Tek ayak üstünde durarak flüt çalmasıyla eşsiz bir görsel imza yakalamış progresif, folk rock efsanesi Jethro Tull’ın solisti Ian Anderson, küresel iklim krizi ve buna bağlı gelişen sorunlara uzun zamandır eğiliyor. Artan nüfus ve doğayı ikinci plana atan dünya liderleri hakkında her fırsatta fikir belirten Anderson’un müziği de farklı dönemlere özgü sosyo-kültürel ve politik vizyonunu ortaya koymayı bildi. Folk ve blues’a progresif rock perspektifinden bakan 57 yıllık grup, kariyeri boyunca 60 milyondan fazla albüm sattı. Aqualung (1971) ve hemen sonraki yıl çıkan Thick As A Brick ile rock tarihinin eşsiz örneklerine imza attılar.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Grup, 23 Kasım Cumartesi akşamı Volkswagen Arena’da verecekleri konserle bir kez daha İstanbul’da sahne alacak.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731333439497.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">16 yıl önce, bir konser, bir röportaj</h2>16 yıl önceye gidelim. 23 yaşında, müzisyenlerin peşinden koştuğum muhabirlikteki en aktif günlerimi yaşıyorum. Hürriyet’in hafta sonu eklerinde fırça yemeden güne başlamadığım ilk 2 yıl geçmiş bile. İyi işler yaptığımın farkındayım ama başlıklarım yeterince güçlü değil."Çok sıkı bir başlığa ihtiyacım var. Sağlam bir haber lazım" diye düşünürken, karşıma Jethro Tull'ın solisti Ian Anderson çıkıyor. 26 Nisan 2008’de Hürriyet Gazetesi’nin Cumartesi ekinde “Üç çocuk yapın demek çılgınlıktır” başlığı ile yayımlanan haber de o telefon görüşmesiyle ortaya çıkıyor.O röportaj öncesinde dünyanın geleceği ve sürdürülebilir yaşama takıntılı olduğunu bilsem de bu konuda bu kadar konuşacağını tahmin etmiyordum. Muhabbet derinleşse de ben dinlerken heyecanımı yitirmeye başlamıştım. Ramazan programı seslendirmelerini andıran davudi bir ses tonuyla tane tane anlatmaya devam ediyordu Anderson. Bense konudan kopmaya başladığımı, kendimi bir İskoç’un İngilizce telaffuzunu telefonda bu kadar net anlıyor olmama şaşırdığımı düşünürken bulduğumda anladım.Dünya nüfusunun haddinden fazla şiştiğinden bahsetmeye başladı ki bir anda uyanıp kendime geldim; hemen sordum:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Şu sıralar gündemimizde Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın seçim öncesi konuşmalarında seçmenine en az üç çocuk yapmalarını öğütlemesi var."</blockquote>Bütün haberin gidişatını değiştirdiği gibi başlığı da şu cümleleriyle atmıştı Anderson:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bu demeci çok garipsedim. Dünyanın en büyük problemi nüfusken böyle bir demeç vermek çılgınlıktır. Böyle fikirleri besleyen liderlerin gerçekçi olduklarına inanmıyorum. Sonu felakete doğru giden böyle kritik bir konuda nasıl bu kadar rahat olunabilir anlamıyorum."</blockquote>Başlık çıkmıştı, mutluydum. Deştim durdum konuyu, hatta “O adamdan kurtulmanız lazım” da demişti fakat habere o girmedi sanırım. En azından bugün Hürriyet internet arşivindeki haberde bu cümle yok, basılı gazete haberinde var mıydı, ne yazık ki anımsayamıyorum.Aradan geçti 16 yıl. Jethro Tull tekrar geliyor İstanbul’a. “16 yıldır cumhurbaşkanının değişmediğini üzülecek” diye düşünüp tekrar bir röportaj talebi geçtim kendisine. Kabul etti ve önceki röportajımızı da hatırladı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Hükümetler kadınları birer çocuk makinesi gibi görmemeli'</h2>Formundan hiçbir şey kaybetmemiş ki upuzun bir cevapla başladı röportaja:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Gezegenimizin birçok yerinde hassas noktalar var ve kaçınılmaz olarak iklim krizi ile yüzleşiyoruz. Daha önce hiç görmediğimiz bir ölçekte göçle de karşı karşıyayız. Bu konuda hoşgörü, kabul ve ulusal sınırların korunması arasında bir denge bulmamız gerekiyor. Çoğu insan herkesin kontrolsüzce ülkesine girmesini istemiyor, çünkü milyonlarca yeni insanın sağlık hizmetlerinden, okullardan, hastanelerden ve devletin sağladığı yardımlardan faydalanma talebiyle başa çıkmak imkansız. Dünyanın en çok ihtiyaç duyduğu şey nüfusun azaltılması. İklim krizi ve gelecekteki pandemilerin daha da kötüleşmesi de dahil olmak üzere birçok sorunun temelinde insan sayısı yatıyor. Senin ve benim ülkemin liderleri, nüfusu artırarak ekonomiyi canlandırmak için daha fazla insan isteseler de bu kısa vadeli bir çözüm ve gelecekte durumu daha da kötüleştirecek. Bir şekilde daha küçük bir küresel nüfusla yaşarken üretken olmayı öğrenmeliyiz. Beğensek de beğenmesek de dünya nüfusu azalacak. Bu, pandemiler ya da nükleer savaş gibi sert yollarla ya da yaşam tarzımızı uyarlayarak gerçekleşecek.Kadınların daha fazla çocuk doğurmasını beklemek çözüm değil. Medeni dünyada doğurganlık oranları giderek düşüyor. Kadınlar genelde bir ya da iki çocukla yetinmekten memnunlar ve bu onların seçimi. Hükümetler kadınları birer çocuk makinesi gibi görmemeli.