<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Şehirde:</h3><img src="https://images.aposto.com/2024/9/4/1730336221170.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.61" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dog Day Afternoon&nbsp;(1975, Sidney Lumet)&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://sinematek.kadikoy.bel.tr/Program/AnaListe?slug=yeni-hollywood-04-10-2024" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yeni Hollywood</a> seçkisi kapsamında 3 Kasım Pazar saat 18.30’da Sinematek/Sinema Evi’nde gösteriliyor.</li></ul>

Duende

Sevdiğimiz isimlere “içinde yaşamak istedikleri film ya da diziyi” sormaya devam ediyoruz. 57. konuğumuz <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/arzuarda_d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arzu Arda Değer</a>, seçtiği filmse Local Hero&nbsp;(1983).Bana bu sorunun sorulmasının üzerinden tam 6 ay geçti. Tabii yoğunluktan bir türlü yazamadım ama bu süre içinde hangi filmi seçeceğime de bir türlü karar veremedim işin garibi. Garip diyorum çünkü çok basit bir soruydu ve muhtemelen âşık olduğum Al Pacino’nun oynadığı bir film olacaktı yanıtı. Pacino’nun filmlerini tek tek anımsarken bir yandan “Hayır o filmin içinde yaşamak istemem, hayır yok o da olmaz.” diye yanıtlar verdim. Ben hemen her filmini sevsem de –ki önemi de yok, kendisine aşığım çünkü– o filmlerin dünyasında yaşamak istemediğimi anladım. Ama şimdi sanki bir Pacino filmi seçmezsem büyük vefasızlık yapacakmışım gibi hissettiğim için şunu söylemeden geçemeyeceğim: Bir set çalışanı, yardımcı yönetmen olarak tüm Al Pacino filmlerinin setinde yer alabilmeyi, bu büyük deha oyuncuyla çalışabilmeyi şüphesiz isterdim; özellikle Dog Day Afternoon filminde ve Godfather serilerinde.İçinde yaşamak istediğim filmlere gelince, iki film var aslında: Biri Back to the Future serileri, diğeri ise çok kişinin bilmediği, bilenlerinse pek sevdiği Local Hero filmi. Geçenlerde Local Hero’nun bazı sahnelerine yeniden bakınca, “Evet, ben bu filmin içinde yaşayabilirim,” dedim. Aslında bu filmler birbirinden çok farklı olsalar da ikisi de kişiliğimle, hayattan beklentilerimle örtüşen yapıda. Meraklı, yenilikçi, risk ve aksiyon seven yanımla bir zaman makinasıyla yapacağım seyahati; yapabildiğimde kendi geçmişime ya da sevdiklerimin geçmişine/geleceğine gidebilme fikrini çok şahane ve çok heyecanlı buluyorum!Ama burada öne çıkarmak istediğim film Local Hero. Film gibi, Bill Forsyth de az bilinen usta yönetmenlerden biri. Film için, Forsyth’in kendine has mizah anlayışıyla 80’lere hediye ettiği hazinelerden biridir dersem abartmamış olurum sanırım. Kaç kez izlersem izleyeyim aynı naif duyguları, sadeliği, ince mizahı, sakin insanları ve sakin bir yaşamı bulduğum, hissettiğim bir yapım Local Hero. Filme mekânsal anlamda baktığımda da halihazırda son altı yılımı geçirdiğim kasabayla olan benzer yanlarını gözlemliyorum. Deniz kenarında ‘cittaslow’ bir yaşam; çok kalabalık olmayan bir nüfus, AVM yok, her dükkândan bir olmadı iki tane mevcut, insanların birbirini tanıdığı, selamlaştığı (fazlasıyla) dingin bir yer. Ama benim yaşadığım kasabadan birkaç özelliğiyle daha avantajlı; geceleri halkın toplanıp içki içtiği bir pub’a ve kuzey ışıklarını izleme olanağına sahip.İskoçya’da çekilen filmin içinde gökyüzünün nefis görsel şölenine de şahitlik ederiz bir yandan. Başlı başına filmin mekânı zaten bizi içine çekmişken meteor yağmurlarıyla kuşatılırız. Gökyüzünü, yıldızları, uzayı izlemeyi/incelemeyi çok seven patronu Harper’ın gökyüzü olaylarından kendisini haberdar etmesi talimatını filmin ikonik aksesuar-dekor detayı kırmızı telefon kulübesinden yerine getiren Mac’in yerinde olabilmeyi, yıldızlarla dolu gökyüzünü ve meteor yağmurunu izleyebilmeyi çok isterdim. Ve Mark Knopfler’ın muazzam derecede güzel müziklerini fonuma alıp şu repliği tekrar ederdim: “Keşke görebilseydiniz. Keşke gördüklerimi olduğu gibi siz de görebilseydiniz.”

Dog Day Afternoon ile ilgili hikayeler