<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/slalsaran/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lal Saran</a>Assos’un Koruoba Köyü’ndeki bahçemizde her şeyi kendimiz yetiştiriyoruz. Meyve ağaçlarımızdan meyvelerimiz, sebzelerimiz, gezen tavuklarımızdan yumurtalarımız, zeytin ağaçlarımızdan zeytinlerimiz ve zeytinyağımız. Doğanın bize sunduğu tüm güzellikler içinde bir yaşamımız var. Kaliteli ve doğal zeytinyağımızı sizlerle de paylaşmak istedik. Böylece, ‘‘Lal’in’’ markası doğdu.‘‘Lal’in’’ zeytinyağlarını özel kılan, günümüzde çok önem kazanan doğal, katkısız, vegan ve tabii ki de lezzetli özelliklerine sahip olması. Bunun yanı sıra, Türkiye’nin Ege kıyılarından, el emeği ile köylüler ve ailemiz tarafından temin ediliyor. “Lal’in”in amacı aslında kullanıcılarımıza yalnızca naturel ürünler değil, bir yaşam stili sunmak: doğaya dönüş ve sadeliğin ön planda olduğu bir yaşam stili.‘‘Lal’in’’ olarak, her şeyin en güzelinin doğadan çıktığına ve doğal olanın en güzeli olduğuna inanıyoruz. Türkiye’nin benzersiz coğrafyasının, güzelliğinin ve ona sahip çıkan çiftçilerimizin, zanaatkârlarımızın, kadınlarımızın ve çocuklarımızın ön plana konulmasını istiyoruz. Bu doğrultuda, Lal’in, uluslararası bir düzeyde Türkiye’nin Ege kıyısını, ülkemizin doğasını, verimliliğini ve özelliğini tüm ihtişamı ile temsil etmeyi ve elde edilen kazanç ile Türk çiftçilerimizi yüceltmeyi amaçlıyor. Bunun yanı sıra, etiketlerimizi ve paketlemelerimizi yüzde 99 geri dönüşümlü materyallerden elde ediyoruz.‘‘Lal’in’’ yalnızca güzellik ve sağlık odaklı ürünleri olan bir marka olmayı değil, aynı zamanda sosyal farkındalığı, sorumluluk bilinci, ve değerleri yüksek bir marka olmayı da hedefliyor. Sadece kaliteli eşyalar ve gıdalar değil, kaliteli bir yaşam ve tüketim şekli sunmayı amaçlıyoruz.Şifa getirmesi dileğimle...

Dünyahali

Lal’in markasının hikayesini dinliyoruz!