&nbsp;Bakın Netanyahu’ya, adam iktidarda kalmak için her şeyi yapar. Donald Trump için de aynı şey geçerli. Bu insanlar ülkelerinin refahından çok kendi refahlarıyla ilgileniyorlar. Ama Netanyahu’nun geleceği pek parlak görünmüyor. 100 yıl sonra onun Wikipedia sayfasını okumak isterdim. İşte bu tür bireylerin siyasi hesaplarla hareket etmeleri, durumu çok daha kötü hâle getiriyor. Eleştirel olmalı ve sesimizi yükseltmeliyiz ancak bunu yaparken ırkçılığa kaymamalıyız. Bu süreçten korkmadan, medyada kötülenmeden konuşabilmeliyiz. Sakın ha Hamas'ı desteklediğimi düşünmeyin, kesinlikle desteklemiyorum. Hamas’ın yıllardır gerçekleştirdiği eylemler korkunçtu. Ama Filistin halkının da 1948'den bu yana çok kötü muamele gördüğüne inanıyorum."</blockquote>Ardından elbette o zamanın Başbakan’ı bugünün Cumhurbaşkan’ı Recep Tayyip Erdoğan’ın o günlerden beri dilinden düşürmediği meşhur "üç çocuk" demecini hatırlatıyorum. Fikrinin değişmediğinden adım gibi emin olduğum Anderson şu nispeten kısa cevabı veriyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"O zaman da aynı görüşteydim. Nüfus kontrolü hayati önem taşıyor. Zaten aşırı nüfusla mücadele eden bir dünyada, insanları daha fazla çocuk yapmaya teşvik etmek mantıksız. Hükümetler, sürdürülebilir politikalara odaklanmalı."</blockquote><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Motivasyon kaynağım para değil'</h2>16 yıl önceki röportajımızı tekrar okuduğumda, gözüm Anderson’un eskisi kadar enerjik olmadığından bahsetmesine takılıyor. Bunca yıl devam etmesinin asıl sebebi ne olmuştu peki? Para mıydı motivasyonu yoksa rock’n roll gençleştiriyor muydu? Ian Anderson’un soruma biraz alaycı bir taraftan yaklaştığını hissediyorum elbette.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731333510437.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Eski basçımız Jeffrey Hammond, 1971-1976 yılları arası gruptaydı ve epey para kazandı. Çalışmaya gerek kalmayacak kadar parası olduğunu anladığında gruptan ayrıldı. Şu anda güzel bir evde yaşıyor ve yaptığı yatırımlarla gayet iyi durumda. Benimse 70'lerin sonlarından beri çalışmam gerekmiyor. Para asıl motivasyon kaynağım değil. Asıl motivasyon, tutku duyduğun bir şeyi yapmandır.Her yıl, kazancını hayır kurumlarına bağışladığım konserler veriyorum. Müzikte insanı yönlendiren şey para olmamalı. 50 yıldır başkalarının albümlerinde konuk olarak çaldığımda para istemem, bunu onların müziğini sevdiğim için ya da farklı türde müziklerde çalma zorluğunu yaşamak için yaparım. Bunun nedeni ise David Bowie. 1974’te, Steel Eyes Span adında bir İngiliz folk rock grubunun albümünü yapıyordum ve istekleri üzerine David'i saksafon çalması için çağırdım. Geldi, çaldı ve bir fatura göndermedi. Hiç para talebi olmadı. &nbsp;90'ların ortasında, hayatımda ikinci kez Bowie ile karşılaşınca ‘David, 1974'te o albümde çaldığın ve para istemediğin için sana teşekkür etmek istedim. O zamandan beri birçok albümde çaldım ve hep senin yolunu takip ettim, hep ücretsiz yaptım’ dedim. O da şaka yollu, ‘Nasıl oldu da para istemedim? Sana yarın faturayı yollarım’ dedi. Ama tabii ki sadece biraz eğleniyordu."</blockquote><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'İskandinav mitolojisine olan ilgim daha çok felsefi'</h2>Anderson’un Barok, Ortaçağ ve Asya folk müziğine olan ilgisi bestelerinde kolayca fark edilir. Kuzey Avrupa mitolojisinde odaklanan son albümü RökFlöte’ü konuşuyoruz biraz da.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"RökFlöte’de önceliğim, üzerinde daha fazla ayrıntı bulabileceğim kayıtlı tarihe sahip kaynaklardan yola çıkmaktı. Güvenilir bir şekilde geri gidebildiğim en eski dönem, İskandinav paganizminin kökenleriydi. Yol boyunca bu inançlar değişti, ancak tanrıların çoğunın işlevleri ya aynı kaldı ya da oldukça benzerdi. Bu da bana tarihsel açıdan ilginç bir bakış açısı sundu. Tabii bu sadece felsefi bir ilgi.Günümüzde İskandinav tanrılarına ve paganizme olan inançlar, özellikle bazı İskandinav heavy metal grupları tarafından milliyetçi ve tehlikeli bir şekilde kutsanıyor. Bu ekibin bir parçası olduğum düşünülmesin, çünkü dinleri milliyetçi bir şekilde toplumu şekillendirmek için kullanan insanlara karşıyım. Bir şeye ilgi duymak, onu desteklediğin anlamına gelmez. Tarihten ders çıkarmamız gerekiyor; ne olduğunu, neden olduğunu ve bir daha olmaması için nasıl önlem almamız gerektiğini öğrenmemiz gerekiyor."</blockquote>

