutes. From there, you can jump to Thique, which I believe is the most ambitious song of the album. It is recommended not to rest in public.On the other hand, I have no hesitation in stating that the album will disrupt Beyoncé fans and cause minor surprises. However, walking along conventional lines is not in Beyoncé's book. For this reason, give 16 days to 16 songs. Listen to each song assimilated. It's already clear that next year he will have a Grammy fight with Adele.Let there be no record you break, gold you hold, music you distribute, my queen!

Fanon

Walking along the conventional lines is not in Beyoncé's book. For this reason, give 16 days to 16 songs.

About the Queen's throne: Beyoncé's return with the leaked album

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">7. Müziğin lideri açık ara Spotify</h2>Spotify, 2 puan azalarak %31'e düşen pazar payına rağmen müzik servislerinde açık ara <a fr-original-style="" href="https://techcrunch.com/2022/01/20/spotify-subscription-numbers-up-youtube-music-tidal/amp/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">liderliğini sürdürdü</a>. En yakın iki rakibi Apple Music ve Amazon Music'in toplamından daha fazla pazar payına sahip şirket, bir önceki yıla göre de %20 oranında büyüdü.<img src="https://images.aposto.com/2022/0/2/1643069388476.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" alt="Müzik servisleri pazar payı" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">MIDiA üzerinden<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Öte yandan: Jay Z'nin geçtiğimiz yıl Jack Dorsey'in dijital ödeme şirketi Square'e (yeni adıyla "Block") 350 milyon dolara sattığı Tidal ise ancak %2'lik bir pazar payına ulaşabildi.</li></ul>

Quando

Albümlerini ezberleyene kadar dinlemenin ötesinde, plak kapaklarını çerçeveletip astığımız, konser afişlerini topladığımız, çıkardığı çeşitli ürünlerin koleksiyonunu yaptığımız müzisyenler sadece biz dinleyiciler için değil, çoğu zaman onlarla çalışan tasarımcılar için de birer ilham kaynağı.&nbsp;David Byrne ve&nbsp;Brian Eno&nbsp;ikilisinin 2008 tarihli iş birliği albümü&nbsp;Everything That Happens Will Happen Today'in görsel dünyasını üstlenen Stefan Sagmeister bunun bir örneği. Çalıştığı dev isimlerin listesi Jay Z’den The Rolling Stones’a uzanan grafik tasarımcı, Brian Eno’nun 1996’da yayımlanan kitabı&nbsp;A Year with Swollen Appendices'in hayatındaki büyük ilham kaynaklarından biri olduğunu söylüyor. Eno’nun müziğine hayranlık duyan Sagmeister, David Byrne ile biri solo albümü Feelings, diğeri ise Talking Heads box set’i Once in a Lifetime için olmak üzere iki kere çalıştı. Hatta Once in a Lifetime ona kariyerindeki ilk Grammy Ödülü’nü kazandırdı.Sagmeister, dinler dinlemez çok sevdiğini söylediği albümü duyduğunda, iki ismin de daha önce yaptıklarından farklı bir iş ortaya koyduğunu düşünüyor. Hayat dolu, coşkulu bir müzik. Kapakta da bu canlılığı yakalamaya çalışıyor. Açılış şarkısı&nbsp;Home'u merkeze alarak yemyeşil bahçeli, âdeta Sims dünyasından fırlamış iki katlı bir ev yaratıyor. Sagmeister’in dediğine göre müzik onu kompakt ama içinde çok şey vadeden bir tasarıma yöneltiyor.&nbsp;<div fr-original-class="fr-img-space-wrap" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><span contenteditable="false" draggable="false" fr-original-class="fr-img-caption fr-draggable" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; position: relative; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-22T13:53:40.265Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Stefan Sagmeister kapak" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span contenteditable="true" fr-original-class="fr-inner" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box; margin: auto; display: block; padding: 5px 5px 10px; font-size: 14px; font-weight: 400; opacity: 0.9; width: 100%;">Everything That Happens Will Happen Today, Tasarım: Stefan SagmeisterAlbümü dinledikçe, müziğin içindeki karanlık noktalar görünür olmaya başlıyor ve bu, albümün görsel dünyasına da yansıyor. Kapaktaki evin içinde ve çevresinde gerçekleşen, görmediğimiz tekinsiz, tuhaf olaylara işaret eden küçük ipuçları tasarıma dâhil oluyor. Çatı oluğuna atılmış bir prezervatif, içeriden dışarıya dürbünle bakan birinin gölgesi, garaj kapısının önündeki yağ birikintisi, kırsal alanda bir yol kenarındaki bu evin sakinlerinin bir şeyler gizlediğini düşündürüyor. Albümün deluxe CD formatında, bu tasarım üç boyutlu bir dioramaya dönüşüyor. Kutuya yerleştirilen bir mikroçip sayesinde, kapak açıldığında koridorda yürüyen ve ardından kapıyı çarpan birinin adımları duyuluyor. Dioramanın üstünde de karanlığa dair ipuçlarına, eve giden yolda yaşanan bir trafik kazası ekleniyor. Kapaktaki evren, minyatür kitapçıktaki illüstrasyonlarla detaylanıyor. Kutuda ayrıca bir zar ve içinde antiasitlerde kullanılan kalsiyum karbonat bulunan bir hap yer alıyor.</div>Sagmeister, ona ikinci Grammy’sini kazandıran Everything That Happens Will Happen Today albümündeki çalışma sürecinin çok rahat ve besleyici geçtiğini anlatıyor. “İsteyebileceğim en ideal müşteriler” dediği David Byrne ve Brian Eno’nun dev müzikal figürler olmalarının yanı sıra, görsel kültürün de içinde yer almalarının harika olduğunu, tasarımcıyı ne zaman yönlendirip ne zaman serbest bırakacaklarını bildiklerini söylüyor. 2000 yılında müzik sektörü için çalışmayı bırakan Sagmeister’in Byrne ve Eno için bir istisna yapması bundan olsa gerek.Ürün tasarımının insanlar arasındaki etkileşimle ilgili olduğunu düşünen Stefan Sagmeister, işlerinde tıpkı müzisyenlerin yaptığı gibi, izleyiciyle duygusal bir bağ kurmaya çalışıyor. Bu kapağı tasarladığı dönemde verdiği bir röportajda, müziğin 20’li yaşlarında olduğu kadar hayatının merkezinde olmadığını söylese de&nbsp;“Kiminle çalışmak isterdiniz?”&nbsp;sorusuna verdiği yanıt, gençliğinden beri dinlediği King Crimson’ın kurucusu Robert Fripp oluyor.