Doğaya Dönüş ve Sadelik

Bilsar A.Ş. Başkanı Selman Bilal, Kabataş Erkek Lisesi ve Boğaziçi Üniversitesi Yöneticilik Bölümü’nden mezun oldu. Temelleri 1947’de atılan ve tekstil ticareti yapan aile şirketinin başına geçerek şirketi büyük ölçekli hazır giyim ihracatı yapan Bilsar A.Ş’ye dönüştürdü. 2000 yılında Bilsar’ın beyaz gömlek markası "Bil’s"i kurdu ve mağaza açarak perakende sektörüne ilk adımını attı. Türkiye’de konsept mağazacılık projesini ilk kez hayata geçirerek 2004 yılında Bilstore’u kurdu. Fred Perry, Dr Martens, Muji gibi dünya markalarının lisanslarını alıp Türkiye distribütörü oldu ve perakendelerini yönetti. 3B teknolojisiyle de destekleyerek Bilsar’ı, ihracat yaptığı dünya markalarına tasarım servisi veren bir şirket olarak konumlandırdı. 2018’de Bilsar’ın kar amacı gütmeyen video odaklı sanat mekânı olan Bilsart’ı kurdu. 2022 yılında <a fr-original-style="" href="https://www.monoco.io/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">monoco.io</a> isimli, blockchain teknolojisini kullanan çağdaş sanat platformunun kurucusu Selman Bilal, SAHA derneği kurucu üyesidir. Ayrıca BUMED, CEKVA Dernek üyesidir. Çağdaş sanata, mimariye, sinema ve tiyatroya yoğun ilgi göstermektedir. Han Tümertekin’in tasarladığı Assos Behramkale’deki B2 Evi, 2004 yılında Ağa Han Ödülü’ne layık görülmüştür. İstanbul’daki B3 Evi’nde, ismini evden alan mekâna özgü yerleştirilen sanat eserlerinin yer aldığı B3 çağdaş sanat koleksiyonu bulunmaktadır.Selman Bey, güncel sanat ile ilgili diğer girişim ve projelerinizden önce, koleksiyonerlik yanınızla ilgili birkaç şey sormak istiyoruz. Bize sanat koleksiyonerliğine nasıl başladığınızı kısaca anlatır mısınız? Selman Bilal koleksiyonu bugüne nasıl evrildi? Eserlerinizin genel bir teması var mı? Bir sanatçıdan eser almaya nasıl karar veriyorsunuz? Bir eserden nasıl vazgeçiyorsunuz? Belki biraz klasik bir soru olacak ama bugünkü Selman Bilal, ilk eserini almaya karar veren haline ne gibi tavsiyelerde bulunurdu?Mimariye olan ilgim üzerine Han Tümertekin’le B1,B2 ve B3 ev dizisi üzerine çalıştık. Assos Behramkale’de yer alan B2 evi 2004 yılı Ağa Han Mimarlık Ödülü’ne layık bulundu. Sonrasında yaşamakta olduğum ve aynı zamanda koleksiyona ismini veren B3 Evi inşaatı ile koleksiyonun ilk adımları atılmış oldu; ev yapılırken, aynı zamanda Ayşe Erkmen’in “Rengarenk” isimli seramik karo yerleştirmesi ilk iş olarak bahçeye yerleşti. Ardından gelen eserlerin hemen hemen çoğu evin mimarisi ile içkin bir şekilde, belli bir sürece yayılarak gelişti ve eve özgü yerleştirildi. Böylece mimari ve sanata olan ilgimin harmanladığı bir yaşam alanı yarattık.Koleksiyonda belirli bir strateji uygulamak yerine duygularımla ve prensiplerimle hareket ediyorum. Koleksiyona bakıldığında öne çıkan belli başlı ana unsurlar var; tüm işlerin evde görünür olması, Türkiyeli sanatçılardan oluşması ve işlerin çoğunun eve özgü olarak yerleşmesi…Eserle kurduğum duygusal bağ ve eserin mekânda yerini bulması koleksiyona yeni bir eser alırken ana motivasyonumu oluşturuyor. Ardından sanatçının üretim süreci, kullandığı malzeme, ilgilendiği konular vb. beni oldukça heyecanlandırıyor. Bazen de tam tersi bir süreç işleyebiliyor; galeride ya da başka bir yerde gördüğüm eseri sanatçısıyla beraber eve getirdiğimizde evde yerleşemeyebiliyor ve bu da vazgeçmeme sebep olabiliyor.