Duende

Progressif rock'ta özgün bakış açısıyla fark yaratan grupların başını çeken Jethro Tull'ın solisti ve sanatsal beyni Ian Anderson'la, biri 16 yıl önce, biri de 23 Kasım'daki Volkswagen Arena konseri öncesinde bugün yapılmış iki röportaj. 16 yılda değişenler ve hiç değişmeden duranlar.

16 yıl sonra, aynı nakarat: Jethro Tull ve Ian Anderson

Albüm:&nbsp;Where’s My Utopia? Süre: 43 dakika Plak şirketi: Republic Records Yayın tarihi: 1 Mart 20242024’ü henüz yarılamadık ama şimdiden pek çok iyi albüm dinledik bile. Geçen hafta yayınlanan Yard Act’in <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/34UIFF2mDOl7JN0QdmMjPg?si=Wxr3zwQsRfG3h5yQzJPQ2Q" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Where’s My Utopia?</a> albümü, tartışmasız bunlar içinde dinlediğim en iyi uzunçalar! Sözlerinde grup üyelerinin ve dünyanın başarısızlıklarını merkeze alan albüm, müzikal anlamda da Yard Act’i kendi jenerasyonunun ve türünün önde gelen temsilcilerinden biri olmasını sağlıyor.&nbsp;Yard Act, İngiltere ve İskoçya arasında bir köprü şehir olan Leeds’de doğdu. 2022’de ilk albümleri <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/4rXBcuJMRSt4izAwXNrTQu?si=qUBpz0OoS0OoE8LCNTSWLw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Overload</a> çıktığında Mercury Ödülü adaylığı aldılar; hemen ardından da ABD’de seslerini duyurdular. SXSW ve Coachella festivallerinin önemli saat dilimlerinde sahne aldılar. Cillian Murphy, en sevdiği gruplardan birinin onlar olduğunu söylediğinde, Yard Act çok başka kitlelerce de tanınmaya başlamıştı. (Dipnot: Murphy, grubun solisti James Smith ile Peaky Blinders’ın setinde tanışıyor. Smith, o dönem para kazanmak için televizyon setlerinde figüran olarak çalışıyor.)&nbsp;İlk albümün getirdiği bu başarının ardından grup kendini uzun bir turnede buluyor. Turne sırasında yeni albümün kelimeleri ve notaları da yavaş yavaş birleşmeye başlıyor. <img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1709570126089.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> 11 şarkıdan oluşan Where’s My Utopia? tür olarak sadece post-punk’tan ibaret değil için hip hop, funk, disko, garage rock’ı da içinde barındırıyor. Sözleri itibarıyla kendileriyle dalga geçtikleri şiirsel bir ironiye sahip. Fakat bir önceki albümden hiçbir iz taşımıyor. Melodilerde dans ağırlıklı ritimler ağırlıkta. Prodüktörlüğünü Gorillaz’dan Remi Kabaka Jr.’ın üstlendiği albüm, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7GWp6GWdMQje9yxE3VFoAi?si=9ef370df333e4971" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">An Illusion</a> ile açılıyor. Şarkı, blues’u andıran bir gitar riff’i ile başlıyor ve dalgalı bir şekilde ilerliyor. Grup, albümün çarpık tonunu en başından belirliyor. Melodide yaylılar, davullar, piyano, perküsyon ve synth'ler duyuluyor.&nbsp;Albümün hit parçası ise <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7mYTcajvGEU4LZeHQ8V5w2?si=ccaa731d4d7948d1" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">We Make Hits</a>... Olağanüstü bas hatlarına sahip şarkıda, funk bir hava da var. Şarkı sözlerinde grup üyeleri, otobiyografik hikayelerini olağanüstü dürüst bir şekilde anlatıyorlar. Aynı zamanda müzik endüstrisine dair bir hiciv de sunuyorlar. Nakarat çok akılda kalıcı:&nbsp;“You won’t be missed (watch me now) Now we make hits (but not hits like Nile Rodgers) (Just that we ain’t hook dodgers) We make hits, we make hits”&nbsp;Ve tabii kendileriyle dalga geçtikleri şu sözleri de yazmadan geçemeyeceğim:&nbsp;“Right, so when we were done kissing We finally formed this band And we signed to a subsidiary of Universal, Inc.”<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Her parçada değişen bir albüm</h2><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/4Xtuzz8jEu0N9HysDEr4No?si=4d776b7db40a453a" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Down by the Stream</a>’de Smith, neşeli ve kimi zaman karamsar bir dans melodisi üzerinden bir ergenlik macerasını anlatıyor. Melodi değiştikçe Smith’in hikayesi sertleşiyor, daha da karanlıklaşıyor. Albümün müziği, bu şarkıda baş döndürücü bir hızla tarz değiştiriyor.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/00NxzwKC0n3jV3TZ09ZLuG?si=d79ab245f31c42dd" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Undertow</a>’un bestesi kusursuz. Yaylıların şarkıya eklendiği kısım çok iyi; bu da parçaya ritmik bir hava katıyor. Bir müzikalden çıkmış gibi hissettiren modern bir indie rock şarkısı. Sözleri yine içe dönük.