Çatı oluğuna atılmış bir prezervatif, içeriden dışarıya dürbünle bakan birinin gölgesi, garaj kapısının önündeki yağ birikintisi... Bir albüm kapağından bahsediyoruz. 

Göze görünmeyenin ipuçları

Yaşanabilecek en güzel çağda yaşıyor olabiliriz, farkında mıyız?

İçerik üreticiliği geleceğin mesleği ve Z jenerasyonu bunun farkında

• Hikâye: Sahne Tasarımı ve Es Devlin<ul><li>Sahneler, yeni normal dönemde bir süre uzağımızda kalacak. Bu dönemde, özlediğimiz performansların arkasında yer alan tasarımcıların hikâyesini öğrenmek bizlere yeni bir bakış açısı katabilir ve izleyici olarak duyduğumuz özlemimizi giderebilir.&nbsp; &nbsp;</li><li>Sahne tasarımını, “izleyiciyle iletişimde en şiirsel enstrümanı inşa etmek” olarak tanımlayan Es Devlin, dünyanın dört bir köşesindeki tiyatro, opera, konser ve etkinlik için özgün tasarımlar <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://esdevlin.com">yaptı.</a> Gelecekteki çalışmaları arasında Expo 2020 Dubai'deki Birleşik Krallık pavyonunun <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://esdevlin.com/work/uk-pavillion">tasarımı</a> ve Londra Tasarım Bienali’nin kreatif direktörlüğü var.&nbsp; &nbsp;</li></ul><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-06-25T15:06:33.882Z.jpeg"><figcaption>Carmen Operası Sahne Tasarımı, Fotoğraf: esdevlin.com üzerinden</figcaption></figure>&nbsp;<ul><li>Devlin, üniversite yıllarında İngiliz Edebiyatı okurken “bir makale yazmam beklendiğinde, tek yapmak istediğim resim çizmekti,” diyor. Sonrasında tiyatro sahne tasarımı için kursa yazılıyor ve burada kendini bulduğunu söylüyor. Benedict Cumberbatch’in yer aldığı Hamlet'in sahne tasarımından Kanye West ile Jay Z’nin Watch The Throne konserine; Adele, Lady Gaga, Beyonce, U2, Muse ve The Weeknd gibi müzisyenlerin sahnelerini tasarlamaya başladığı bir kariyer <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://esdevlin.com/work">yolculuğuna</a> çıkıyor. &nbsp;</li><li>Es Devlin ile tanışmanızı ve tasarım macerasından bahsettiği TED <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.youtube.com/watch?v=CeOadxT7kPA">söyleşine</a> göz atmanızı öneriyoruz. Aynı zamanda Netflix'in The Art of Design belgeselinde de Devlin'in <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.youtube.com/watch?v=jo4aAVjuh2o">çalışmalarını</a> görebilirsiniz.&nbsp;</li></ul>