İlk eser almaya başladığım dönemlerde eser satın alırken kendi kendimle bir sorgulamaya girmiştim. Zamanla daha sakince, sindirerek, eserlerle bağ kurup ardındaki düşünceyi özümseyerek süreci ilerlettim. Artık her sene koleksiyona eklediğim eser sayısında 6 adedi geçmemeye özen gösteriyorum.Türkiye güncel sanatı için önemli bir mekan olan Bilsart’ın kurucususunuz. Video sanatı üzerine odaklanma fikri nereden çıktı? Türkiye koşullarında, video gibi spesifik bir alana odaklanan, kâr amacı gütmeyen bu kurumu sürdürmenin ve video medyumunu sahiplenmenin ne gibi zorlukları var? Orta ve uzun vadede Bilsart’ın geleceği için planlarınız neler?Bilsar olarak 2000’li yılların başlarında dönemine göre öncü kabul edilebilecek ‘Bil’s Kısa Film Yarışmaları’ düzenlendik. Yıllar içerisinde Bilsar Binası’nda çeşitli çağdaş sanat etkinliklerine ev sahipliği yaptık. Bir yandan da ziyaret ettiğim yurt dışı çağdaş sanat fuarları ve sergilerinde video sanatının çok çeşitli sergileme teknikleri ve gelişimi bu alana olan ilgimi artırdı. Bunun üzerine koleksiyonuma daha fazla video işleri dâhil etmeye başladım. Bir yandan da Türkiye’de çok iyi video çalışmaları görüyor, fakat bunları izleyecek yeterli zaman ya da alanın olmadığını düşünüyordum. Ofis binamızın pek de kullanmadığımız ufak bir garajı olunca, burada sanatçılara video işlerini göstermeleri üzere bir alan yaratma fikri gitgide şekillenmeye başladı. Oldukça basit bir şekilde yola çıktık; iyi bir projeksiyon, ses sistemi ve çalışma alanı yaratarak her 15 günde bir değişen bir programla tek seferde tek video işi gösterdiğimiz sergi ve etkinliklerimize başladık. Zaman içerisinde hem izleyici hem de sanatçılardan gördüğümüz yoğun ilgi ile ne kadar da doğru bir karar verdiğimizi görüyorum. Ne mutlu bize, bu alanda var olan bir açığı kapatarak farkındalık yarattığımıza inanıyorum.Elbette bu kadar dinamik bir programla bir mekanı yürütmenin zorluklarıyla zaman zaman karşılaşıyoruz. Bilsart’ı hayata geçirirken de gayret ettiğimiz şey sürdürülebilirliğini sağlamaktı. Kâr gütmeyen bir mekan olarak senelik belirli bir bütçe içerisinde kalarak, bir yandan da her sene kendimizi daha da geliştirmeye ve yenilemeye gayret gösteriyoruz.Bilsart’ı ilk kurulduğu garaj mekanından, Bilsar Binası içerisinde yer alan asma katlı daha büyük bir alana taşıdık. Burada tek kanal video işlerinin yanı sıra, video odağında farklı pratikleri de barındıran mekana özgü çok daha çeşitli sergilere ev sahipliği yapabiliyoruz. Video medyumuna odaklı olmak her zaman bu alanda olan gelişmeleri takip etmeyi ve kendimizi geliştirmeyi gerekli kılıyor. Zaman zaman elbette biz de teknik aksaklıklarla ve yetersizliklerle karşılaşabiliyoruz. Bu durumlarda ekip içerisinde imkanlarımız doğrultusunda çeşitli çözümler üretmeye çalışıyoruz. Bir yandan burada gerçekleşen tüm sergi ve her sergi açılışlarında gerçekleştirdiğimiz sanatçı konuşmaları etkinliklerini arşivlememiz, ciddi bir video sanatı belleği oluşmasını da sağladı. Ocak 2023’de Bilsart’ın 5. yılına giriyoruz, bu anlamda kıymetli bir birikim olduğunu düşünüyorum.