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/3u7PMsVBQ1viIm8tlhotl6?si=792a78fab47847c4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dream Job</a>, Gorillaz üyesi Remi Kabaka Jr. tarafından üretilen kusursuz bir post-punk ve disko şarkı. Perküsyonlar ve zillerle ortaya çıkan melodi, bu sefer iyimser. Kalabalıkların eşlik edeceği şarkılardan biri… Şarkı sözleri, grubun şu anki durumlardan memnun olduğunu ancak yine de gelecekle ilgili endişe ve paranoya taşıdığını anlatıyor. James Smith, şarkı hakkında şunları söylüyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Dream Job, albüm için ortaya koyduğumuz temayı anlatıyor. Nankör, küçük bir velet olduğum için kendimle alay ediyordum. Aynı zamanda müzik endüstrisinin nasıl bu kadar kontrol edilemez olduğunu anlatmaya çalışıyordum. Hissettiğim duyguların karmaşıklığını ve ciddiyetini ifade etmek için doğru zamanı bulmaya çalışıyordum. Sis biraz dağıldıktan sonra onu 3 dakikadan az süren bir pop şarkısında yakaladım. İyi veye kötü. Tüm bunlara rağmen başıma gelen her şeye hâlâ seviniyorum.”&nbsp;</blockquote><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Şiir ile şarkı arasında bir yer</h2><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/2gOABCJQ2uKZnBTwcwzmJx?si=dd077db358c9485d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Fizzy Fish</a>, sosyal medyanın yüzeyselliğine karşı bir hakaret niteliğinde. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1kArUMfjJF4ZLGybtTcqbo?si=dec99ffa17a2458a" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Petroleum</a>’u her dinlediğinizde şarkıya dair yeni bir şey fark ediyorsunuz. Bir rock şarkısı gibi ilerlerken bir anda bambaşka, sürpriz bir sonla bitiyor.&nbsp;Smith, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/5J1MQoGkrFWKjVhzF8dw6A?si=5c19fa22b62a407e" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">When The Laughter Stops</a>’ta Katy J Person Pearson ile düet yapıyor. Sesleri kusursuz bir dengede. Dans garantisi olan şarkılardan biri daha... <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/4UTdreujQsPw6AbEcA6DtV?si=cd6c79245e334447" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Grifter’s Grief</a> ise synth'lerin en çok duyulduğu eser ama sonlara doğru şarkı yine raydan çıkıyor.&nbsp;Yedi buçuk dakika süren <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/4o65tRyrdb3REu4E0aOxKI?si=3a397fea815948b0" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Blackpool Illuminations</a>; dürüstlük, kırılganlık ve büyümek üzerine bir hikaye. Sanki mahallenin barında grupla aynı masada oturuyor gibi hissediyoruz. Anlatıcımız James Smith, dinleyici de bizler. Şarkı, bu albümün dinleyiciyle kurduğu ilişkiyi daha da derinleştirmenin yanı sıra müzik, şiir, söz ve müzik arasındaki sınırları esnetiyor. Kafamızın içinde bir tiyatro sahnesi yaratmamızı sağlıyorlar. Şarkının sonunda bir ses dahil oluyor ve Smith’e “Bunu uyduruyor musun?” diye soruyor.&nbsp;Albüm ihtişamlı bir kapanış şarkısıyla <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/5hBUhTczqTowWOpRLU7mZg?si=716bcec802314c24" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">A Vineyard for the North</a> ile son buluyor. Funk ve disko ile süsledikleri şarkıda müziği oldukça derinden hissediyorsunuz.&nbsp;Bu uzunçalara dans ederek vedalaşıyoruz. Adeta bir partinin kapanış şarkısı gibi... Bu şarkı bitecek, ışıklar açılacak ve güneşin ilk ışıklarının aydınlattığı sokaklara çıkacağız.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir ütopyanın peşinde</h2>Yard Act, bu albümde türleri karıştırarak tartışmalı ağır konuları, neşeli dans şarkılarıyla birlikte sunuyor. Ve bunu zahmetsizce de başarıyor.&nbsp;Grup, “İnsanlar her durumda şaka yapar ve mizah, oldukça karanlık yerlerde bile gerçek hayatın değişmez bir parçasıdır. Uygunsuz veya karanlık şeylere defalarca gülmeniz hayatın doğal bir parçası. Depresyonda olduğumuzda bile gülüyoruz” diyor.&nbsp;Albümün sözleri de zekice ve iğneleyici. Siyaset, modern toplum, yabancılaşma ve imkansız bir ütopya arayışı gibi çeşitli konuları ironi ile alaycılıkla ele alıyorlar. Grup, yüzeysellik ve ikiyüzlülüğe karşı hiçbir eleştiriden kaçınmıyor. Çağdaş dünyanın canlı ve rahatsız edici bir portresini çiziyorlar.&nbsp;Geriye ise tek bir soru kalıyor: “Peki benim, ütopyam nerede?”&nbsp;Yazının en başında da dediğim gibi yıl daha bitmedi ama 2024’ün şimdiden en iyi albümünden birini dinliyoruz.

