Albüm:&nbsp;black midi, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/68z6MWYYNmvTcru1QMcYId?si=EjEx95GDQKSENUJ1dRqbug" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hellfire</a>Süre: 39 dakikaPlak şirketi: Rough Trade RecordsYayın tarihi:&nbsp;12 Temmuz 2022Kartonet:&nbsp;Hellfire, grubun kariyerindeki ilk konsept albüm olma özelliğine sahip. Bu bilginin yanına grubun tüm elemanlarının pandemide izole bir şekilde yazım sürecine dâhil olduğunu da ekleyeyim. Çok klişe gelse de söz konusu albümün konsepti ölüm. Bu, black midi’nin ölümü asla ciddiye almadığını anlamamızı sağlayacak sözlerin eşlik ettiği bir konsept. Kontrastları ve tahmin edilemezliği eline alan bu deli üçlünün Dangerous Liasions ya da 27 Questions gibi şarkılarını dinlerken David Cronenberg’in Crash&nbsp;öncesindeki akıl almaz harikalıklarını izliyormuş yanılsamasına kapıldım.Albümün başarısında grup üyeleri kadar büyük bir role sahip olan prodüktör Marta Salogni’den bahsetmek önemli. Salogni’yle önceki albümleri Cavalcade’ten John L&nbsp;şarkısının&nbsp;kayıtları sırasında tanışan black midi, bu ortaklıkla albümün hiperaktif dokusunu ortaya çıkardı.Albümün sözlerini ve müziklerini tamamlamış olarak stüdyoya gelen black midi üyeleri süreç sona erdiğinde yaşadıklarına inanmakta güçlük çekti. Salogni’nin direktifleri ve katılımıyla şarkıların iskeletleri sabit kalsa da önemli değişimler yaşandı. Bu uyum, ortak amaca hizmet etmenin değerini işitmemizi sağladı. Şarkılardaki değişimler, prova ve kayıt için geçen süre sadece 13 gün. Benim bu yazıyı okuduğunuz hâle getirmek için kafamda kurduğum gün sayısı neredeyse 10.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1660036264715.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">black midi, Hellfire<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim? black midi’nin müziğini tanımlamaya çalışmak onları dinlemek kadar eğlenceli. Çünkü hiçbir tanım tam olarak sunulanın karşılığı değil. Hiperaktif mi dersiniz, fazla yetenek ve yaratıcılığın birleşimine eklenen alaycılık mı yoksa entelektüel birikimlerini her medyuma yansıtmaları mı emin değilim. Ancak bize Hellfire’da verdikleri müzik, her yerinden enerji ve zekâ akan bir anomali. Kendi diskografileri içinde tanımlamaya çalışırsak bu albümün Schlagenheim’la daha fazla bağı olduğunu söylebilirim. Schlagenheim&nbsp;gibi agresif ama temeldeki farkı daha esnek ve oyunlu bir iş. Tam da bu sebeple grubun bugüne kadar ürettiği en iyi albümle karşı karşıya olduğumuzu söylemek mümkün.&nbsp;Yirmili yaşlarının ilk yarısına varmayan grup elemanları, başta vokallerden sorumlu Geordie Greep olmak üzere ne kendilerini ne de anlattıkları hikâyeleri ciddiye almadıkları bir akışa sahip. Bunu Greep’in albümle ilgili söylediği “Cavalcade&nbsp;bir dram filmiyse Hellfire&nbsp;epik bir aksiyon filmi. Albümde anlattığımız insanlar aşağılık ve yüzlerine tükürülesi insanlar. Onları daha da egzajere etmek için uğraştım çünkü bu bir gereklilikti. Cehenneme de inanmıyorum ama tüm o eski aptallıklar albüme ve şarkılara yakıştı.” sözlerinden anlamak mümkün.Geordie Greep sadece albümün yazım sürecinde şarkı sözleriyle öne çıkmadı. black midi’nin tam olarak nasıl tanımlayacağıma emin olamasam da tiz bir alarm sesini andıran gitar tonunu bu albümün alametifarikalarından yaptı. Özellikle albümün ilk yarısında yer alan Sugar/Tzu ile Welcome to Hell&nbsp;bunun en iyi örnekleri.Albümden The Race Is About to Begin şarkısı, grubun hem tüm albümlerini hem de gelecekte yapacağı potansiyel işleri tek potada eriterek öne çıktı. Şarkının giriş riff’inde, Minutemen'in Double Nickels on the Dime albümünden Viet Nam&nbsp;şarkısının girişi kullanıldı. Grubun kalbi olan davulcu Morgan Simpson, aksak ritimleri, atakları, zilleri piyano akorlarına göre kombinlediği partisyonlarıyla dinleyicinin şarkıya eşlik edemeyeceği karmaşık bir yol çizdi. Grubun kalanının performansları da Simpson’ı ileri taşıyınca devasa bir katarsis ortaya çıktı. Özellikle şarkının ikinci yarısındaki duygu değişimi grubun geleceğine dair merakı da arttırıyor diyebiliriz.Benzer işler:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Captain Beefheart, Trout Mask Replica&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Slint, Spiderland</li></ul>

27 Questions ile ilgili hikayeler