İleriye dönük baktığımda, video sanat üretimine destek vermek üzere her sene gerçekleştirdiğimiz Açık Çağrı programımızı aksatmadan devam ettirmeyi hedefliyoruz. Aynı şekilde kurucu/organizasyon ekibinde yer aldığımız SENKRON ‘Eş Zamanlı Video Sergileri’ etkinliğini de her sene geliştirerek, daha büyük kitlelere ulaştırmak hedefindeyiz.Son olarak Bilsart’ın yıllar içerisinde geliştirdiği sergileme imkanları ve etkinlik çeşitliliğini, uluslararası sergi ve etkinliklerle yapacağımız iş birlikleri ile bir adım daha ileriye taşımak üzere çalışmalarımıza devam ediyoruz.Sanat ve teknoloji ilişkisi hakkında birkaç şey sormak istiyoruz. İlki şu: Artık herkes insanlığın büyük bir teknolojik dönüşüm çağı içine girdiğini konuşuyor. Siz bu dönüşümün büyük bir kırılım (Disruption) şeklinde ve çok hızlı olacağını düşünen tarafta mısınız, yoksa insanlığın teknolojik dönüşüme sorunsuzca adapte olabilmesi ihtimali mi daha mantıklı geliyor? Neden bu fikirdesiniz?Her geçen gün teknoloji hızla gelişmeye devam ediyor. Farklı alanda ortaya çıkan yeniliklere ayak uydurmak ve içinde bulunduğumuz çağı yakalamak için bu gelişmeleri takip etmenin ve öğrenmeye açık olmanın gelecek için gerekli olduğunu düşünüyorum. Teknoloji her alanda hayatımızın içinde ve bu gitgide daha çeşitlenerek ve gelişerek yayılacak. Gelecek nesiller bunun içine doğuyor, önceki nesiller de teknolojiyi bir noktada yakalıyor ve adapte oluyor.Sanatçıların konuları ele alış biçimleri ve hayata bakışları her zaman ilgimi çekiyor. Sanat üretimlerinde çeşitli teknolojilerin kullanılarak ortaya çıkarılan sanat üretimleri de beni oldukça heyecanlandırıyor. Olabildiğince takip etmeye gayret ediyorum.Sizce bir sanatçının bir medyumu kullanabilmesi için arkasındaki teknolojiyi öğrenmesi ne kadar önemli? Mesela, yapay zeka temelli eser üretmek isteyen bir sanatçı bu çıktıları üreten algoritmaları ya da video ile ilgilenen bir diğeri kamera, lens, kurgu mantığı, ışık gibi teknik bilgileri araştırmalı mı? Biliyoruz, konu sanat olunca hiç bir tespit kesin değil ama bu soruyu size genç bir sanatçı sorsa ona ne derdiniz?Üretim halinde olan bir sanatçının her zaman öğrenmeye açık olması gerektiğini ve gelişmeleri takip etmesi gerektiğini düşünüyorum. Eğer üretiminde kullanmak istediği medyumu tam olarak bilmiyorsa ve yetersiz olduğunu düşünüyorsa bu konularda eğitim programlarına katılmasını ya da işin uzmanı bir mentörle çalışmasının iyi olacağını önerirdim.Yakın zamanda blockchain teknolojisini kullanan&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.monoco.io/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">monoco.io</a>&nbsp;adlı bir şirket kurdunuz. Bize bu şirketin faaliyet alanından bahseder misiniz?&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.monoco.io/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">monoco.io</a>, satürasyonu çok yüksek bir alanda faaliyetine başladı. Sizi rakiplerinizden ayıran ne gibi özellikleriniz var? NFT’ler şu anda daha çok ticari bir işlev üstlenmiş görünüyor. Gelecekte bu işlevin değişeceğini, evrileceğini düşünüyor musunuz?<a fr-original-style="" href="https://www.monoco.io/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">monoco.io</a>, çağdaş sanata ve sanatçılara odaklanmış, blockchain teknolojisini kullanan bir platform. Şu an oldukça gündemde olan bu teknolojinin faydaları ne yazık ki ticari işlevinin gerisinde kalıyor. Biz ise tamamen blockchain teknolojisinin beraberinde getirdiği şeffaflık, sanatçının telif haklarını koruma gibi özelliklerini öne çıkararak galeri, koleksiyoner ve sanatçılara çağdaş sanatı merkezine alarak teknoloji servisi veriyoruz.Fiziksel dünyada çözülmesi mümkün olmayan bu sorunları ortadan kaldırmak üzere başvurduğumuz teknoloji ileride daha da anlaşır hale gelirken, hayatımızın önemli noktalarında da varlığını arttıracağına inanıyorum.