2024’ü yarılamadık ama pek çok iyi albümü şimdiden dinledik bile. Geçen hafta yayınlanan Yard Act’in "Where’s My Utopia?" albümü, tartışmasız bu yılın en iyi uzunçalarlarından biri olmaya aday.

Albüm incelemesi: Yard Act- Where’s My Utopia?

Sesler arası bir deneyim sunan MIX Festival, 3-4 Kasım tarihleri arasında yedinci edisyonu için yeniden Zorlu PSM’ye yerleşecek. Birçok farklı türden ismi konuk edecek festival için kapsamlı bir rehber hazırladık.

Festival sezonuna türler arası bir veda: MIX Festival

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bizimkisi sadece bireysel fayda gördüğümüzü ortaya koyarak arzu edenin de ondan beslenmesini sağlamak."</blockquote>Kendisini bu zaman kadar yapılmış ya da yapılmaya çalışılan yayıncılık tabirlerinin dışında bırakan <a fr-original-style="" href="https://subyayin.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sub Factory</a>’nin kurucusu Şenol Erdoğan, Açık Radyo’da katıldığı Günün ve Güncelin Edebiyatı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/5LsW9f43lXvu9JyvFBm6j2?si=8f2e15e3d78b4f5a" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">programında</a> şöyle bir cümle kuruyor: "Metin beni ilgilendiriyorsa, bu metnin bana ulaştığında hissettirdiği şeyleri birinin de hissedeceğini düşünüyorsam onu nesneleştiriyorum. Bunun benim işime yaraması ya da beni mutlu etmesi, heyecanlandırması, düşündürmesi gibi şeylerin başka birinin de başına gelmesi beni heyecanlandırıyor."Sub’ın çıkardığı/çevirdiği kitapların skalasına baktığımızda; Japonya Noise Müziğin Doğuşu, Lana Del Rey’in David Lynchvari Suç Dünyası, John Cage:&nbsp;Mantar Adam, Björk: Görünmez Kadın,&nbsp;Amiri Baraka: Kültürel Edebi Kanon Blues&nbsp;ve&nbsp;Siyahi Estetik gibi müziğe dair Türkçe kaynakların kısıtlı olduğu konuları merak eden insanların var olduğunu bize gösteriyor. Evet biz müziği merak ediyoruz, nasıl yapıldığı teori kitaplarında bize zaten öğretiliyor fakat müzik bundan mı ibaret?Metinle kurduğu ilişkiyi bireysel fayda üzerine kurup ve okuyacak insanın da “bu konunun bir de bu tarafı var” diye düşündüren bunu ortaya koyarak kitap basan Sub Factory'in kurucusu Şenol Erdoğan’a sorduk.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/4/1645734567976.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Sub Factory " ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sub Factory kitaplarını Kadıköy'deki Outro Record Store'da bulabilirsiniz<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sub Press adından Sub Factory ismine bir geçiş oldu. Yayının geçmişine bakarsak bu değişim neyi ifade ediyor?&nbsp;Aslında ardına aldığı ve hatta alabileceği kelimeyle&nbsp;“konumu”&nbsp;değişmiyor SUB’ın, Sub kelimesi bize Şeyh Abdülvahit Yahya’dan yadigâr. Kelime İngilizce bir karşılığa sahip değil bizim kullanımımızda. Zaten “Press”&nbsp;takısı çok sonra gelmişti.&nbsp;“Factory”&nbsp;ile değiştirilmesi çoluk çocuğun somut yapılar haricinde hareket ederek sanalda ota püsüre&nbsp;“press” demesinden kaynaklandı. Baktık hatalı ve sık kullanılıyor, kaçtık. Sıklık ve hatanın var olduğu yerleri pek sevmeyiz. Lakin net olan şu ki; takısını bırakın kendisi dahi değişebilir, sabitlikler bizim dünyamızda mümkünsüzlüklerle eş. Kalıcı olan ya da kalıcılık inancımız var olmamıştır insan olarak. Diğer yandan da “Factory” birilerine aşırı gelen üretim hızımız için esprili bir ek oldu.&nbsp;Sub Factory’i biraz daha anlamak için soruyorum. Kendinize neden yayıncı olarak tanımlamıyorsunuz?&nbsp;Sanırım Instagram medyasının geldiği konum artık bir zamanların meşhur sorusu: “Her fotograf çeken fotografçı mıdır?”ı tarihe karıştırdı. Ama elbette ki cevabı dağ gibi sarsılmaz bir şekilde bakidir — soru ne kadar yokmuş gibi dursa da. “Sürücü”&nbsp;ile “Şoför”ü yakın geçmişte lisanslarda birbirinden ayırdılar. Yani her araba sürene şoför demiyoruz onlara sürücü diyoruz. Ahilik dahilinde olmayan ve gelişmeyen, gövdesiz herhangi bir yapıya kişisel olarak saygı ve sempati göstermediğimiz gibi; nüvesinde ticaret olan yani hareket derdi, amacı satmak olan yapılara da aynı şekilde bakıyoruz.&nbsp;Karşıt yayıncılık bizim ülkemizde müzik yayımcılığı üzerine kurulduğunu söylüyorsunuz, Sub Factory müzik yayıncılığında kendini nerede konumlandırıyor?Musiki bizim için arkaik kutların başlıcalarından, bu anlamda onu en fazla anlamaya ve idrak etmeye çalışabiliriz, bunu yaparken de kendi deneyimlerimizi insanlarla paylaşırız. Varlığın — burada insan —konumlandırıldığına inanan bir yapı olarak kendimizi herhangi bir yerde konumlandırmaktan korkarız. Bizimkisi sadece bireysel fayda gördüğümüzü ortaya koyarak arzu edenin de ondan beslenmesini sağlamak. Sağlamak derken bu bir amaç değil bir kendiliğindenlik.Sub Factory önümüzdeki dönem neler yayımlamayı düşünüyor? Arseny Tarkovsky şiirleri, Ferruhzad’ın şiirsel/imgesel etnografisi üzerine akademik bir iki iş, Şinasi Hisar, Andy Warhol’un fabrika işçileri, Sanatçı kitabı antolojisi, Joseph Jarman’ın tüm yapıtları gibi sırasız bir sıralama yapabilirim aklıma ilk gelenler bunlar.