Her liste başını tutan, sekiz dokuz haneli dinlenmelere ulaşan, büyük plak şirketleriyle büyük sözleşmeler imzalayan ihtişamlı rapstar’ların yanında sektörde bir tavır olarak bağımsız çalışmayı sürdürüp alternatif bir ses olan sanatçılardan biri&nbsp;Kota the Friend. Küçük yaştan itibaren ilgilendiği ve ürettiği rap müziği, Spotify’da aylık 2,5 milyona varan dinleyici sayısına rağmen halen daha bağımsız bir şekilde sürdürmeye kararlı. Kendi ifadelerine göre büyük şirketlerin boyunduruğu altına girmeden, istediği müziği özgürce yapabilmek için uzunca bir süre daha böyle devam edecek gibi.İsmini bir Ayı Kardeş (2003) karakteri olan Koda’dan alan Brooklynli sanatçıyı benzerlerinden ayırıp onu üstünde konuşmaya, kalabalıklar arasından sıyırıp dinlemeye değer kılan ne peki? Her şeyden önce şarkılarında sıklıkla duyduğumuz, hatta bazı melodilerinin temelini oluşturan pirinç üflemelileri sayabiliriz. Bu noktada ilkokul yıllarından itibaren aldığı trompet eğitiminin etkisi yadsınamaz kuşkusuz. Trompetin yanı sıra kendi kendine öğrendiği bas gitar, piyano, ukulele gibi enstrümanları da kullanabildiğinden bahsetmek gerekir. LimeWire kuşağına denk gelen ergenlik yılları boyunca oldukça geniş bir skalada müzik dinlediğinden sıklıkla bahsediyor. Bunun etkilerini de şarkılarında görmek pek tabii ki mümkün.Kendisinden bahsederken çok yönlülüğüne de değinmek gerekir. 28 yaşındaki sanatçı müzik kariyerinin yanı sıra çeşitli projelerde video editörü, sinematograf olarak da bulunuyor. Kendi yazıp yönettiği aynı zamanda oynayıp kurguladığı bir müzikal/kısa film de <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMjU4MjJiMzcxNTc2MDAwNmFiYjZhNiZ1c2VyPTYwMDA2YWQ0NTY4NjBmMDAwODAwNWE4MCZhdXRob3I9NjAwOWQzODAzNzE1NzYwMDA2NWRhNTYyJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzREhMOWctYVlYcmNVJTI1MjZhbXAlMjUzQmZlYXR1cmUlMjUzRGVtYl9sb2dv"">bulunuyor</a>.Son albümü&nbsp;EVERYTHING’i geçtiğimiz sene yayınlayan Kota the Friend’in üretkenliğine de değinmek yerinde olacaktır. İlk albümü&nbsp;Anything.’i (2018) yayınladığından beri hiçbir seneyi boş geçmeyip, en az bir yeni projeyle sahalara geri dönüyor.Kişisel kahramanı olarak tanımladığı Jay Z’yle olası bir karşılaşmalarında nasıl bir tavır takınacağı sorulduğunda&nbsp;“I’m good at introductions… I keep it sweet and simple.”&nbsp;cevabını veriyor. Bu uzunca girizgahı kendi cümleleriyle sonlandırıp, iyi olduğunu iddia ettiği girişini kendisinin yapmasına izin vermek <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMjU4MjJiMzcxNTc2MDAwNmFiYjZhNiZ1c2VyPTYwMDA2YWQ0NTY4NjBmMDAwODAwNWE4MCZhdXRob3I9NjAwOWQzODAzNzE1NzYwMDA2NWRhNTYyJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFydGlzdCUyNTJGMkFmVTVMWUJWQ2lDdHVDQ2ZNN3VWWCUyNTNGc2klMjUzRG9wLXVNcHdjUUgtbUpSaVBfUnRqSkE="">yerinde olacaktır</a>.

Jay Z ile ilgili hikayeler