Piksel.Bülten

Kurucu - Bilsar

Selman Bilal

• Assos Antik Kenti'ndeki kazılarda, Roma dönemine ait 2 bin 200 yıllık çeşme kalıntıları bulundu. Kazı Heyeti Başkanı Prof. Dr. Nurettin Arslan, Anadolu Ajansı'na yaptığı açıklamada yapı için "İlk tespitlerimize göre, görkemli bir çeşme yapısı olduğunu öğrendik. Assos'ta çok sayıdaki sarnıçları biliyoruz; ancak anıtsal bir çeşme yapısına ilk defa rastlıyoruz. Kent mimarisi açısından oldukça önemli bir yapı" ifadelerini kullandı.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660904164749.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Assos Antik Kenti'ndeki çeşme kalıntısı" ratio="1.61" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Anadolu Ajansı

Aposto Gündem

Birinci sene: Assos Caz Maz&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Festival. Geçtiğimiz yıl 'sıfırıncı sene' sloganıyla ilk defa Assos ve cazı bir araya getiren festival, bu yıl iki günlük programıyla harika bir doğada cazseverlere ve caza bir fırsat vermek isteyenlere kapılarını sonuna kadar açıyor.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede?&nbsp;Kozluyalı, Ayvacık&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 1-2 Temmuz&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli?&nbsp;Doğada yankılanan melodiler ve 2 günlük bir kaçış… Ohh düşüncesi bile içimizi açmaya yetti.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Kimlerin sahne alacağı bilgisine ve sınırlı early bird biletlere <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3NSGUIt" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsin.</li></ul>