Metinle kurduğu ilişkiyi bireysel fayda üzerine kuran ve  bunu ortaya koyarak kitap basan Sub Factory'in kurucusu Şenol Erdoğan’a sorduk.

Karşıt yayıncılık: Sub Factory

Her yılın, küresel ısınmanın da etkisiyle, daha sıcak olduğu ve sıcaklık rekorlarının kırıldığı bu zamanlarda <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/artist/0Qrq0wdYjvR6mVdA1q1ipP" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Papercut(GR)</a> içimizi bir nebze de olsa serinletebilen bir sanatçı. Daha çok elektronik müzik ve remixler yapan sanatçımızın coverları da bulunuyor. Sahne adı Papercut olan Vasilis Nakis bir müzisyen ve söz yazarı. Kendi yoluna devam etmeden önce yine Yunanistan merkezli Winter Watercolors ve Monitor isimli gruplarda yer almış ve solo sahne adını ise 2000 yılında bir kağıt kesiği kazası geçirdikten sonra bulmuş. Bir röportajında da, "Bizi çok inciten tüm bu küçük şeylerin bir hatırlatıcısı olarak bu isme bağlı kaldım" diyor.&nbsp;2012’de yayımladığı Papercut albümünden <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/4UcAFreffiibFnPSh489nz?si=56daf02f02274879" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Morning Blues</a> ve 2015 yılında yayımladığı Pockets of Silence albümünden <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/6FWGhHY9qS0lU7N5gVN1CG?si=6a846b181d2047be" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Storm</a> benim Vasilis Nakis eserlerinden favori ikilim. Morning Blues’ı ve hemen ardından da Storm’u günün ilk ışıklarıyla beraber dinlerseniz sizi büyüleyeceğinden eminim. Çünkü Papercut beni ilk kez tam olarak bu şekilde büyülemişti.Pockets of Silence’den sonra birkaç single dışında pek bir şey duyamadık Papercut’tan. Pandemi dönemi sonrasında da bir şey çıkmazsa daha sonrasında EP veya albüm çıkaracağını düşünmüyorum. Ama ileride Papercut’tan yeni teknolojilerin de kullanıldığı güzel bir elektronik müzik duymayı çok isterim. Umarım beni bu konuda yanıltır ve yakın zamanda yeni bir şeyler çıkaracağını öğreniriz. O zamana kadar biz eski albümlerinden devam…

Papercut (GR)'nin büyüleyici elektronik tınıları, Yunanistan'dan buraya sert bir rüzgar etkisi yaratıyor. 