Aposto İstanbul

Artık nereden nereye gittiğimi karıştıracak kadar uzun süredir araba kullanıyorum. Gece İzmir’den çıkıp Çandarlı’ya Aykut’un daveti üzerine çay içmeye uğruyorum. Acaba yolda nerede yatsam ne yapsam diye düşünürken hoşuma giden bir sahile çadır kurup uyuyorum. Ege’de sonbaharın sıcaklığına güvenerek çadırın yağmurluğunu bile geçirmiyorum. Bu tercihin bedeli sabah 5 gibi sağanak yağmurla uyanmak oluyor. Ne kadar hızlı toplanabilirse çadırı toplayıp arabaya atıyorum. Gözümden uyku akıyor. Bir benzincide koltuğumu yatırıp uykuya olan borcumu ödüyorum.Birkaç saat sonra güneş en güzel alarm saati olarak yüzümü okşayarak beni uyandırıp yola koyulma vaktinin geldiğini söylüyor. Gaza basıp yola çıkıyorum. Ayvalık, Burhaniye, Altınoluk isimlerinin yazılı olduğu mavi tabelalar arkamda kalıyor. Çanakkale il sınırı tabelasını gördükten sonra Küçükkuyu geliyor. Onu da geçip saatlerdir varmayı beklediğim sapaktan içeri dalıyorum. Eylülün sonları en güzel mevsimi&nbsp;olmasına rağmen tatilci kalabalığı çoktan elini ayağını çekmiş Kuzey Ege’den. Isınmayan denize, akşamları üşüten serinlik eklenince tatlı su tatilcileri yerini Kuzey Ege severler derneğine bırakmış. Assos yolunda tesislerin bir kısmı kapalı, bir kısmı ise az insana rağmen açık. Yol sakin. Çevremi saran zeytinlikler içinden denize paralel ilerliyorum. Gece beni uyandıran fırtınanın bulutları açıkta görülüyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/0/1640525033790.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" alt="Babakale / Kerimcan Akduman" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Burada tesisler daha basit. Güneyden kuzeye çıktıkça mekânların görkemi yerini mütevazılığa ve sadeliğe bırakıyor. Yalnız araba kullanmak adeta bir terapi. İnsan düşünüyor. Vücut koordine hâlde aracı yönetirken beyin belleği tarayıp yoldaki gözlemlerle öğrenilenleri harmanlıyor. Özellikle uzun yolda insan düşünüyor, düşündükçe üretiyor ve kendini daha iyi hissediyor. Kısa süre sonra karşımda Assos’un antik tepesi karşımda beliriyor. Birkaç çarpık yapılaşma örneğini saymazsak uzaktan surlar içindeki bir orta çağ kenti havası var. Veya ben öyle görmek istediğim ve yola daha fazla anlam katmak için öyle düşünmek istiyorum. Seyahatin özgürlüklerinden biri de bu görecelilik hâli. Herkes gördüğü her şeye her anlamı yükleyip onu sevebilir veya kötüleyebilir. Havasından mıdır suyundan mıdır bilinmez Aristo'nun zamanında bir felsefe okulu kurduğu Assos’tan geçmek bile kafamı çalıştırıyor. Zeytin ağaçlarının arasından geçerken fark ediyorum ki bu bereketli deniz ve verimli toprak tarih boyunca insana ihtiyacından fazlasını verdiği için hep düşünmek için boş vakit sağlamış toplumlara.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/0/1640525051417.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.84" width="550" alt="Babakale / Kerimcan Akduman" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hedefim Assos değil, o nedenle yola devam ediyorum. Aristo'nun okulunu, Athena tapınağını veya antik tiyatroyu başka zaman ziyaret ederim. Daha önemli bir randevum var. Rüzgârla ve güneşle buluşmam gerekiyor. Köylerden geçiyorum. Aristo’ya yarenlik eden Assosluların torunlarından birinin keçileri yolu kapatmış. Sürüyü izliyorum. Çobanla selamlaşıp yola devam ediyorum. Asfalt bitiyor, toprak yol başlıyor. Bir süre sonra deniz görünüyor. Bulutlar dağılırken güneşin etkisiyle Ege o kendine özel rengine bürünüyor. Antik Yunan’da “mavi” kelimesinin olmadığını; göğe bronz, denize ise şarap rengi dendiğini anımsıyorum. "O koyu mavilik şarap gibi insanda içinde kaybolma hissini tetiklediğindendir belki" diye geçiyor zihnimden. Denizi görmenin insan üstünde rahatlatıcı etkisi var. Yolun, özellikle zor bir yolun getirdiği gerginliği sadece görünerek bile azaltabiliyor. Kalenin önünde durduğumda yıllardır merak ettiğim bir yere varmanın huzuru kaplıyor içimi. Hemen Babakale’ye&nbsp;adını veren yapının içine giriyorum. Girişte bilet kesen genç kadın elime bir sertifika tutuşturuyor. Bir tebrik barındırıyor bu kalın kağıt; Asya kıtasının ve Anadolu’nun en batı noktasında olduğumu söylüyor. Asya kıtasının sınırlarını tartışabiliriz belki ama “Doğu Ülkesi” anlamına gelen Anadolu’nun bittiği yerde olduğum doğru. Kalenin burçlarından denize bakıyorum. Babakale’nin meşhur rüzgârı yüzümü okşuyor. Piri Reis&nbsp;boşa buraya rüzgârın doğduğu yer dememiş. Bulutların dağılmasıyla iyice ortaya çıkan güneş yavaştan mesaisini bitirmeye hazırlanıyor. Gök turunculaşmış. Zamanında korsan yatağı olan bu sularda emniyeti sağlamak için inşa edilen kale, sanki gündüz ile gece arasındaki kapı&nbsp;görevini görüyor. İnsanın kendini sürekli geliştirmesi gereken, dünyanın en eski mesleklerinden birini icra etmek için bir taş bulup oturuyorum: Günbatımı avcılığı.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/0/1640525067039.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.90" width="550" alt="Babakale / Kerimcan Akduman" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Ruta

Rüzgârın başladığı yer: Babakale

• Murat Usta: Babadan oğula geçen bir zanaat hikâyesi. Babakale’de Osmanlı ordusuna kılıçlar üretilirmiş zamanında. Çelik ise Sicilya’dan gelirmiş. Murat Usta bu geleneğin son temsilcisi. Artık kılıç üretmiyor ama sipariş üstüne bıçaklar yapıyor.• Karayel:&nbsp;Babakale, rüzgârı kadar kalamarıyla meşhur. Güzel manzara eşliğinde bira-kalamar yapmak için güzel bir terası var Karayel’in.• Assos Antik Liman: Behramkale’nin limanı iki bin yıldan eski. Kimler geldi geçti diye sadece hayal kurmak için bile gidilebilir.

(Görsel: ICOMOS Türkiye)Çanakkale’nin Ayvacık ilçesinde yer alan ve kuruluşu milattan önce iki binlere dek uzanan Assos Antik Limanı’nda, bölgedeki kaya düşmeleri gerekçe gösterilerek AFAD&nbsp;tarafından bir yıla yakın süreyle inceleme yapıldı ve hazırlanan rapor doğrultusunda afet bölgesi ilan edildi. Gelişme üzerine Ayvacık Kaymakamlığı Köylere Hizmet Götürme Birliği, 26 Mart 2021 tarihinde Ayvacık İlçesi Assos Kaya Islahı Yapım İşi'ni ihaleye çıkardı. Söz konusu ihale doğrultusunda ıslah çalışmaları başladı ve Athena Tapınağı ile amfi tiyatronun yanı sıra tarihi cami, köprü, kale, taş evler, oteller ve restoranlarıyla her yıl yüz binlerce ziyaretçiyi ağırlayan bu alan, turizm faaliyetlerine ve girişlere beş yüz gün&nbsp;süre ile kapatıldı. Şimdilerde ise, sosyal medyada antik kentin liman yerleşiminde "kaya ıslahı çalışmaları" adı altında yapılan uygulamanın fotoğrafları paylaşılıyor. Söz konusu alanın genişliği, liman yapılarının hemen sırtında yer alan kayalık tepenin tıraşlanmış vaziyette olması ve iş makinalarının geçeceği yeni yolların açılmış olmasının, bölgedeki doğal topografik dokuyu bozduğu gerekçesiyle tepkilere yol açmış durumda.Geçtiğimiz Eylül ayında, alanda yapılan çalışmaları görüntüleyen Kazdağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği ile Assos Dostları, çalışmaların ciddi tahribat ve yıkımlara neden olduğuna dikkat çekerek Ayvacık Cumhuriyet Savcılığı’na yapılan işlemin acilen durdurulması ve sorumlular hakkında işlem yapılması adına suç duyurusunda&nbsp;bulunduklarını açıklamışlardı. "Kırıcılar ve kepçeler çalışırken neler yok oluyor? Çalışma alanın hemen yakınlarında antik yollar, binalar, yapılar var. Bu durumu aklımız ve vicdanımız almıyor." ifadelerinin kullanıldığı <a fr-original-style="" href="https://www.cumhuriyet.com.tr/turkiye/assos-antik-limaninda-katliam-devam-ediyor-1872429" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">açıklamada</a> ayrıca şu sözler sarf edilmişti:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(22, 76, 91); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(22, 76, 91); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;"><div fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">"Assos Antik Limanı’nda Assos Kaya Islahı İnşaatı&nbsp;adı altında yapılan doğa ve tarih katliamına karşı 24 Eylül Cuma günü Kazdağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği ve Assos Dostları olarak inşaatın acilen durdurulması ve sorumlular hakkında işlem yapılması için Ayvacık Kaymakamlığı’na başvurmuş ve Ayvacık Cumhuriyet Baş Savcılığı’na suç duyurusunda bulunmuştuk. İnşaatın durdurulup durdurulmadığını görmek için alana geldik ve ancak ne yazık ki yıkımın son hızla devam ettiğine tanık olduk. Yüreğimiz bir kez daha sızladı.</div><div fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">Şu anda Assos antik limanında müthiş bir doğa ve tarih katliamı var. İş makinaları son sürat çalışıyor. İğne ile kuyu kazar gibi çalışılması gereken, ülkemiz ve dünya için çok kıymetli olan bir antik kentte kepçelerle, kırıcılarla hafriyat ve teraslama yapılıyor ve geniş alanlar açılıyor. Acaba bu kırıcılar ve kepçeler çalışırken neler yok oluyor? Çalışma alanın hemen yakınlarında antik yollar, binalar, yapılar var. Bu durumu aklımız ve vicdanımız almıyor. Tel örgünün dışında ve alandan çıkarken yapılan bir ihbar üzerine kolluk tarafından durdurulduk. Kimliklerimiz istenildi ve ifademiz alındı. Afet bölgesine bir kez daha izinsiz girmememiz konusunda bir uyarı içeren bir tutanak imzalattırıldı. Tutanağın bir kopyasını istememize rağmen alamadık, fotoğrafını çekmemize de izin verilmedi. Çanakkale Valiliği’ni, Çanakkale Kültür Varlıkları ve Tabiat Varlıkları Kurulları yetkililerini, Cumhuriyet Savcılığını, Ayvacık Kaymakamlığı’nı, müze müdürlüğünü, kazı başkanlığını, yöremizin vekillerini ve kamuoyunu bu katliamı bir an önce durdurmaya çağırıyoruz. Suç duyurusu başvurumuzun çok acilen işleme konulmasını istiyoruz."</div></blockquote>TMMOB&nbsp;İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi’nde yapılan basın toplantısında gündeme alınan ve doğal ve kültürel mirasın korunmasıyla ilgili farklı meslek ve uzmanlık alanlarından 23 ismin imzaladığı Assos İçin Çağrı&nbsp;bildirisinde de, doğa ve tarih katliamının derhal durdurulması, yamacın doğal peyzajının uzmanların gözetiminde yeniden oluşturulması ve Assos’un tescilli kültür ve doğa mirası alanlarında bilimsel, saydam, bağımsız ve hukuki süreçlerin geliştirilmesi çağrısı yapıldı. Kamuoyunun imzasına açılan bildiride, Assos antik limanının arkeolojik kalıntılarıyla önemli bir kültürel peyzaj alanı olduğu ve kaya ıslahı adı altında yapılan çalışmaların bölgeye zarar verdiği vurgulandı.Assos Antik Kenti ve liman yerleşimi, UNESCO&nbsp;Dünya Mirası Geçici Listesi’nde yer alan 1. derece arkeolojik ve doğal sit alanıdır. Dolayısıyla hem arkeolojik hem de doğal özellikleri itibarıyla koruma altında olan bir yer. Pekiyi, kayalıkların insan hayatı ve limandaki tarihî yapılar için risk oluşturduğu gerçeğini dikkate alırsak, buradaki doğal peyzaja nasıl yaklaşılmalıydı? Asu Aksoy&nbsp;ve Burçin Altınsay’ın <a fr-original-style="" href="https://acikradyo.com.tr/podcast/230826" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kültürel Miras ve Koruma: Kim için? Ne İçin?</a> başlıklı programda ele aldıkları üzere kaya ıslahı şeklinde adlandırılan ve sonuçları apaçık ortada olan düzleştirici müdahale yaklaşımının yerine; tabiat varlığını yerinde korumaya odaklı, hassas ve mikro ölçekli bir risk önleme yöntemi izlenmesi söz konusu olamaz mıydı? Görünen o ki, yetkili makamlar Assos’ta insan faaliyetlerini doğal risklere göre düzenlemek yerine; doğayı ıslah etmeyi tercih ediyor. Assos’taki bu ve benzeri gelişmeler iklim krizinin yarattığı doğal riskler ile de karşı karşıya olan kültür mirası varlıklarına yönelik koruma yaklaşımlarını da tartışmaya açacaktır.<a fr-original-style="" href="https://tr.linkedin.com/in/tugce-kaplan-aa7912121" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tuğçe Kaplan</a>

Görünen o ki, yetkili makamlar Assos’ta insan faaliyetlerini doğal risklere göre düzenlemek yerine; doğayı ıslah etmeyi tercih etmişler.

Assos’ta neler oluyor?