Komşudan serinleten tınılar

"Rock'ın tek umudu." Müzik yazarı Lester Bangs, 1971–1976 yılları arasında yaşadığı Detroit'i böyle betimliyor. 20. yüzyılın ilk yarısında dünyanın otomotiv merkezi olan "motor şehri," bugün bir zamanlar ev sahipliği yaptığı endüstriyel üretimden çok, müziğiyle anılıyor. Blues, Motown, punk rock ve techno gibi türleri kucaklayan şehrin müzik tarihi, içinde kolayca kaybolabileceğimiz kadar derin.&nbsp;Blues kökleri:&nbsp;Kültürel üretimin yoğun olduğu birçok şehir gibi, Detroit’te de Afrika, Avrupa, Orta Doğu, Latin ve Asya kökenli farklı kültürler bir arada bulunuyor. Şehir, kulüpler çevresinde şekillenen canlı bir gece hayatına sahip ve blues müzisyenlerinin turnelerinde mutlaka uğradıkları bir durak. 20'lerde hissedilen blues hâkimiyeti, Büyük Buhran ile kesintiye uğrasa da 1943'te John Lee Hooker'ın fabrikalarda çalışmak üzere şehre taşınmasıyla yeniden alevleniyor. 40'lardan itibaren kurulan küçük ölçekli yerel plak şirketleri, o zamana kadar kayıt yapmak için Şikago'ya gitmek zorunda olan müzisyenlerin Detroit'te kalmasını sağlıyor. 60'lara gelindiğinde, kulüplerin bulunduğu mahalleler kentsel dönüşümle kimlik değiştiriyor. Blues yavaş yavaş sahneden çekilirken yeni bir ses yükseliyor: Motown.Müzik fabrikası Motown:&nbsp;Gündüz Detroit'teki otomobil fabrikalarında çalışıp gece tutkunu olduğu müziğin peşinden gidenlerden Berry Gordy, 1959'da ailesinden borç aldığı 800 dolarla Tamla Records'ı kuruyor. Kısa süre sonra Detroit için kullanılan "motor town" tabirinden hareketle Motown adını alan plak şirketi, tam bir yıldız fabrikası olarak işliyor. 10 yılda 100'den fazla şarkıyla Top 10 listesini domine eden Motown, The Miracles, The Supremes, The Jackson 5, Stevie Wonder, Marvin Gaye ve Lionel Ritchie gibi dev isimlerin evi. Motown çatısı altında kariyerlerini geliştirme fırsatı bulan besteci, söz yazarı, müzisyen, şarkıcı ve prodüktörlerin ürettiği, R&amp;B, soul ve pop'u akılda kalıcı melodilerde buluşturan eserler, popüler müziğe yeni bir yön veriyor. Ayrımcılığa karşı müziğe odaklanan bu dönem, <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/5fe44fa66f5d4600099292bb" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">20. yüzyılın en etkili müzik fabrikası: Motown</a> yazısında daha detaylı şekilde anlatılıyor.Punk'a giden yolda yazılan tarih:&nbsp;Detroit, kulağını yeni müziğe açık tutarken özgün sesini de bulabilmiş bir yer. Rock'n Roll'la arası hep iyi olan şehrin müzik sahnesinde pişen MC5 ve Iggy and The Stooges, yüksek enerjili sahne performanslarıyla punk'a giden yolu döşüyor. Müzik eleştirmenlerinin geriye dönük bir değerlendirmeyle proto-punk olarak kategorileştirdiği bu isimler, 70'lerin önde gelen punk grupları Ramones ve Sex Pistols tarafından ilham kaynakları arasında gösteriliyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/6/3/1626277731597.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Iggy and The Stooges Kaynak: Michael Ochs Archives, Getty<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Müzikle bu kadar iç içe olan bir şehrin, kendini "ABD'nin tek Rock'n Roll dergisi" olarak tanımlayan CREEM'e ev sahipliği yapması şaşırtıcı değil. 1969'da kurulan ve müzik yayıncılığında bir kilometre taşı olan CREEM, punk rock, new wave, hard rock ve heavy metal gibi türleri sayfalarına taşıyan ilk yayımlardan biri. 2000 yapımı Cameron Crowe filmi <a fr-original-style="" href="https://mubi.com/tr/films/almost-famous" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Almost Famous</a>'ı izleyenlerin gülümseyerek hatırlayacağı, dünyaca ünlü müzik yazarı Lester Bangs'in beş yıl editörlüğünü yaptığı dergi, aynı zamanda "punk rock" terimini müziğe kazandıran yayım.İyi ki doğdun techno:&nbsp;Artık 80'lerdeyiz. Şehrin banliyösünde yaşayan orta sınıf ailelere mensup Juan Atkins, Kevin Saunderson, Derrick May ve Eddie Fowlkes, Belleville Lisesi'nde tanışıp müzik temelli bir arkadaşlık kuruyorlar. Evlerinin sessizliğinde, düşüncelere dalarak dinledikleri müzikleri, DJ'lik yaptıkları partilerde paylaşıyorlar. Elektronik dans müziğini Detroit'in özdeşleştiği endüstriyel seslerle ve gelecek vizyonlarıyla birleştirmenin yollarını arıyorlar. Yol, techno'ya çıkıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/3/1626277825294.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kevin Saunderson, Derrick May ve Juan Atkins <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Techno adı ilk defa 1988'de yayımlanan toplama albüm Techno! The New Dance Sound of Detroit'te kullanılıyor. Avrupa'daki plak şirketleriyle çalışan techno sanatçıları, okyanusun diğer tarafında güçlenen rave sahnesinin etkisiyle yükseliyor. Underground Resistance ve Plus 8 gibi Detroit merkezli plak şirketleri, 90'larda türün daha sert örneklerini dinleyiciyle buluşturuyor.Dahası:&nbsp;Eminem, Detroit'in karanlık horrorcore sahnesinden ana akım hip hop'ın zirvesine çıkarken The White Stripes, rock bayrağını 2010'lara kadar dalgalandırdı. 70'lerin başında yayımladığı albümlerle ABD'de ticari başarı yakalayamayan ama Avustralya ve Güney Afrika'da büyük bir dinleyici kitlesi edinen Sixto Rodriguez'in hikâyesini anlatan belgesel <a fr-original-style="" href="https://mubi.com/films/searching-for-sugar-man" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Searching for Sugar Man</a>, Oscar kazanıp Rodriguez'i 70'lerinde dünya çapında üne kavuşturdu.