Türk filmlerinden mi öğrendik yoksa milyonlarca yıldır aktarılan genlerimize mi sıkıştı tam karar veremiyorum ama sevdiğimizi üzmenin sevgimizi daha çok gösterdiğine inanıyoruz. Tam tersi de mevcut. Ne kadar acı çekersem o kadar severim diye. Sevmeyi acı üzerinden değerlendirmek bana hiç de mantıklı gelmiyor. Tentürdiyot ne kadar yakarsa o kadar iyileştirir gibi bir mantıkla yapılıyorsa yanılıyorlar, onun yakmayanı da var çünkü.&nbsp;2017 senesinin yazında, 4 arkadaş “Roket Atar” ismini verdiğimiz port bagajı olan bir araba ile güneye, Muğla’ya inmeye karar verdik. Maviye ve yeşile doymak ve yeni tutkumuz kampçılığı doyasıya yaşamak istiyorduk. Çadırlarımızı, yiyeceklerimizi, giyeceklerimizi ve “Ortak Defter”imizi hazırladık. Ortak Defter şöyle çalışıyor, kim neyi ortak alırsa kendi defterine yazılıyor dönüş zamanı hesapları denkleştiriyoruz. Ahmet ve Sefa İstanbul’dan yola çıktılar birkaç gün Çanakkale’de geçirdiler. Assos’ta anlattıklarına göre doğanın içinde bir felsefe etkinliğine katılmışlar. Şaraplı maraplı. &nbsp;Onlar ve Barkınla Akhisar’da buluşup Roket Atar’a yüklendik. O zamanlar Yüzyüzeyken Konuşuruz ve Adamlar grupları &nbsp;popülerdi. Roket Atar’ın çakmaklığına takılan Bluetoothlu müzik çalarımızdan müziğimizi dinlerken, yolu alıyorduk.&nbsp;İlk konaklama noktamız Bafa Gölü etrafında uygun gördüğümüz bir yerdi. Kısa bir arayıştan sonra bir restoranın yanında ücretsiz kamp yapabileceğimiz bir yer bulup kurulduk. İlk yemeklerimizi özenle yaptık. Yemeğimiz makarna olsa da gerçekten özendik. Etrafını taşla çevrelediğimiz ateş üstünde pişirdik. Bafa Gölü’nden yansıyan ay ışığı eşliğinde romantik olmamasına da özen gösterdiğimiz akşam yemeğimizi yedik. Havanın serinlemesiyle doymamızı yaklaşık aynı zamana denk getirdik. İyi de oldu mayıştık. Bu sırada Barkın bana bakıp eliyle başımın üstünü gösterip “O giden bizim çadır mıydı?” dedi. Sonrası hızlı bir depar.&nbsp;Gün içinde Akyaka’nın Kadın Azmağı’nda donmaya ramak kalan suyunda zaman geçirince baya bi yorulduk. Suyun dibini net görüp sazlıkların arasında yüzmek on numara hareket, fakat 6 derece civarı suda uzun süre durulmuyor. Çıktığımız yerde balık ekmeğimizi gömüp çadırları kurmaya yeltenince Ahmet ve Barkın havanın soğuk olduğunu ve sinekleri bahane ederek bu gece arabada uyumak istediler. Paşa gönülleri bilir.&nbsp;Sefa ile kurduk çadırlarımızı Kadın Azmağı’na 1 metre mesafeye. Kaldığımız bu nokta bir otelin önü olduğundan, ben biliyordum sabah güvenlik görevlisi 7’de bizi uyandıracak, biz de çadırı kapatıp üstüne yatacağız. O zaman bir şey demiyorlar. Denedim, sıkıntı yok. Sabah tam da dediğim saatte görevli geldi. Sefa ile çadırımızı kapattık üstüne yattık. Güneş doğmasına rağmen Kadın Azmağı’ndan gelen serinlik ve gökyüzüne uzanan ağaçlar güneşin sıcaklığını dengeliyordu. 2 saat kadar uyuduk. Sefa’nın uyanması, benim “Sünger Bob olduk!” dememle oldu. O iki saat boyunca sinekler bizimle açık büfe ziyafeti yapmışlar.&nbsp;Yıllar geçti hala Roket Atar’ı anarız, Ortak’a yazarız, o giden bizim çadır mıydı diye sessizliği bozarız, bir sinek görünce aklımıza Sünger Bob'a dönüşümüz gelir. Bu yaşadıklarımız arkadaşlığımızın yanında doğa sevgimizden geliyor.&nbsp;Doğayı, onu acıtmadan sevdiğimizden. Bizim olmasa bile sabah uyandığımızda etrafımızı temizlememiz, en güzel nefes alabileceğimiz yerlerde uyumamız, dünyanın insan eli değmemiş manzaralarına çadırımızın perdesini açmamız... Doğa ile birlikte yaşama hissi bu anıları bu kadar unutulmaz kıldı.&nbsp;Kimsenin acı çekmediği bir sevgi mümkündü, severek yaşadık. &nbsp;20li Yaşlar Podcast'in Portatif Tatilcilik bölümünü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/0wumU9v63D8Xyjyc9yhKK4?si=c1a3dd2ee822411c" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> dinleyebilirsiniz.

Assos ile ilgili hikayeler