"Motor şehri"nden "Rock'ın tek umudu" olarak anılmanın yolculuğu.

Sonsuz bir kaynak: Detroit

• The Black Keys, geçtiğimiz hafta Mississippi Hill Country Blues müzisyenlerini anmak için&nbsp;Delta Kream isimli bir cover albümü yayımlayadı. John Lee Hooker, R. L. Burnside ve David “Junior” Kimbrough gibi sanatçıların eserlerini yorumlayan The Black Keys, hafta içinde The Late Show With Stephen Colbert’in müzikal konuğu olarak bu albümde yer alan Crawling Kingsnake ve Going Down South şarkılarıyla performans <a fr-original-style="" href="https://pitchfork.com/news/watch-the-black-keys-perform-crawling-kingsnake-on-colbert/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">sergiledi</a>.

Aposto Gündem

<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-12-15T08:32:41.431Z.jpeg"></figure>2020 yılında kolon kanseri sonucu kaybettiğimiz Black Panther yıldızı Chadwick Boseman’ın son filmi Ma Rainey: Blues’un Annesi <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubmV0ZmxpeC5jb20lMjUyRnRpdGxlJTI1MkY4MTEwMDc4MA=="">yarın yayına giriyor.</a> 1920’lerin Şikago’sunda yaşamış, kendi değerlerini toplumun ön yargılarının belirlemesine izin vermeyen sanatçıları ve Blues müziğin dönüştürücü gücünü anlatan filmde efsane şarkıcıya (<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZvcGVuLnNwb3RpZnkuY29tJTI1MkZhcnRpc3QlMjUyRjF5Z1hpUnhLU2ZiOTI3dmhCSDFydUg="">Spotify</a>) Viola Davis hayat veriyor. Netflix’in bu haftaki bir diğer iddialı projesi, George Clooney’in başrolde oynayıp yönetmenliğini de üstlendiği The Midnight Sky. Kuzey Kutbu’nda görevli bilim insanı Augustine’nin, görevden dönmeye hazırlanan bir uzay gemisini dünyada gerçekleşmiş felaketle ilgili uyarma çabasını konu eden film, Lily Brooks-Dalton’ın Good Morning, Midnight adlı romanından uyarlandı. <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubmV0ZmxpeC5jb20lMjUyRnRpdGxlJTI1MkY4MDI0NDY0NQ=="">Çarşamba günü yayında olacak.</a> İnsanları acımasız canavarlara dönüştüren bir virüsle mücadele eden bir grubu anlatan Kore dizisi Sweet Home ilk sezonuyla yarın platformdaki <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubmV0ZmxpeC5jb20lMjUyRnRpdGxlJTI1MkY4MTA2MTczNA=="">yerini alıyor.</a> Görselliği ve aksiyonuyla iddialı dizinin uyarlandığı aynı adlı çizgi romanın tüm sayılarına <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cud2VidG9vbnMuY29tJTI1MkZlbiUyNTJGdGhyaWxsZXIlMjUyRnN3ZWV0aG9tZSUyNTJGbGlzdCUyNTNGdGl0bGVfbm8lMjUzRDEyODUlMjUyNmFtcCUyNTNCcGFnZSUyNTNEMg=="">buradan ulaşabilirsiniz.</a> İki eşcinsel erkeğin 1987’de Tayvan’da sona eren sıkıyönetim yıllarından başlayıp, 20 yıl sonra Kanada’da buluşmalarına dek süren aşkını ve Çin’deki toplumsal baskıları anlatan Your Name Engraved Herein çarşamba <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZDg3NTEzMDdlM2VjMDAwOGI3NGE2OSZ1c2VyPTVmZDg2ZWZmMDdlM2VjMDAwOGI3M2IzMSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubmV0ZmxpeC5jb20lMjUyRnRpdGxlJTI1MkY4MTI4Nzg0NA=="">yayında olacak.</a> Yapım, 12 Kasım 2020 itibariyle ülkesinde yılın en çok bilet satan yerli filmi oldu.

Blues ile ilgili hikayeler